Hard werken

In het begin van het tuinseizoen is het altijd hard werken. De grond klaar maken, zaaien, verspenen, noem maar op. Nu we er een stuk grond bij hebben, is het extra aanpakken.

Eerste Paasdag kwamen de kleinkinderen de verstopte eieren zoeken, zo langzamerhand een traditie ieder jaar. Gelukkig konden we het dit jaar weer met z’n allen doen, vorige twee jaren kon dat door de Corona niet. Voor onze kleinzoon was het de eerste keer dat hij mee deed en hij rende vrolijk achter zijn grote nichten aan. Zo leuk hoe ze kriskras de tuin door rennen met mandjes, kruiwagen en karretjes.

Tot slot hadden we een verrassing voor hen, we hadden in nieuwe stuk tuin een speelhuisje voor hen gemaakt, helemaal leuk!

Nadat we een tijdlang lekker gegeten, gesnoept, gezeten en gekletst hadden, ging het spul weer huiswaarts.Wij gingen weer aan de slag toen ze weg waren.

Het stuk tuin wat we er nu bij hebben, stond vol coniferen, taxussen en laurierheesters.Die hadden we er allemaal al uitgehaald, maar moesten nog in kleine te vervoeren stukken gezaagd worden.

Nadat dat gedaan was en alles klaar lag om naar de vuilstort gebracht te worden, gingen we verder met het schoonmaken van een stuk grond waar we de aardappelen gepland hadden. De hele tuin is vol gegroeid met van die kleine bosaardbeitjes, dus voordat je dat er weer uit hebt, wat een crime………

kruipende bosaardbeitjes

Balletje of aardappel?

Tweede paasdag gingen we al vroeg weer verder. De compostbak van de vorige eigenaar zat vol mooie compost, dus we kruiden dat naar het stuk wat schoongemaakt was. Net hadden we allemaal gaten gemaakt en de pootaardapelen in ieder gat gelegd, toen zoon, schoondochter en de twee kleindochters onverwachts weer voor onze neus stonden. Ze waren de jas van jongste vergeten op eerste paasdag en die had ze wel weer nodig als ze naar school gaat.We zaten wat te drinken met onze zoon en schoondochter , de kleindochters waren naar het speelhuisje vertrokken. Kwamen ze even later terug met hun handen vol aardappelen en riepen: Kijk nou eens wat we hebben gevonden, in de tuin lagen deze balletjes in allemaal gaten………

de gaten in de grond

Alle “balletjes”werden weer terug in de gaten gedaan, op 1 na, die zag ik niet meer. Stiekem verdenk ik de oudste kleindochter ervan dat ze die in “haar tuintje” gedaan had.Een kruiwagen en emmer met allerlei bloemetjes enz.

Via een oude tuinder die ermee stopte, hadden we vorig jaar van marktplaats een zelfgemaakte aardappelpoter gekocht, waarbij het niet meer nodig is hoge ruggen te maken.Hij maakt een gat op de juiste diepte. Vorig jaar gebruikten we hem ook al en het werkte heel goed. Ik maakte nu nog wel ruggen, maar laag, alleen om te weten waar ik de aardappelen gelegd heb. Eind van de dag lagen alle aardappelen in de grond.

Andere plantjes plantte ik in de volle grond, de bietjes, de doperwtjes die de kleindochters gezaaid hadden en 1 courgetteplant. Hopelijk blijven de slakken daar dit jaar vanaf. Het zit in dat opzicht in ieder geval mee dat het droog weer is……In de kas heb ik er nog eentje achtergehouden, als reserve…

Zaaien en verspenen

Verder had ik veel werk aan het verspenen van allerlei zaailingen: tomaten, paprika, aubergines, peper, knolselderij en basilicum.Altijd een heel gepriegel met die kleine plantjes.

In de kas zaaide ik wat komkommer. De zoete aardappel, die ik zelf stekte, zette ik in de volle grond in de kas. Ik plantte er een rijtje basilicum uit en de rest daarvan zette ik in potten, makkelijk om thuis te hebben en weg te geven aan dochter en schoondochter. In een bak zaaide ik wat sperzieboontjes voor.Zodra die groot genoeg zijn, kunnen ze de tuin in.

In de volle grond zaaide ik nog meer bietjes, daar kunnen we niet genoeg van hebben.We zijn er gek op! Met het zaaien van andere groentes wacht ik toch maar even op een regenbui, want anders blijf ik lopen met gieters…….

Het was een weekend van hard werken, maar heerlijk. Aan het eind van de dag knipte ik sla [rucola, veldsla en pluksla] in de kas en oogstte wat radijsjes. De eerste oogst van dit jaar en nog zonder ook maar 1 slak, yeah! !

Zaaien voor de moestuin, waarin eigenlijk?

Als je een moestuin hebt en zelf wilt zaaien, zie je allerlei methodes op internet voorbij komen. Waarin zaai je eigenlijk je toekomstige plantjes?

