Maandelijks archief: juli 2023

Zomercarnaval Rotterdam

Geplaatst op door
21

Vandaag had ik na mijn werk in de ochtend met mijn dochter afgesproken naar het zomercarnaval in het centrum van Rotterdam te gaan. We zouden elkaar ontmoeten op de Blaak waar de optocht begint. Ik was er eerder en liep even naar de bekende Kubuswoningen.

De Kubuswoningen in Rotterdam zijn 38 kubusvormige paalwoningen en 13 bedrijfskubussen bij de Blaak nabij de Oude Haven. Ze zijn gebouwd tussen 1982 en 1984.De architect was Piet Blom. Als je er eens binnen wilt kijken: er is een “Kijk-Kubus”. Voor 3 euro kun je er binnen kijken. Misschien doe ik dat binnenkort eens, maar nu kom ik voor het zomercarnaval.

Ik voelde wat spetters en liep richting markthal.

Markthal

Toen ik vanmorgen om 7 uur de deur uit ging, waren de voorspellingen volgens Buienradar droog tot 16 uur. Toch begon het even later te gieten. Ik appte dochter Romy dat ik binnen in de Markthal op haar zou wachten. Ze kwam wat later aan en we gingen eerst lunchen en hoopten dat het daarna droog zou zijn. Gezellige entourage de Markthal om te eten. Jaren geleden werkte ik op de Blaak en zag het gebouw gebouwd worden.

De bouw van dit iconische gebouw begon in 2009 en het marktconcept is niet altijd succesvol geweest.[ lees meer, klik] Waar in het begin echt een markt binnen was met verse producten heeft dit door allerlei problemen inmiddels plaats gemaakt voor met name horeca. Tussen de binnen- en buitenboog zijn appartementen gebouwd. De ramen van de woningen zie je als vierkantjes in het kunstwerk. Het gebouw heeft aan beide kopse kanten een glazen gevel.

De binnengevel van de Markthal is bekleed met een 11.000 m² (twee voetbalvelden) groot kunstwerk van Arno Coenen en Iris Roskam, getiteld Hoorn des Overvloeds. Deze titel verwijst naar de Cornucopia, een hoorn uit de Griekse mythologie die overvloed en verzadiging symboliseert. Het kunstwerk toont sterk uitvergrote vruchten, groenten, granen, vissen, bloemen en insecten.

We aten pizza en flammkuche, heerlijk! Inmiddels was het weer opgeklaard en de optocht al begonnen.Op de Blaak hoorden we veel muziek, getrommel etc en het was er behoorlijk druk. We hoorden een trommels en liepen die kant op. We kwamen tot de ontdekking dat we daar allebei van houden. Misschien genen van mijn vader, die hield er ook zo van.

De parade

Muziek, praalwagens en schuddende heupen, dat is zomercarnaval. Het meeslepende ritme van de trommels:

Na een poosje mee bewogen te hebben op het ritme, liepen we verder de Blaak op.Het was erg druk en wij waren nu wat later, dus om goed foto’s te maken was haast onmogelijk met mensen die een paar rijen dik staan. Veel foto’s heb ik daarom bij gesneden.Soms hield ik de camera boven de mensen en drukte op goed geluk af☺

Verbod

Er is veel in het nieuws over het verbod op bubbling. Het ging de organisatie om het “Dansen wat heel provocerend en/of vulgair kan zijn”. Vooral met zijn tweeën, als bepaalde seksuele bewegingen op straat worden nagebootst. Dit is niet meer toegestaan. Er werd tegen het verbod geprotesteerd omdat het Bubbling dansen meer is.

Wij hebben vandaag in ieder geval niets vulgairs gezien, maar we stonden aan het begin van de route. Wel veel bloot, blote billen, borsten, buiken en benen. Dik en dun, jong en oud. Ik zou het niet durven er zo bloot bij te lopen, alhoewel ik er wel de billen voor heb, haha. Soms ging er iets mis met het kostuum en werd het lopende weg gerepareerd of ging diegene even uit de stoet, zoals de dame op de foto hieronder.

