Vandaag, 25 mei, zou mijn vader jarig geweest zijn. Hij zou dan 85 jaar geworden zijn, maar overleed in 2015 na een moeilijke periode waarin dementie hem het leven zuur maakte.
Al vaker schreef ik over hem en de liefde voor tuinieren die ik van hem kreeg. Ik zal dat niet blijven doen, maar vandaag eer ik hem met foto’s van plantjes die uit zijn tuin kwamen en die nu [bijna] bloeien, nl het oranje slaapmutsje en de witte geurende anjertjes..
Slaapmutsjes
Anjer
Zoals altijd op zijn verjaardag ging ik vanmorgen even op de koffie bij mijn moeder, met een bosje van zijn bloemen , vers geplukt in onze tuin.
Vandaag denk ik even aan de lieve man die mijn vader was. Ik vergeet hem niet.
Een buitje vannacht en alles in de tuin stond er vanmorgen duidelijk beter bij. Het schijnt dat we sinds eind februari amper regen gehad hebben. Het was ook te zien en te merken. De grond was of keihard of het leek wel zand. Grote droogtescheuren in de grond. Pas gepote plantjes in de moestuin stonden min of meer te verpieteren, alhoewel ze best water uit de gieter kregen.
Maar regen doet wonderen, daar kan een gieter niet tegen op.
Zo’n bui brengt ook mijn minst geliefde beestjes weer uit hun schuilplaatsen, zoals ik zag in deze bloem van de courgette.In een plasje water lag hij zich heerlijk te verkneukelen op lekkere hapjes. Maar dat dacht ik toch niet hè, naaktslak!
Eindelijk kon ik wat sla uitplanten, deze plantjes staan in een grote rioolpijp, maar staan te dicht op elkaar. Slazaden zijn erg klein, die krijg je niet netjes op een rijtje gezaaid. Vanmorgen dunde ik ze wat uit en plantte in de kas wat plantjes.
bloempjes van de tuinboon.Nog even en de bonen komen hieruit voort.de bietjes zijn eindelijk aangeslagen en zetten de groei aan.
Drukte
De insecten en vogels hadden er ook duidelijk meer zin in vandaag. Het was een druk heen en weer gevlieg van allerlei beestjes.
Pioenrozen
Alle pioenrozen komen uit, de een wat sneller als de andere. Pioenrozen zijn wel een van mijn favoriete bloemen! Prachtig hoe je de neuzen in het voorjaar de grond ziet uitkomen en dan doorgroeien tot er van die prachtige bloemen zich openen in mei/juni.
Paeonia lactiflora ‘Dancing ButterflyCrinkled White
Het wachten is nu nog op de Sarah Bernard, die al wel dik in de knop staat.
Nog twee favorieten zijn de phacelia en de alliums, beiden ook in bloei momenteel:
Tussen de middag kwam hier nog een flink buitje langs, met onweer en slagregens. Ik ben er blij mee, want het buitje van vannacht was net genoeg om de bovenlaag van de grond nat te maken, maar dieper is het nog altijd droog.
In vervolg op de vorige twee blogs, tipte mijn man mij dat het vandaag de dag van de paardenbloem is. Een bloem die ook zo belangrijk is voor bijen. Laat nu juist mijn man altijd bezig zijn met hem uit de tuin weg te halen……Niet meer doen dus……..
Paardenbloemen [Taraxacum officinale] behoren tot de meest geziene planten van onze flora. Denk niet ‘een paardenbloem is maar een paardenbloem’, want niets is minder waar. In Nederland zijn tot nu toe meer dan 250 soorten vastgesteld. Een bloeiend weiland kan meer dan 60 soorten herbergen en in tuinen komen meer dan 25 soorten voor. Op 25 april, de dag van de Paardenbloem, staan paardenbloemen in de schijnwerpers.