Vorig jaar hield ik mijn eigen experiment met het zaaien in vermiculiet, in zaaigrond en in gewone potgrond.

zaaien in vermiculiet
februari 2020 gezaaid in vermiculiet
  • In vermiculiet zaaien heb ik drie jaar geleden voor het eerst gedaan nadat ik dat gelezen had in de blogs van Diana’s mooie moestuin Vermiculiet is een in de natuur voorkomend gesteente dat bij hoge temperaturen wordt gepoft tot dit hoogwaardige eindproduct. De bewerking zorgt voor een uiterst licht materiaal waarin zaden goed ontkiemen en water en voeding worden gebufferd. [ bron Pokon] Het heeft als voordeel dat je de zaailingen makkelijk uit de vermiculiet kan trekken om te verpoten.Ik deed het de afgelopen drie jaar eigenlijk alleen met tomatenplanten en vorig jaar ook met de zaadjes van de paprika. Naar het schijnt zijn de plantjes uit de vermiculiet steviger kwa wortelgestel. Je moet ze wel op tijd verspenen want er zit geen voeding in de vermiculiet.
  • In zaaigrond zitten geen mesttstoffen, er zit meer zand in en het zou het water wat langer vast houden
  • Potgrond bevat turf of kokosvezels. Bovendien heeft potgrond basisbemesting voor zes tot acht weken. Dit zijn dan ook de twee belangrijkste verschillen tussen zaaigrond en potgrond. Zaaigrond bestaat vooral uit zand en onbemeste grond. Dit zorgt ervoor dat de zaden die je poot kunnen kiemen in een neutrale omgeving. De mest in de grond kan er namelijk voor zorgen dat de jonge worteltjes verbranden. Hierdoor mislukt het zaaien of stekken van planten vaak.

Wat gaf het beste resultaat

Alhoewel het geen wetenschappelijk onderzoek was, kwam ik tot de conclusie dat het helemaal niet uitmaakte waar ik in had gezaaid. De planten in de potgrond groeiden iets sneller, maar uiteindelijk was er eenmaal in de tuin niets meer van te merken waar ik ze in gezaaid had.

Wat mij betreft is het dus een beetje onzin om bv in vermiculiet te zaaien. Het verplanten komt nauw, want er zit totaal geen voeding in. Als je even wat minder tijd hebt, staan de zaailingen een beetje te verpieteren en groeien in ieder geval niet meer.

In de zaaigrond deden de zaailingen het vergelijkbaar goed als in de potgrond. Van verbrandde wortels door de potgrond, zoals ik las heb ik nog nooit iets gemerkt.

Dit jaar zaaide ik noodgedwongen in potgrond omdat we niets anders hadden en zoals bekend waren alle niet essentiële winkels gesloten.Ook dit jaar komt alles prima op wat ik gezaaid heb in de potgrond. Alle plantjes staan er nu gezond bij.

februari 2020

Verwarming

Ik zie ook wel blogs waar de hobbytuinders zaaien in een propagator. Dat is een elektrisch verwarmde zaaibak met een verwarmde bodem wat zorgt voor een snellere kieming en groei van zaaigoed of het bewortelen van stekken.

Ik heb zo’n ding niet en mis hem ook niet, geloof ik.In de huiskamer is het altijd 21 graden bij ons en als de zon schijnt nog warmer, dus de zaadjes die veel warmte nodig hebben, ontkiemen in ieder geval bij ons ook goed in het raamkozijn. Soms worden de zaailingen lang en slungelig in het raamkozijn, maar dan zet ik ze wat dieper in de potgrond bij het overpoten en komt het wel weer goed.

slungelige bietjes

Verspenen

24 maart
24 maart
6 april, de groei zit er lekker in

Als je veel zaden in 1 pot of zaaibak zaait, moet je wel verspenen. Je plant de zaailingen dan per stuk of per meerderen in een grotere pot over in potgrond.Dat zorgt voor een extra groeiboost, de wortels hebben meer ruimte om zich te ontwikkelen. Het is een priegelig werkje, want de worteltjes zijn teer, zoals je hieronder kunt zien bij de paprika zaailing.

24 maart

Vanmorgen verspeende ik een aantal planten, inmiddels staan de tomaten, paprika’s en komkommers in grotere potjes.

