rondje Zeeland; Archieven - Choices, Changes, ChancesChoices, Changes, Chances

Neeltje Jans, aangelegd als werkeiland om de bouw van de stormkering mogelijk te maken, is vandaag de dag een gevarieerd duinlandschap.

Tijdens de bouw van de Oosterscheldekering diende Neeltje Jans als werkeiland. De pijlers voor de pijlerdam zijn hier gebouwd en het bouwmateriaal werd hier opgeslagen. In 1986 was de pijlerdam gereed en Neeltje Jans lag er werkeloos bij. Vereniging Natuurmonumenten en Het Zeeuwse Landschap namen het initiatief om het eiland om te vormen tot een natuurgebied.

Natuurgebied

Vrachtwagens vol bouwtroep werden weggehaald, tonnen zand neergelegd en toen was de beurt aan de wind. Die vormde het zand tot een natuurlijk duin. Wind en vogels brachten plantenzaden, dieren kwamen vliegend, zwemmend, zwevend en kruipend. En zo ontstond het gevarieerde natuurgebied dat we vandaag de dag kennen. Vol vogels, vlinders, wilde bijtjes en nog veel meer…

Duinen

Op Neeltje Jans zijn alle ontwikkelingsstadia van duinen te vinden. Van jonge zeeduintjes via vochtige valleien en een duinmeer naar een rij hoge kamduinen. Aan de Oosterscheldekant ligt een slikkengebied met een vogeleiland; aan de Noordzeezijde ligt een slufter: een zandvlakte achter de duinenwaar regelmatig zeewater binnenstroomt, waardoor een soortenrijke vegetatie kan ontstaan. bron het Zeeuwse landschap

Toen we aankwamen bij Neeltje Jans was het best koud in de wind.In de duinen en op het strand achter de dijken was het veel aangenamer.

We hebben nog een zeehond gespot, heel even kwam hij boven water, daarna zagen we hem niet meer.

De zon scheen af en toe en we konden mooie foto’s maken.Mijn man fotografeerde met de zoomlens en ik met de macrolens. Het verschil is goed te zien:

Inmiddels was het later op de middag geworden en konden we foto’s maken met tegenlicht. Ik ben daar erg van gecharmeerd.Klik op de foto om te vergroten.

[Best_Wordpress_Gallery id=”29″ gal_title=”tegenlicht”]

Klik op de foto om te vergroten

Op de terugweg naar huis, reden we binnendoor over het eiland Schouwen Duiveland langs wat favoriete plekjes.De zon kleurde de hemel , prachtig!

Dit was weer een dag met een gouden randje………

Onlangs reden we nog eens naar Zeeland om wat zeelucht op te snuiven.

Allereerst reden we naar de Zeelandbrug om daar foto’s te maken.De Zeelandbrug verbindt Schouwen Duiveland met Noord Beverland. Hij is ruim 5 kilometer lang en werd tussen 1963 en 1965 gebouwd. We zagen pas een documentaire op omroep Zeeland over de bouw van de brug. Indrukwekkend hoe dat gedaan werd en al die pijlers het water in gingen. Als je over de brug rijdt, hoor je nog steeds de verbindingen tussen de pijlers. Het geeft een gelijkmatig kedeng, kedeng…. geluid. In eerste instantie heette de brug Oosterscheldebrug en pas vanaf 1967 Zeelandbrug. Waarom hij een andere naam kreeg weet ik niet.

Tot een aantal jaar geleden hadden we een stacaravan in Zierikzee en reden we er vaak over de brug richting Goes. We visten wel eens onderaan de brug of liever mijn man viste en ik zat met een boekje. Fotograferen deden we toen eigenlijk niet, ik maakte alleen wat foto’s met de telefoon. In het prille begin van onze relatie woonden we een paar jaar in Zeeland, vanwege werk trokken we terug naar de Randstad.Nog steeds gaan we regelmatig naar Zeeland, het voelt nog altijd als een soort thuiskomen.

[g]een echte fotograaf

Wij plannen meestal niets en gaan dan op de bonnefooi ergens heen. Ik las dat een goed fotograaf dat anders doet. Die kijkt naar de weersverwachtingen, hoe laat is het eb of vloed, hoe laat gaat de zon onder of komt hij op. Wij gaan rijden en mijn man vraagt: gaan we links of rechts?Nu zeggen! Vervolgens zien we wel waar we uit komen. Moeten we toch eens anders gaan aanpakken☺

Dit keer gingen we wel gericht naar de Zeelandbrug maar zonder op het weer te letten, op eb of vloed te letten…..geen echte fotograaf dus……Het was bewolkt weer dus dat maakt de foto’s wat saaier dan met een blauwe lucht en een zon.Af en toe brak de zon even door. Maar toch heeft ieder weertype zijn charme, dus allez….