Een impressie van vanmiddag laat ik hier onder zien. Wat ik vooral zag waren prachtige kostuums en mensen die er plezier in hadden mee te lopen en te dansen in de parade.

Klik op de foto’s hieronder om te vergroten

Een hoog schattigheids- gehalte hadden de kleine meisjes die mee liepen, maar dat vond iedereen dus om die op de foto te krijgen lukte al helemaal niet.

Jong geleerd, oud gedaan

Het was een leuk uitje, zo samen met mijn dochter! Ik heb ervan genoten, ben helemaal opgefleurd en kan er weer tegen aan in mijn huis.

Het Depot

Geplaatst op door
27

Aanstaande dinsdag krijg ik de sleutel van mijn nieuwe woning. Voordat ik weer begin met klussen, verven, schoonmaken, inpakken en verhuizen had ik zin nog even iets leuks te doen. Ik besloot een bezoek te brengen aan het Depot van museum Boijmans van Beuningen. Al lang wilde ik daar eens heen en nooit kwam het ervan.Alhoewel ik in een dorp tegen Rotterdam woon, kom ik tot mijn schande nooit in het centrum.Daar moet maar eens verandering in komen.

Rond het Depot vinden allerlei werkzaamheden plaats. Het naastgelegen museum Boijmans van Beuningen [ links op de foto] wordt volledig gerenoveerd en zal pas in 2029 weer open gaan.

Het Depot

Allereerst wat informatie over dit depot:

Depot Boijmans Van Beuningen is het eerste publiek toegankelijke kunstdepot ter wereld. Het depot staat naast Museum Boijmans Van Beuningen in Museumpark in Rotterdam. Bezoekers zien het resultaat van 174 jaar verzamelen. Meer dan 152.000 verzamelde kunstwerken opgeslagen bij elkaar, gerangschikt en gestructureerd in veertien depotruimten met vijf klimaten. Naast de objecten zijn alle werkzaamheden die komen kijken bij het beheer en onderhoud van een collectie te zien.

De dynamiek van het depot is een andere dan die van het museum: hier worden geen tentoonstellingen gemaakt, maar kun je – zelfstandig of met een gids – dwalen door het gebouw, omringd door 152.000 kunstobjecten. Ook kun je meekijken met bijvoorbeeld conservering en restauratie.Vandaag is zondag en dus was daar niemand aan het werk.

Het depot is geen museum

Met de opening van het depot werd een nieuw concept werkelijkheid: elk museum heeft een depot, maar alleen Depot Boijmans Van Beuningen is publiek toegankelijk. Hier zie je de kunstwerken als – piepkleine – onderdelen van een enorme collectie. Hier wordt gewerkt: kunst wordt schoongemaakt, geconserveerd, gerestaureerd, ingepakt, uitgepakt, getransporteerd en nog meer.

Veel kunstwerken staan op een pallet of plank of hangen aan rekken. En er zit ook kunst opgeborgen in kisten of dozen.

Bron Door Ellywa – Eigen werk, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=120208478

Elk werk wacht tot het aan de beurt is om tentoongesteld te worden, in het museum van Boijmans of in een ander museum ergens in de wereld. Sommige werken worden vaak tentoongesteld en sommige maar zelden[ bron website het Depot]

Het gebouw

Depot Boijmans Van Beuningen werd ontworpen door het Nederlandse architectenbureau MVRDV. Als inspiratie voor de vorm van het gebouw diende een aluminiumkleurige schaal van IKEA. Deze Blanda Blank, een licht glimmende serveerschaal van roestvrij staal van 3,99 euro, stond per toeval als suikerpot op de tafel tijdens de voorbesprekingen over het ontwerp voor het gebouw.In de volksmond wordt het gebouw dan ook “de pot”genoemd.

