Nog eens terug naar……..

El Teide

In september 2019 vlogen mijn man voor het eerst samen in ons drieënveertig jaar samen zijn. Alle vakanties waren altijd met de auto geweest tot dan. Maar Tenerife is een beetje lastig met de auto en we wilden er graag heen. In de periode dat we er verbleven, schreef ik meerdere blogs, maar ik heb toen onnoemelijk veel foto’s gemaakt. Vandaag nog maar eens terug naar het middelpunt van het eiland, de vulkaan el Teide.Vast een beetje in vakantiestemming komen…….

De vulkaan zie je van ver liggen, zelfs op een naburig eiland wat wij bezochten, la Gomera. De contouren van El Teide zie je links in de nevel.

De laatste uitbarsting is in 1909 geweest. Er zouden in het verleden gemiddeld eens in de 100 jaar uitbarstingen geweest.Het wachten is dus op een volgende uitbarsting. Gek idee vond ik dat wel toen we er rond reden! Het besef dat het landschap ontstaan is door uitbarstingen van de vulkaan, maakt dat je ook wel nietig voelt.Wat een natuurgeweld moet dat zijn, zo´n uitbarsting….Het naburig eiland La Palma had nog onlangs drie maanden lang te maken met een uitbarsting van de vulkaan Cumbre Vieja

Nationaal park

Het Parque Nacional del Teide staat op de Werelderfgoedlijst van de Unesco

Je kunt het park bezoeken met een bustour of met je eigen auto. Wij huurden een auto tijdens de periode dat we op Tenerife waren. Als je naar de vulkaan rijdt, rijdt je eerst door natuurparken zoals de Valle de Oratova.Het gebied is mooi groen, met bv dennenbossen.Regelmatig zie je de vulkaan prominent liggen:

De wegen met haarspeldbochten brengen je steeds hoger. Op enig moment rijd je een bocht om en is het alsof je een totaal ander land binnen rijdt. Er is geen groen meer maar alleen kale rotsen.Hoe dichter je bij de vulkaan komt, hoe ruiger het landschap.Stenen in allerlei kleurschakeringen, van grijs tot bruin naar zwart.Totdat je dichtbij de vulkaan alleen maar lavastenen, lavabrokken en lavarotsen ziet, een soort maanlandschap.

Op meerder plaatsen zagen we de lagen die de uitbarsting achterliet.

De Teide ontstond 170 000 jaar geleden door een verschuiving van de reeds bestaande vulkaan die nog groter was dan de huidige. Zo werd de caldera van Las Cañadas gevormd. In de loop van de ontstaansgeschiedenis van de Teide werd de caldera met vulkanisch materiaal gevuld waardoor tegenwoordig enkel een deel van de wand zichtbaar is.

Wij vonden het heel indrukwekkend, nog nooit had ik zo’n landschap gezien. We reden er dan ook twee dagen doorheen. Er zijn mooie wegen en tal van uitkijkpunten waar je de auto goed kunt parkeren. Borden geven uitleg over wat je ziet, zoals hieronder over de andere vulkanen die er ook nog zijn.

De vaak gefotografeerde Roque Cinchado in La Orotava is een rotsformatie die iconisch is voor het natuurgebied en zelfs voor Tenerife. De rotspilaar is 27 meter hoog en bestaat uit verschillende vulkanische aardlagen. Het is de drukst bezochte plek van het park en er staan soms dus rijen met bussen en auto’s. Gelukkig niet toen wij er waren. De rots behoort tot een reeks van rotsformaties, die de naam Roques García draagt.

Vanaf allerlei kanten: El Teide

Waar je ook rijdt in het park, vanaf allerlei punten zie je hem weer liggen, de top van de vulkaan:

Het rode materiaal op de vlakte is het overblijfsel van een oude lavastroom.

Wolkenzee

De wolkenzee is een van de meest karakteristieke fenomenen van Tenerife. De passaatwinden drijven de wolken naar het eiland, waar ze worden tegengehouden door de bergen aan de noordkant op een hoogte tussen de 600 en 1.800 meter. Zo wordt een wit deken gevormd die doet denken aan een zacht donzen dekbed.

nog steeds beweging…

Tot zover even terug naar El Teide. Misschien dat we er ooit nog eens heen gaan, want we hebben zeker niet alles gezien op het eiland. We vermeden de toeristische plaatsen en reisden van hotel naar hotel in het noordelijk deel van Tenerife. Zeer de moeite waard, zoals bijvoorbeeld Montañas de Anaga. Misschien voor nog eens een blogje……

Terug naar Frankrijk: Gorges de l’Ardèche

In 2004 waren we voor het laatst in de Ardèche, wel in een ander deel dan tijdens de laatste vakantie van augustus. We bezochten toen de Gorges de l’Ardèche. Dat gebied vond ik toen prachtig en is mij altijd bijgebleven. Doordat mijn externe harde schijf vorig jaar crashte, had ik van die vakantie nog maar 1 foto over. Ons vakantieadres dit jaar lag er ruim anderhalf uur rijden vandaan. Dat was te doen…….Vandaag nog een blogje over ons bezoek aan de Gorges de l’Ardèche in augustus jl

Kloof

De Gorges de l’Ardèche is een kloof langs de rivier de Ardèche in het zuiden van de Ardèche . Je ziet er enorme rotsformaties van kalksteen, uitgesleten door de rivier de Ardèche.

Wij zijn gestart bij de plaats Vallon-Pont-d’Arc en reden via de D 290 tot aan Saint-Martin-d’Ardèche. Al meteen zagen we het verschil in drukte met het deel van de Ardèche waar we dit jaar verbleven. Heel veel toeristen hier, veel campings en tot aan de beroemde Pont d’Arc in file rijden. Zelfs veel fietsers [ met twee honden en al] wat het verkeer ook behoorlijk ophield.

