Categorie archieven: reizen in Buitenland

Terug naar Frankrijk: Gorges de l’Ardèche

Geplaatst op door
15

In 2004 waren we voor het laatst in de Ardèche, wel in een ander deel dan tijdens de laatste vakantie van augustus. We bezochten toen de Gorges de l’Ardèche. Dat gebied vond ik toen prachtig en is mij altijd bijgebleven. Doordat mijn externe harde schijf vorig jaar crashte, had ik van die vakantie nog maar 1 foto over. Ons vakantieadres dit jaar lag er ruim anderhalf uur rijden vandaan. Dat was te doen…….Vandaag nog een blogje over ons bezoek aan de Gorges de l’Ardèche in augustus jl

Kloof

De Gorges de l’Ardèche is een kloof langs de rivier de Ardèche in het zuiden van de Ardèche . Je ziet er enorme rotsformaties van kalksteen, uitgesleten door de rivier de Ardèche.

Wij zijn gestart bij de plaats Vallon-Pont-d’Arc en reden via de D 290 tot aan Saint-Martin-d’Ardèche. Al meteen zagen we het verschil in drukte met het deel van de Ardèche waar we dit jaar verbleven. Heel veel toeristen hier, veel campings en tot aan de beroemde Pont d’Arc in file rijden. Zelfs veel fietsers [ met twee honden en al] wat het verkeer ook behoorlijk ophield.

Voordat je start, kun je beter wel eerst gaan plassen, want er is geen restaurant of iets, alleen een bosje waar je achter kunt, haha!

Boogbrug

De Pont d’Arc is een door de natuur gecreëerde boogbrug over de rivier.De meeste auto’s sloegen daar af richting parkeerterrein. Ook wij deden dat omdat ik een foto wilde maken. Het was echter zo druk dat er geen parkeerplek te vinden was. Per abuis reden we de verkeerde kant van de D290 op en moesten we weer keren zodat ik vanuit de auto toch nog een foto kon nemen. Op het strandje zie je nu nog weinig mensen maar ik zag veel families bepakt en bezakt richting strandje lopen.

Belvedères

Onderweg kun je op een behoorlijk aantal  belvedères (uitzichtpunten) met parkeerplaatsen stoppen, waar je kunt genieten van het uitzicht,

Of foto’s maken

Serre du Tourre:

het Cirque de la Madeleine:

Op het water

Ook per kano kun je de Gorges verkennen. Hier bij het begin is het nog druk. Hoe verder op de route hoe minder druk het werd.Het is ook een eind kanoën natuurlijk…..

Overal waar je kunt stoppen zie je ver beneden de rivier. Als je goed kijkt zie je ook kano’s op sommige foto’s.

Voor motorrijders is dit natuurlijk ook een heerlijke route, we kwamen er genoeg tegen. Deze geiten liepen langs de kant van de weg en vonden die motoren ook wel wat.

Ergens zagen we deze krekel en stonden hem te bewonderen.Een paar Fransen kwamen bij ons staan om te zien waar wij naar keken.Uit hun reactie begreep ik wel dat ze erom moesten lachen, slechts een krekel☺

Hoe verder we reden, hoe rustiger het werd. Ergens hebben we geluncht op een van de belvedères, er was niemand….alleen wij met een prachtig uitzicht om van te genieten

Je kunt de route in ongeveer twee uur rijden, wij deden er wat langer over door alle stops, koffie drinken uit de thermoskan, eten, foto’s maken en gewoon genieten..

Nog even terug naar Frankrijk

Geplaatst op door
19
Foto van foto in les Martes

Alhoewel we er niet heel lang waren, maakte ik wel veel foto’s in de Ardeche en de route er naar toe. Omdat in de tuin nu niet veel nieuws te melden valt, nog maar even terug naar Frankrijk. Wat ik nog niet liet zien, zijn de bloemen en vlinders die we zagen in de bermen en langs de berghellingen.

heide

De hellingen kleurden op verschillende plekken lila/paars van de bloeiende heide

Onbekende vlinder

Naast de bloeiende heide ook veel kleur van andere bloemen, er waren ook veel vlinders op de hellingen. Veel koolwitjes en donkerbruine vlinders met zwarte ogen op de vleugels. Die kreeg ik niet op de foto omdat ze niet stil bleven zitten. Op de weg zag ik deze opeens liggen:

Ik weet nog steeds niet zeker hoe hij heet, maar ik denk een kleine rotsvlinder. Ik heb hem voorzichtig tussen de autopapieren gedaan en heb hem nu thuis liggen………..

Blaassilene
Wilde tijm, heerlijk geurend. Ik nam er wat zaden van mee naar huis. Ben benieuwd of het ook in mijn tuin wil groeien….
Uitgebloeide grassen op een berghelling in combinatie met fijne witte bloemetjes
Sedum
grote kattestaart
Deze bloemetjes lijken die van de steenanjer
Als in het voorjaar alle brem bloeit, zal dat vast ook een prachtig gezicht zijn
Ergens op een berghelling zag ik dit viooltje. Geen idee of dat een inheems plantje is of daar toevallig is beland
duizendblad
Deze vlinder had ik nog nooit gezien, helaas niet zo scherp, maar dit is een Spaanse vlag………

Wilgenroosje

Op de toppen van de Ballons ‘d Alsace bloeiden de wilgenroosjes. Ze maakten natuurlijke schilderijtjes met oa de witte achillea. Het was zwaar bewolkt weer toen we daar waren.Af en toe piekte de zon even door de bewolking heen.