Het depot is een 39,5 meter hoog, komvormig gebouw dat aan de buitenzijde bekleed is met spiegelende platen, waardoor een min of meer aansluitend verkleind spiegelbeeld van de omgeving is te zien, waarbij men over de omliggende gebouwen heen kan kijken. Het pand bevat 1664 spiegelpanelen met een gezamenlijke oppervlakte van 6609 m2. Het totale vloeroppervlakte bedraagt 15.541 m2.[ bron Wikipedia]

Het gebouw telt zeven verdiepingen. Op het dak bevindt zich een restaurant met 120 zitplaatsen. Buiten kun je het gebouw rond lopen en geeft een fantastisch uitzicht over Rotterdam. Jammer genoeg was het grijs en motregende het, maar het uitzicht was mooi.

En je gelooft je ogen niet als je daar boven loopt en overal naaktslakken ziet kruipen!

Binnenkant

Is de buitenkant indrukwekkend, de binnenkant is dat zeker ook. Van onder kijk je naar boven, van boven naar beneden. Er zijn doorzichtige “bruggen”gemaakt [ ik weet niet hoe ik het moet noemen]waardoor je van de ene kant naar de andere loopt en naar beneden kunt kijken. Best een eng gevoel trouwens en je zag iedereen zich toch vast houden aan de zijkant. Andere oversteken had een vitrine onder je voeten

In dit, oneerbiedig genoemd, “trappenhuis”, zie je vitrines met kunstvoorwerpen, die zo ik begrijp wisselen.

QR

Als je de app van het Depot op je telefoon zet, kun je door het scannen van QR codes zien wat het verhaal is van kunstvoorwerpen. Thuis kun je op die app alles wat je ingescand hebt nog eens nalezen. Zo is deze jurk hieronder Irina in een trouwjurk gemaakt door Victor & Rolf[ 2011]

De beelden hieronder zijn van Boris van Berkum. Het heet Kabra Blauw en is eind 2022 aangekocht

Er kan nog genoeg gekocht worden want bovenin was een zaal nog helemaal leeg

Dit bezoek was zeker de moeite waard! Geïnspireerd door deze kunst ga ik naar huis en aan de slag aankomende week!

Zeilen op de wind van vandaag

Geplaatst op door
22

Vandaag kwam ik zover om mijn achterstand in het lezen van andermans blogs eens wat weg te lezen.Jullie moeten me maar vergeven dat ik soms een en ander weg klik. Er stonden er zoveel in mijn inbox te wachten. Ik kom er steeds niet aan toe, druk, druk……..

Een week met ups en downs heb ik achter de rug. Maandag vaste oppasdag op de kleinzoons.Naar een speeltuin in de schaduw en boodschappen doen in het winkelcentrum. Winkelen daar eindigt steevast bij de HEMA met een roze drankje[ dit keer Fristi] en wat lekkers. Dochter en schoonzoon zijn echte buiten-de-deur-eters en -drinkers en nemen het kleine grut altijd mee. Die zijn dus gewend dat als je ergens bent, er ook wat genuttigd wordt☺

Dinsdag ging ik naar het strand in Hoek van Holland, dit keer met de kleindochters die schoolvakantie hebben. De oudste was bijna de zee niet uit te krijgen, terwijl de jongste er juist niet al te graag in wilde.

Water en zand en de kinderen vermaken zich al snel

Het waaide nog al en het zand vloog over het strand dus na een poosje zochten we een plekje in de luwte waar we een broodje aten. Kwam er zo’n zeemeeuw aan gevlogen en greep het broodje van de jongste zo uit haar hand. Wat een brutale rot beesten zeg.Beledigd dat kleindochter was!