Voordat je start, kun je beter wel eerst gaan plassen, want er is geen restaurant of iets, alleen een bosje waar je achter kunt, haha!

Boogbrug

De Pont d’Arc is een door de natuur gecreëerde boogbrug over de rivier.De meeste auto’s sloegen daar af richting parkeerterrein. Ook wij deden dat omdat ik een foto wilde maken. Het was echter zo druk dat er geen parkeerplek te vinden was. Per abuis reden we de verkeerde kant van de D290 op en moesten we weer keren zodat ik vanuit de auto toch nog een foto kon nemen. Op het strandje zie je nu nog weinig mensen maar ik zag veel families bepakt en bezakt richting strandje lopen.

Belvedères

Onderweg kun je op een behoorlijk aantal  belvedères (uitzichtpunten) met parkeerplaatsen stoppen, waar je kunt genieten van het uitzicht,

Of foto’s maken

Serre du Tourre:

het Cirque de la Madeleine:

Op het water

Ook per kano kun je de Gorges verkennen. Hier bij het begin is het nog druk. Hoe verder op de route hoe minder druk het werd.Het is ook een eind kanoën natuurlijk…..

Overal waar je kunt stoppen zie je ver beneden de rivier. Als je goed kijkt zie je ook kano’s op sommige foto’s.

Voor motorrijders is dit natuurlijk ook een heerlijke route, we kwamen er genoeg tegen. Deze geiten liepen langs de kant van de weg en vonden die motoren ook wel wat.

Ergens zagen we deze krekel en stonden hem te bewonderen.Een paar Fransen kwamen bij ons staan om te zien waar wij naar keken.Uit hun reactie begreep ik wel dat ze erom moesten lachen, slechts een krekel☺

Hoe verder we reden, hoe rustiger het werd. Ergens hebben we geluncht op een van de belvedères, er was niemand….alleen wij met een prachtig uitzicht om van te genieten

Je kunt de route in ongeveer twee uur rijden, wij deden er wat langer over door alle stops, koffie drinken uit de thermoskan, eten, foto’s maken en gewoon genieten..

Nog even terug naar Frankrijk

Foto van foto in les Martes

Alhoewel we er niet heel lang waren, maakte ik wel veel foto’s in de Ardeche en de route er naar toe. Omdat in de tuin nu niet veel nieuws te melden valt, nog maar even terug naar Frankrijk. Wat ik nog niet liet zien, zijn de bloemen en vlinders die we zagen in de bermen en langs de berghellingen.

heide

De hellingen kleurden op verschillende plekken lila/paars van de bloeiende heide

Onbekende vlinder

Naast de bloeiende heide ook veel kleur van andere bloemen, er waren ook veel vlinders op de hellingen. Veel koolwitjes en donkerbruine vlinders met zwarte ogen op de vleugels. Die kreeg ik niet op de foto omdat ze niet stil bleven zitten. Op de weg zag ik deze opeens liggen:

Ik weet nog steeds niet zeker hoe hij heet, maar ik denk een kleine rotsvlinder. Ik heb hem voorzichtig tussen de autopapieren gedaan en heb hem nu thuis liggen………..

Blaassilene
Wilde tijm, heerlijk geurend. Ik nam er wat zaden van mee naar huis. Ben benieuwd of het ook in mijn tuin wil groeien….
Uitgebloeide grassen op een berghelling in combinatie met fijne witte bloemetjes
Sedum
grote kattestaart
Deze bloemetjes lijken die van de steenanjer
Als in het voorjaar alle brem bloeit, zal dat vast ook een prachtig gezicht zijn
Ergens op een berghelling zag ik dit viooltje. Geen idee of dat een inheems plantje is of daar toevallig is beland
duizendblad
Deze vlinder had ik nog nooit gezien, helaas niet zo scherp, maar dit is een Spaanse vlag………

Wilgenroosje

Op de toppen van de Ballons ‘d Alsace bloeiden de wilgenroosjes. Ze maakten natuurlijke schilderijtjes met oa de witte achillea. Het was zwaar bewolkt weer toen we daar waren.Af en toe piekte de zon even door de bewolking heen.

Wilgenroosje

Genieten van het uitzicht

Ergens op een bergtop in de Ardeche stond dit bankje. Ooit door iemand neer gezet om te genieten van het uitzicht denk ik. Inmiddels zijn er allerlei bomen en struiken gaan groeien, die het zicht nu belemmeren.

Dit was, iets opzij ,het uitzicht ……

En dan kom je in een dal weer opeens een riviertje tegen

Bij ons vakantieadres

Langs de parkeerplek bij ons vakantieadres bloeien allerlei bloemen, daar zijn dan ook veel vlinders te zien. Ik herkende scabiosa[ duifkruid] en achillea:

Paarse parelmoervlinder?
Zomaar vanuit een muurtje…..
Luzernevlinder
Deze vlinder heet keizersmantel
Twee pyamaschildwantsen vonden elkaar erg aardig

Geen bloem of insect maar mooi……..

Dode [hartjes] boom…..
langs een stapelmuur de wortels van een boom

Au revoir ?

Ik weet niet of we ooit nog terug zullen gaan naar deze streek. Het lopen is nog niet volledig hersteld en dat maakt het lastig hier omdat geen paadje, straatje of wat dan ook recht loopt of vlak is. We hebben evenwel enorm genoten en die herinneringen koester ik.

Wat een fantastische uitzichten hebben we gezien:

Alle namen van bloemen en vlinders vond ik via Obsidentify, of ze ook werkelijk kloppen ,weet ik niet………..