Hard werken

In het begin van het tuinseizoen is het altijd hard werken. De grond klaar maken, zaaien, verspenen, noem maar op. Nu we er een stuk grond bij hebben, is het extra aanpakken.

Eerste Paasdag kwamen de kleinkinderen de verstopte eieren zoeken, zo langzamerhand een traditie ieder jaar. Gelukkig konden we het dit jaar weer met z’n allen doen, vorige twee jaren kon dat door de Corona niet. Voor onze kleinzoon was het de eerste keer dat hij mee deed en hij rende vrolijk achter zijn grote nichten aan. Zo leuk hoe ze kriskras de tuin door rennen met mandjes, kruiwagen en karretjes.

Tot slot hadden we een verrassing voor hen, we hadden in nieuwe stuk tuin een speelhuisje voor hen gemaakt, helemaal leuk!

Nadat we een tijdlang lekker gegeten, gesnoept, gezeten en gekletst hadden, ging het spul weer huiswaarts.Wij gingen weer aan de slag toen ze weg waren.

Het stuk tuin wat we er nu bij hebben, stond vol coniferen, taxussen en laurierheesters.Die hadden we er allemaal al uitgehaald, maar moesten nog in kleine te vervoeren stukken gezaagd worden.

Nadat dat gedaan was en alles klaar lag om naar de vuilstort gebracht te worden, gingen we verder met het schoonmaken van een stuk grond waar we de aardappelen gepland hadden. De hele tuin is vol gegroeid met van die kleine bosaardbeitjes, dus voordat je dat er weer uit hebt, wat een crime………

kruipende bosaardbeitjes

Balletje of aardappel?

Tweede paasdag gingen we al vroeg weer verder. De compostbak van de vorige eigenaar zat vol mooie compost, dus we kruiden dat naar het stuk wat schoongemaakt was. Net hadden we allemaal gaten gemaakt en de pootaardapelen in ieder gat gelegd, toen zoon, schoondochter en de twee kleindochters onverwachts weer voor onze neus stonden. Ze waren de jas van jongste vergeten op eerste paasdag en die had ze wel weer nodig als ze naar school gaat.We zaten wat te drinken met onze zoon en schoondochter , de kleindochters waren naar het speelhuisje vertrokken. Kwamen ze even later terug met hun handen vol aardappelen en riepen: Kijk nou eens wat we hebben gevonden, in de tuin lagen deze balletjes in allemaal gaten………

de gaten in de grond

Alle “balletjes”werden weer terug in de gaten gedaan, op 1 na, die zag ik niet meer. Stiekem verdenk ik de oudste kleindochter ervan dat ze die in “haar tuintje” gedaan had.Een kruiwagen en emmer met allerlei bloemetjes enz.

Via een oude tuinder die ermee stopte, hadden we vorig jaar van marktplaats een zelfgemaakte aardappelpoter gekocht, waarbij het niet meer nodig is hoge ruggen te maken.Hij maakt een gat op de juiste diepte. Vorig jaar gebruikten we hem ook al en het werkte heel goed. Ik maakte nu nog wel ruggen, maar laag, alleen om te weten waar ik de aardappelen gelegd heb. Eind van de dag lagen alle aardappelen in de grond.

Andere plantjes plantte ik in de volle grond, de bietjes, de doperwtjes die de kleindochters gezaaid hadden en 1 courgetteplant. Hopelijk blijven de slakken daar dit jaar vanaf. Het zit in dat opzicht in ieder geval mee dat het droog weer is……In de kas heb ik er nog eentje achtergehouden, als reserve…

Zaaien en verspenen

Verder had ik veel werk aan het verspenen van allerlei zaailingen: tomaten, paprika, aubergines, peper, knolselderij en basilicum.Altijd een heel gepriegel met die kleine plantjes.

In de kas zaaide ik wat komkommer. De zoete aardappel, die ik zelf stekte, zette ik in de volle grond in de kas. Ik plantte er een rijtje basilicum uit en de rest daarvan zette ik in potten, makkelijk om thuis te hebben en weg te geven aan dochter en schoondochter. In een bak zaaide ik wat sperzieboontjes voor.Zodra die groot genoeg zijn, kunnen ze de tuin in.

In de volle grond zaaide ik nog meer bietjes, daar kunnen we niet genoeg van hebben.We zijn er gek op! Met het zaaien van andere groentes wacht ik toch maar even op een regenbui, want anders blijf ik lopen met gieters…….

Het was een weekend van hard werken, maar heerlijk. Aan het eind van de dag knipte ik sla [rucola, veldsla en pluksla] in de kas en oogstte wat radijsjes. De eerste oogst van dit jaar en nog zonder ook maar 1 slak, yeah! !

Het zoemt……..

Terwijl het weer omgeslagen is en het hier waterkoud is geworden, zelfs sneeuw zag ik net ! Een groot contrast met gisteren waarin we nog bijna de hele dag in de tuin waren met onze kleinzoon. Toch maak ik de blog waaraan ik eerder deze week begon nog maar even af…….