Woensdag kwam mijn overbuurvrouw van de tuin. Heel gezellig bij gekletst. Ik kreeg een tas met vers geplukte aardappelen en groenten uit haar tuin. Erg aardig. Door het praten over de tuin en het er later over nadenken, raakte ik toch van slag. Ik mis die tuin erg. Altijd als ik het even lastig had en ik stond even met mijn gat omhoog en mijn handen in de grond, knapte ik weer op en kon er weer tegen. Van andere tuinburen kreeg ik foto’s geappt en zag het verval al. Onze tuin is in tweeën gesplitst, de vijver is eruit gehaald. Ben benieuwd wat er met de goudvissen Rick en Dave is gebeurd. Zouden er al tomaten rood zijn, zou iemand de komkommers in de kas water geven, kunnen de bonen al geplukt, zitten er al bloemen in de Zinnia’s en Dahlia’s? Ik moet het loslaten……

Ik deed de tuinen van zoon en dochter[ beiden zonder al te groene vingers] pas al een keer, maar dat is toch anders. Op het balkon oogstte ik de doperwtjes ,geen maal maar een klein handje vol. Ze smaakten toch zoals uit de tuin, zalig.

Donderdag en vrijdag had ik afgesproken met oud-collega’s. Vooral oud collega Petra is altijd fijn weer te zien. Dat is zo’n persoon, al zie je die een jaar niet, je pakt de draad van het gesprek weer op en het is als vanouds.

Tussendoor bracht ik de auto met een ratelend geluid naar de garage. Distributieketting kapot, wel ja, kan er ook nog bij. 800 euro reparatiekosten. Verder regelde ik dingen voor de aankomende verhuizing. Via werkspot had ik al een klusbedrijf geregeld wat het laminaat komt leggen, wat ik ook gekocht heb. Ook reserveerde ik een verhuisbedrijf en kocht ik nog meer verf wat in de aanbieding is deze week.Dat scheelt weer een een fiks aantal euro’s. Ik zie er vreemd genoeg tegenop weer te moeten inpakken en te gaan verhuizen naar een wijk waar ik niet bekend ben. Het houdt mij uit mijn slaap allemaal.

Ontheemd

Ontheemd, dat is wat ik mij voel momenteel. Alhoewel ik natuurlijk enorm bof met de huizen, mis ik mijn oude huis en mijn eigen spullen. Ook al ziet het er nu best gezellig uit met mijn meubels van de kringloop en alle krijgertjes. Het is anders dan voorheen en voelt niet als thuis.

Laat het maar snel eind augustus zijn, dan ben ik weer verhuisd. Dan kan ik gaan wennen aan een nieuw huis, een nieuwe buurt en zorgen dat ik mij weer thuis ga voelen en ook dat ik kan gaan werken aan mijzelf en dat al die tranen eens weg blijven.Want ook al is het mijn eigen keuze, het valt niet altijd mee.

Pas zette ik met veel moeite een simpel tv tafeltje van Ikea in elkaar. Ik deed er een paar dagen over, het lukte maar niet. Bijna gooide ik het van het balkon af.Ik kreeg die schroeven er niet in. In gedachten hoorde ik mijn, nu ex man, zeggen dat bij Ikea altijd alles klopt.Dus toen ik eenmaal een juist bitje op het tolletje van mijn zoon had gezet, kreeg ik het voor elkaar. Ik had gewoon niet genoeg kracht om het met de hand te doen blijkbaar. Ik stuurde een foto via Whattsapp

Zoon reageerde met de vraag of ik nou net zolang had zitten wachten met een foto maken tot dit beeld kwam. Ik snapte hem eerst niet, maar de “wauw”was echt toevallig!

Zeilen

Een blog wat ik las vandaag was van Melodyk en ik las deze voor mij aansprekende tekst:

Je moet zeilen op de wind van vandaag
De wind van gisteren helpt je niet vooruit
De wind van morgen blijft misschien wel uit
Je moet zeilen op de wind van vandaag

fragment uit een lied van Jos Brink en de groep Purper

Dus dat is wat ik mij voor moet houden, een ding tegelijk, dag voor dag en het zal goed komen. Nu pak ik mijzelf bij kop en kont en ga mijn hoofd leeg lopen en bij mijn moeder eten.