Als in het voorjaar de bermen en de weilanden geel zijn van de paardenbloemen, dan is het wel duidelijk dat deze planten tot de meest algemene van onze flora behoren. April is vanouds de maand van de paardenbloem, dan kleurden vroeger de weilanden, grasvelden, bermen en slootkanten geel van de paardenbloemen. Dat is nu wel anders. Door de jaren heen is de sterke achteruitgang van de paardenbloemen wel duidelijk. Vooral in de weidegebieden is de achteruitgang dramatisch te noemen; meer dan tachtig procent van de soorten zijn verdwenen en daarbij de biodiversiteit. De paardenbloemen zijn teruggedrongen tot in de wegbermen, steden, parken en tuinen en vinden daar waardevolle toevluchtsoorden, maar staan te trappelen om weer terug te mogen naar hun oorspronkelijk areaal
Voedselbron
Als de insecten in het vroege voorjaar weer tot leven komen, vinden ze de bloeiende paardenbloemen als belangrijke voedselbron.De paardenbloem is niet alleen mooi, maar ook belangrijk voor onze vlinders, wilde bijen, zweefvliegen en andere insecten. Geen wonder dat die verdwijnen, en daarmee onze weidevogels. Zonder de paardenbloemen geen weidevogels. Want juist als de kuikens uit hun eieren waren gekropen, vonden ze op snavelhoogte hun voedsel op de bloeiende paardenbloemen. Dat is helaas verleden tijd!
Is het niet de hoogste tijd om te stoppen met dat oeverloze maaien van grasvelden,bermen en velden? Laten we de paardenbloemen weer gewoon laten staan! Onze gemeente heeft het maaibeleid aangepast en maait alleen de randen van de bermen, de rest laten ze staan tot eind mei. De dijken staan er dus fleurig bij nu met paardenbloemen, pinksterbloemen, fluitenkruid, boterbloemen en vast nog veel meer als ik goed ga kijken.
Delen
Taraxum Nederland roepen iedereen vandaag op foto’s van paardenbloemen te maken en met hen te delen via #dagvanpaardenbloem op social media
Als de bloem is uitgebloeid vormen zich pluizenbollen met honderden zaadjes. De pluizen worden als kleine parapluutjes met de wind meegevoerd om elders weer een nieuw leven te beginnen.
We kennen allemaal deze pluizebollen wel. Als kind blies je alle pluisjes los, iets wat mijn kleindochters nu ook doen. Zij noemen ze blaasbloemen.
De overlevering wil ons doen geloven dat die pluizenbol van de paardenbloem iets magisch heeft. Wanneer je toe bent aan een partner en je wilt weten hoe lang het nog duurt voordat hij/zij ten tonele verschijnt, kun je de pluizenbol van een paardenbloem nemen en proberen de pluizen er af blazen. Het aantal keren dat je moet blazen voordat alle pluisjes eraf zijn, zoveel jaren duurt het nog voor je de ware Jacob(a) tegenkomt. Ook schijnen wensen uit te komen als het je lukt om alle pluizen in één keer weg te blazen. Men zegt dat je dan minstens honderd jaar wordt…
Naam
De paardenbloem heeft allerlei benamingen: paardenbloem, molsla, pissebloem, beddenpisser, leeuwentand, konijnenblad, konijnenstam, henselbladeren, papenkruid. In streektalen komen nog meer namen voor. De veelheid van namen heeft o.a. ook te maken met de toepassing, zoals voeding (molsla), religie (papenblad), geneeskunde (pisblom – vochtafdrijvend -, erdgalle, kankerbloem) en kinderspel (kettingbloem).
De naam paardenbloem is pas in 1907 als officiële naam verkozen. Dat is, naar men vermoedt, gebeurd op initiatief van de leraaar-botanicus Hendrik Heukels
Eetbaar
De naam molsla verwijst naar het feit dat de plant eetbaar is. Vandaag de dag wordt paardenbloem nog steeds als groente geteeld. En geconsumeerd. Dat laatste in de betere restaurants, want het is inmiddels een curiosum geworden. Hetgeen vreemd is, want deze gezonde groente is ruimschoots en voor iedereen beschikbaar.[ bron Mergenmetz]