6 april

Soms vind ik het wel handig meteen in een grote pot te zaaien. Ik hoef dan niet te verspenen en kan de plantjes meteen in de volle grond zetten als ze groot genoeg zijn.Beetje luie tuinvrouw hè☺

Het wordt wel een gesjouw straks met al die potjes naar de tuin. Ik heb te doen met de plantjes die we daar in de grond gezet hebben, ze staan dan wel onder het vliesdoek, maar wat een weer is het…… Sneeuw, regen, hagel en zon wisselen elkaar af.Ze staan te bibberen van de kou denk ik, arme plantjes………

6 april 20321

Het ontkiemt op de vensterbanken

Net een week geleden zaaide ik thuis een aantal bloemen, paprika en tomaat. Nu ontkiemt alles zo’n beetje en komt de grond uit. Ik maakte vanmorgen wat foto’s. De Zinnia was de eerste die boven de grond kwam. De paprika’s die ik al wel 4 weken geleden zaaide, sluiten de rij en daarvan zag ik vanmorgen pas het eerste minuscule groene puntje….Je kunt je toch bijna niet voorstellen dat eind van de zomer uit dit kleine puntje een plant van 1.50 gegroeid is met grote puntpaprika’s eraan, wat een wonder blijft het toch!

De tomaten gaan ook lekker:

evenals de rucola, kan bijna op brood…

Matthiola

De eerste afrikaan, is ook pas nu net ontkiemt

Verspenen

Nog even en ik kan deze zaailingen gaan verspenen. Verspenen doe je als ze minimaal 2 blaadjes hebben. Het verspenen houdt in dat je dat kleine plantje overzet in een groter potje, in z’n eentje of met een paar tegelijk. In de kleine zaaipotjes, waar ze nu in staan, komen ze voeding en ruimte tekort als je ze daar in laat staan. Sommige planten zoals een paprika kun je met bv 3 tegelijk in een potje doen, als ze dan groter worden, heb je een mooie volle plant. Tomaten doe ik ook met een paar tegelijk, maar daarvan knip ik uiteindelijk de zwakste plantjes af. Die wordt met alle dieven vanzelf al bossig genoeg…

Storm

Wat een weer was het trouwens zeg, het waaide met de storm zo hard dat ik soms dacht dat de ramen eruit zouden vliegen…. Gisteren waren we heel even naar de tuin om te kijken of er stormschade was. Dat was er niet, maar met die rolstoel over die kletsnatte grond was geen succes. De rolstoelwielen zaten stijf onder de blubber. Al rijdend probeerde ik dat er weer af te krijgen. Mijn man duwen en ik hield oude lappen langs de draaiende wielen. Eenmaal thuis lag het huis bezaaid met opgedroogde modderklontjes die uit de profielen van de banden vielen☻

Om iedere keer die blubber van die wielen af te halen is niets.Als het een paar dagen achter elkaar droog is, kan ik pas weer mee gaan. Ik kan wat kleine potjes en aarde meenemen en beginnen met verspenen. Misschien dat ik dan daarna nog een tweede ronde ga zaaien, want ik heb nog maar een klein deel van wat ik wil zaaien, nu kunnen doen.

De foto hieronder is van zaterdag, je ziet de hagelbui eraan komen. Dochter en schoonzoon zaten met de kleine in de auto voor onze deur te wachten om uit te kunnen stappen want het ging tekeer!

In de tuin

In de tuin loopt alles rap uit, er ontkiemt ook van alles in de aarde. Jammer genoeg kan ik nu niet in mijn bloementuin om alles te ordenen. Geluk bij een ongeluk had ik nog niet heel lang geleden wel het meeste oude blad en takken van de vaste planten gesnoeid.

de stoofpeer vol knoppen
blauwe druifjes komen op

Kleindochters

reuze leuk, die rolstoel en die krukken, de douchezak aan als gipsbeen

Gisteren kwam zoon met zijn kinderen en het eerste wat de oudste kleindochter, met jas nog aan, zei was: Oh oma, je heb allemaal zaadjes gedaan!. Ik vind het zo leuk dat ze dat dan meteen ziet en ook nog weet van vorig jaar.Ik hoop dat ik het zaaien dit jaar ook nog een keer met hen kan doen…..Voorlopig hebben ze doperwten mee om thuis in hun eigen stukje tuin te gaan zaaien. Op de foto hieronder zaaiden ze vorig jaar in het begin van de Corona periode doperwten en bruine bonen.

Voor onze kleinzoon kochten we een ketelpak op internet, maar die valt wel erg ruim.Hoewel het bijna zijn maat is, past hij pas over een jaar, denk ik….Nu moeten de mouwen en pijpen een paar maal omgeslagen worden. In gedachten zie ik hem al rond dribbelen in onze tuin in zijn ketelpakkie en met kaplaarsjes aan….! Nu was hij er nog niet echt enthousiast over.

Over de helft

Ik tel af nu, ik ben over de helft van de tijd dat ik gips moet hebben. Afgelopen vrijdag gingen de hechtingen eruit en kreeg ik voor de laatste keer gips voor de laatste 4 weken. Het vorige gips was fel blauw, gekozen door en versierd door jongste kleindochter van drie.

Dit keer vroeg ik om Roze met parelmoerglitters, uitgekozen door de oudste kleindochter. In het donker geeft het gipsbeen bijna licht, een soort van “glow in the dark” gips, haha. Nog 25 dagen te gaan. Het schiet al op!