Het weer blijft kwakkelen naar mijn idee. Vorig jaar was het prachtig weer met Pasen en brunchten we met onze kinderen en kleinkinderen in onze tuin. Dit jaar was het zaterdag wel lekker, zondag bleef lang nevelig en kil, pas in de middag brak de zon door. Vandaag was bewolkt en ook niet echt lekker te noemen. Soms voel je in de zon dat het echt wel lente is, dan blijft het weer een dag nevelig en denk je, nee toch niet? Dat het echt wel lente is, laat de natuur zelf wel zien.
Buiten de lammetjes die nu overal rondhuppelen, schieten in de bermen ook de bloemen omhoog. Nog even en dan staat alles weer in bloei. Langs de dijk waaraan wij wonen steken nu de eerste Pinksterbloemen[Cardamine pratensis] hun kopjes boven het gras uit.
In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden bloeien Pinksterbloemen meestal al in april, ruim voor Pinksteren. Het is een belangrijke waardplant voor de vlinders, met name het Oranjetipje (Anthocharis cardamines) waarbij het vrouwtje in de regel steeds één eitje per plant afzet. Daarnaast is de Pinksterbloem ook waardplant voor bijvoorbeeld het klein geaderd witje.Een Oranjetipje heb ik zelf nog nooit hier in de omgeving gezien, maar ze schijnen er wel eens gespot te worden.
In de tuin zag ik zaterdag in de zon een citroenvlinder en een atalanta rondvliegen.
In onze tuin staat nog niet heel veel in bloei. Hier en daar een tulp, nog een late narcis, de aubretia en de fletten.
Wat al wel in alle pracht in bloei staat is het kleine stoofperenboompje Gieser Wildeman. Vorig jaar sloeg hij over met bloeien maar nu is het een grote bloemenwolk. Het boompje is misschien 1.50 hoog!
Onze tuin staat echt vol met onkruid.Voorgaande jaren hielden we het altijd bij maar nu is er al vanaf september amper iets gedaan en dat is te zien. Ik ben begonnen met het schoonmaken want er moet straks ook gezaaid en geplant gaan worden. Doordat het zoveel geregend heeft de laatste tijd, is het best lastig op die zware kleigrond bij ons.Met ieder onkruidje trek je een hele klont aarde mee.Dit stukje bij de rabarberplant is gedaan.
Op sommige plekken bloeit het onkruid zo leuk, dus mag het nog even blijven. Zoals bijvoorbeeld dit : Draadereprijs, oorspronkelijk uit de Kaukasus en Klein-Azië, maar is sinds 1934 in onze gazons thuisgeraakt.
Maar dit stuk moet er gaan geloven, hier moet geplant gaan worden
Pasen
Ieder jaar is het gebruikelijk geweest dat de kleinkinderen paaseieren komen zoeken in onze volkstuin. Dit jaar zouden ze dat vanmiddag komen doen omdat dochter met haar gezin een weekendje weg was. Ze zou op de terugweg dan langs komen. Helaas zat het weer niet mee, Buienradar gaf regen aan vanaf een uur of drie. Na familieberaad kwam zoon maar eind van de ochtend met de kleindochters en dochter zou het weer in de gaten houden. Het regent inderdaad. Nu ik dit schrijf is het kwart over drie en regent het aardig door. Voor onze kleinzoon wordt het dan volgende week in hun eigen tuin paaseieren zoeken…
Zaaien
Na de eieren ging het stel aan de slag in hun “eigen tuintjes”. Onkruid eruit, harken en bloemen zaaien. Vorig jaar had ik zaden gedroogd van de bloemen uit hun tuintjes, dus die konden er nu weer in.
Af en toe komen ze een worm of pissebed tegen, die goed bekeken wordt
Ook de eerste lieveheersbeestjes worden weer gespot door het stel:
Met enig gekibbel om wie er meer zaadjes had of wie welke gieter mag, zaten de zaden erin en togen ze met vieze handen, jassen en laarzen weer huiswaarts.
Zelf zaaide ik peultjes achter deze roestige spitvorken. Ik maak mij zelf wijs dat ze hopelijk de duiven tegenhouden, die ik alweer gezien heb in de tuin…….
Verder legde ik een klein rijtje pootuitjes, maar dat was het pas. Ik ben ook laat met al het andere, ik zaaide nu pas tomaten……..Maar ja, een mens kan maar 1 ding tegelijk hè!
Tot slot nog een foto van de rozemarijn die vol paarse bloemetjes zit