Met dat prachtige weer van afgelopen weken was het een druk gezoem in de tuin. Dikke hommels vlogen van bloem naar bloem en van bloesem naar bloesem

De Fletten

De Fletten staan uitbundig in bloei en geuren heerlijk.De flet of zoals ook wel genoemd, de lente violier of de muurbloem (Erysimum cheirisyn, synoniem Cheiranthus cheiri) is een plant uit de kruisbloemenfamilie (Brassicaceae). Het is een soort die in het wild zeldzaam geworden is, maar waarvan cultivars in tuinen worden gebruikt als sierplant.Je ziet ze nog wel bij oude huizen of boerderijen en in mijn tuin dan natuurlijk☺ De geur herinnert mij ieder jaar weer aan mijn opa, die ze ook in de tuin had en ze mee gaf voor thuis in de vaas.

Het gevlekt longkruid

Gevlekt longkruid staat door de hele tuin volop in bloei met leuke roze/paarse bloemetjes.Ook erg geliefd bij hommels en bijen, het is er een drukke boel.

Gevlekt longkruid werd gebruikt als geneesmiddel voor de longen, vandaar de naam. De plant is leuk als tuinplant vanwege zijn vroege bloei, de verkleuring van de bloemen en het decoratieve gevlekte blad.

Op de blauwe druifjes:

In bloemen van de aubretia:

Bloesem

Alle pruimenbomen[ 3 stuks] en het krentenboompje staan in bloei. Ook daar is het een drukte van belang.Ze blijven niet lang zitten, dus voordat ik heb scherp gesteld met mijn macrolens zijn ze alweer vertrokken naar de volgende bloem.

Krentenboompje

Nu maar hopen dat de vorst mee valt en de bloesem niet gaat bevriezen…..

Feest van kleur

In de tuin komt steeds meer kleur, alle bloembollen komen uit. Zelfs de tulpenbollen die ik gerooid had vorig jaar en die “overzomerd” hebben in mijn kelder, komen uit of staan in knop.Niet alles overigens, de allerkleinste bolletjes die aan een grotere vast zaten bij het rooien, bloeien [nog]niet en daarin zie ik ook nog geen knop, slechts alleen blad.

leuke combinatie van een katje met blauwe druifjes en aubretia.
aubretia

Nieuwe uitdaging met een kleine hulp

De tuin naast ons kwam vrij en mijn man wilde al lang uitbreiden naar links of rechts. Drie jaar geleden gaven we een stuk tuin achter onze huidige tuin terug aan de vereniging omdat het op dat moment teveel was geworden. Nu is hij echter klaar met timmeren, paadjes leggen etc en verveelt zich. Hij is niet het type wat gaat zitten zonnebaden, lezen ofzo. Het gefreubel met zaadjes, stekjes enzovoorts is ook niets voor hem, dat is mijn werk.

We kregen het stuk tuin van 160 m2 afgelopen weekend erbij en vol enthousiasme begon hij met het neerhalen van allerlei coniferen en taxussen die er stonden.

Gisteren was onze kleinzoon er en wat opa doet, wil hij ook doen. Dus naast opa op een krukje om te helpen en oma : nee, nee waarbij hij met een vingertje een afkeurend gebaar maakt, uhuh. Oftewel ik mag vertrekken, dit is het echte mannenwerk. Geweldig hoe zo’n klein ventje zich zo identificeert met zijn opa! Opa sterk en Aaron ook sterk verteld hij later.

Hij let goed op wat die grote man met die grote takkenschaar doet

En doet het na met zijn schep……

En na gedane arbeid met een bakje smarties en je benen op op een andere stoel uitrusten☺

Bedankje

Deze week bereikte mij het boek wat door bloglezeres Anet B. aan mij was gegeven. Het kwam via haar zus, de schoonmoeder van mijn dochter naar mij. Dank je wel Anet! Ik ga het op mijn gemak eens doornemen.

Tot slot

wil ik mij excuseren, ik loop namelijk achter met het lezen van de blogs die ik volg. Door tijdgebrek ivm de geboorte van kleinzoon Thijmen, oppassen, de nieuwe tuin, het lekkere weer en tot slot nog wat extra hulp geboden aan zoon, wiens bedrijf volgende week verhuisd, heb ik niet alles kunnen lezen of op kunnen reageren. Hopelijk vergeven jullie het me☺

Het vierde spruitje

Een geinig geboortekaartje met 'n nieuwe spruit

Gisteren net na middernacht is hij geboren, ons vierde kleinkind. Een eerste appje kwam rond 19 uur en een telefoontje om 21 uur dat ik maar snel moest komen om op onze kleinzoon te komen passen.

Half een het bericht dat hij er al was, Thijmen is zijn naam en hij weegt maar liefst 9 pond!. Een geboorte is toch wel een van de mooiste gebeurtenissen die je mee kan maken.

Grote broer Aaron deelde vanmorgen toen we hem thuis brachten, meteen zijn speen en onafscheidelijke knuffel met hem, maar pakte hem toch heel snel terug toen hij even een geluidje hoorde! De kleine zal vast nog wat te verduren krijgen van zijn broer.

Net als bij de geboorte van de andere kleinkinderen zullen we weer een boom planten. Het planten van een boom in de tuin of op het erf bij de geboorte van een (klein)zoon of -dochter is een oud gebruik. Dit deed men vroeger om het kind levenskracht toe te wensen.

Wat we hem vooral toewensen is een leven in vrede en gezondheid!