Alweer mistig-2

Even terug naar gisteren en naar de foto’s die ik maakte op het landgoed Huys ten Donck. Op niet alle foto’s is te zien dat het best mistig was, zeker bij macro foto’s zie je dat niet omdat je vanaf plm 15 cm afstand fotografeert. De mist hing dan ook meer op de open vlakten en niet zo zeer in het bos.

[metaslider id=”15015″]

Van het groter geheel naar het kleine

Paddenstoelen zag ik dit keer niet, maar in het deel waar ik nu was, zag ik sowieso nooit veel paddenstoelen. Wel waren er nog steeds de oranje oesterzwammen [Phyllotopsis nidulans], op de boomstam die ik al een paar maal fotografeerde.

Aan een andere boomstam deze zwam

Sneeuwklokjes en winterakonieten

In het bos zie je overal de sneeuwklokjes tussen het afgevallen blad en mossen omhoog komen. Ook zag ik hier en daar de eerste winterakonieten met hun gele kopjes staan. Over een week of twee. drie zal de grond helemaal bedekt zijn met de witte en gele bloemetjes, dus dan moet ik zeker terug….

Mossen

Ik ben gek op mossen, er zijn onnoemelijk veel soorten, maar hier zie ik niet heel veel verschillende. Ze laten veel dood hout liggen in het bos en die raken dan weer begroeid met mos.Prachtig gezicht vind ik. Maar ik zag ook een boom waarvan de onderkant helemaal begroeid was, alsof hij warme sokken aan had.Sprookjesachtig mooi, je verwacht bijna dat er een deurtje open gaat en een kabouter naar buiten stapt☺

Verboden toegang

Het mooist begroeid was wel dit dikke gevlochten touw. Het lag op een zeil in een deel van het landgoed waar een bezoeker niet mag komen. Het is het gedeelte waar de werktuigen en schuren staan, naast een boomgaard. De vorige keren was het hek dicht, maar nu stond het open, maar omdat ik steeds stemmen hoorde, durfde ik er toch niet naar toe te lopen.Dat bord met verboden toegang hè, dan durf ik niet meer☺ Dus een foto vanaf het hek van het bemoste touw en de rommelhoop.Hoelang zal dat er al liggen?

Tot zover dit blogje, hierna volgt er nog een over onder andere een gevallen reus.

Alweer mistig

Was er gisteren weer eens een zonnetje te zien, vandaag is het alweer mistig. Gisteren kon ik lekker met onze kleinzoon naar de tuin, waar hij zich, gekleed in een warm pak en snowboots, wel anderhalf uur vermaakte.Zolang er maar auto’s mee zijn, is het al snel goed.

Vandaag alweer mistig

Vanmorgen bij het opstaan zag ik dat het alweer mistig is. Nadat man de deur uit was en ik de was had opgehangen, de kruimels van gisteren van kleinzoon had opgezogen en de badkamer gesopt had, besloot ik even foto’s te gaan maken. Ik reed naar het landgoed hier dichtbij, ik schreef er al vaker over. Terwijl het 10 hoog helemaal dicht leek te zitten, viel dat in het bos wel mee. Wel was het ontzettend blubberig omdat er blijkbaar veel heen en weer gereden is met een tractor. Diepe sporen die vol water stonden. Ik beperkte het rondje tot ongeveer de helft van het bos.

Ik fotografeerde met de macrolens. Ik sjouwde een statief mee om nu eens scherpe foto’s te maken, bleek de aansluiting met het statief niet op de camera te zitten.Lekker slim weer! Dus toch weer uit de losse hand fotograferen dan maar en soms de camera even op een paaltje, boomstammetje of wat ik tegenkwam.

Macrofoto’s van spinnenwebben

Als het mistig is, kun je spinnenwebben goed zien hangen. Enige tijd terug leerde ik van Dirk van de website Fotografie als rode draad door mijn leven om focus peaking te gebruiken bij het maken van macro foto’s. Ik probeerde dat al een aantal keer, niet altijd naar tevredenheid, maar vandaag stelde ik het toch weer in. De camera geeft dan op de scherpgestelde delen van de compositie een gekleurd randje. Alhoewel het scherper zou kunnen, werkte het goed met de natte spinnenwebben……..

Tot slot wat sfeerbeelden van het landgoed

Een volgend blog kan ik jullie naast foto’s van het bos, de macrofoto’s van mossen en opkomende sneeuwklokjes en winterakonieten laten zien

In de hoofdrol: margriet

Nee het gaat niet over mij, ik heb niet graag de hoofdrol! Dit blog gaat over de bloem de margriet. Toen ik afgelopen weekend voor het eerst ging wandelen, maakte ik al wat foto’s. Vanmorgen was het hier potdicht van de mist toen we uit bed kwamen. Toen mijn man om half 9 de deur uit ging dacht ik om even snel te douchen en dan meteen buiten te gaan oefenen met lopen. Ik wilde de opkomende zon door de mist heen te gaan fotograferen bij de rivier. Maar de zon loste de nevel zo snel op dat die mist al grotendeels weg was toen ik bij het water kwam.

Ik had mijn camera en ook mijn macrolens mee genomen, dus liep ik door naar de bloeiende margrieten. Die waren voor een deel nog bedekt met dauwdruppels. Op een stukje van misschien 3 m2 kun je heel wat moois ontdekken………

De gewone margriet (Leucanthemum vulgare, synoniem: Chrysanthemum leucanthemum) is een vaste plant uit de composietenfamilie (Asteraceae). De hoofdbloei valt rond juni. De plant heeft een bloemhoofdje met een geel hart bestaande uit buisbloemen, dat wordt omkranst door witte straalbloemen.[ bron Wikipedia]

De naam margriet komt van het Oudgriekse margarites, dat weer uit het Babylonisch komt en parel betekent.

Lieveheersbeestjes

De bloemen zijn erg in trek bij lieveheersbeestjes, dat had ik afgelopen weekend al gezien. Ook nu zag ik er verschillende zitten. Zij zagen mij ook, geloof ik. Steeds als ik scherp stelde verdwenen ze snel naar de onderkant van de bloem.Maar eentje bleef mooi zitten, kletsnat van de dauw. Ook zag ik wat spinnetjes, vliegen en nog een insect wat ik niet van naam ken.

Al met al was het herlijk weer even met mijn camera op pad te zijn, al was het maar 300 meter vanaf mijn huis☺ Morgen nog wat andere foto’s van mijn fotowandeling