Wilgenroosje

Genieten van het uitzicht

Ergens op een bergtop in de Ardeche stond dit bankje. Ooit door iemand neer gezet om te genieten van het uitzicht denk ik. Inmiddels zijn er allerlei bomen en struiken gaan groeien, die het zicht nu belemmeren.

Dit was, iets opzij ,het uitzicht ……

En dan kom je in een dal weer opeens een riviertje tegen

Bij ons vakantieadres

Langs de parkeerplek bij ons vakantieadres bloeien allerlei bloemen, daar zijn dan ook veel vlinders te zien. Ik herkende scabiosa[ duifkruid] en achillea:

Paarse parelmoervlinder?
Zomaar vanuit een muurtje…..
Luzernevlinder
Deze vlinder heet keizersmantel
Twee pyamaschildwantsen vonden elkaar erg aardig

Geen bloem of insect maar mooi……..

Dode [hartjes] boom…..
langs een stapelmuur de wortels van een boom

Au revoir ?

Ik weet niet of we ooit nog terug zullen gaan naar deze streek. Het lopen is nog niet volledig hersteld en dat maakt het lastig hier omdat geen paadje, straatje of wat dan ook recht loopt of vlak is. We hebben evenwel enorm genoten en die herinneringen koester ik.

Wat een fantastische uitzichten hebben we gezien:

Alle namen van bloemen en vlinders vond ik via Obsidentify, of ze ook werkelijk kloppen ,weet ik niet………..

Binnen in het oorlogsmuseum

Geplaatst op door
10

In dit blog nog even terug naar Litouwen en het bezoek aan het oorlogsmuseum.

Het museum toont historische voorwerpen die betrekking hebben op Litouwen en Kaunas van de prehistorie tot heden, waaronder een grote collectie historische wapens. Er zijn exposities gewijd aan de militaire vaardigheden van het Groothertogdom Litouwen, Vytautas de Grote Kapel, wapenverzamelingen, vuurwapens, munitie, legeruniformen van verschillende staten, de verdediging van het Kaunas-fort in 1915 en andere.Ook veel schilderijen van veldheren, legerofficieren en andere vast heel belangrijke mensen…..

Nou is al dat wapentuig niet echt mijn ding. Mijn man vond dat interessanter, al die rijen wapens, maar het was toch wel leuk om er doorheen te lopen. De entree kostte maar 4 euro dus dat is niets…………We moesten hier nog wel een mondkapje dragen ivm Corona. Met ons was er ook een groep middelbare scholieren die opdrachten moesten doen in het museum, die in de groene kistjes zaten die je rechts op de eerste foto ziet staan. We konden ze maar net voor blijven, anders had ik geen foto’s kunnen maken zonder dat al die kinderen in beeld stonden.

Wat fijn was dat naast de tekst in het Litouws ook overal een Engelse tekst stond. Zo hadden we wel een idee waar het over ging.We hadden niet veel tijd en hadden geen idee hoe groot het museum zou zijn, dus we zijn er relatief snel doorheen gegaan. Uiteindelijk bleek het niet zo heel groot te zijn,twee verdiepingen, we hadden wel iets meer tijd kunnen nemen. Maar we moesten op tijd terug zijn bij het hotel om uit te checken en de taxi te nemen naar onze examenlocatie.

De tour

Bij binnenkomst was het eerste wat we zagen het grote witte standbeeld van Vytautis de Grote. Je kon hem niet missen, zo prominent aanwezig.Om hem heen harnassen, schilderijen en wapentuig.

Ook in de hal, hing een vliegtuig aan het plafond

Het is een replika van het vliegtuig Lituanica, waarmee Steponas Darius en Stasys Girėnas in 1933 over de Atlantische Oceaan vlogen, deze wordt blijvend tentoongesteld. Ik vond het een klein vliegtuigje om daar de oceaan mee over te durven vliegen. Dat moeten toch echte durfals geweest zijn.Ze haalden het in 37 uur, maar toen crashte het vliegtuig in Polen. Het wrak ligt in het museum tentoongesteld. [https://be.wikiqube.net/wiki/Lituanica]

Aan de andere kant in de ruimte stonden deze auto en kanonnen.

[modula id=”13372″]

Kunstig

Het meest aansprekende kunstwerk wat mij betreft in dit museum,zie je op de foto’s hieronder. In eerste instantie toen we de zaal in liepen zagen we een berg spullen op de grond liggen.

De suppoost wees ons om op een bepaalde plek te gaan staan en door een ring die er stond te kijken. Het beeld wat we toen zagen, was dit:

Ik vond het erg kunstig gemaakt. De afbeelding is van Vladas Nagius-Nagevičius, de oprichter van het museum

Doodshoofd

Uniform van de 1-e Litouwse infanterie tijdens de opstand van 1831

In het oorlogsmuseum ook allerlei uniformen van allerlei tijden, niet echt zo interessant naar mijn idee . Mijn man heeft altijd wat met piratenvlaggen en andere dingen waar zo’n doodshoofd op afgebeeld staat en vond dit uniform wel wat.

Al met al was het een leuk tijdverdrijf, ik zou er normaliter zelf nooit voor kiezen naar zo’n museum te gaan.Toch is het wel weer leerzaam geweest omdat ik door dit bezoek ben gaan lezen over oa de geschiedenis van een voormalige Sowjetrepubliek. Een land wat relatief kort bij de EU hoort en waar we eigenlijk nauwelijks iets van weten.