OP Tweede kerstdag gingen we er even op uit. Het was droog maar wel koud. We reden naar de plaat van de Vliet, maar dit gebied bleek gesloten.We reden een stukje door en zagen toen een bord met de Slikken van de Heen.
Dit natuurgebied ligt vlakbij Sint Philipsland.Hier lagen vroeger zandplaten, slikken en schorren. Met de aanleg van de Philipsdam is het landschap erg veranderd. Er komt nu geen zeewater meer en daardoor is het gebied drooggevallen en langzaam maar zeker ontzilt. Het is nu een ruig landschap, een echte Zeeuwse wildernis.
Wisenten
Het gebied is normaal gesproken toegankelijk voor wandelaars. Momenteel bleek het gesloten omdat er een kudde wisenten is uitgezet en om die te laten wennen is publiek niet toegestaan. Toen we bovenop de dijk stonden, zagen we de kudde grazen vlak langs de dijk, waar nu een wandelstrook is.We konden ze dus net op de foto zetten.
Deze dieren worden ook wel de Europese bizons genoemd.
Ondanks de felle kou liepen we een flink stuk en maakten foto’s van de kudde. Imposante dieren, er liepen ook 3 kalfjes bij die ook al flink van formaat waren.
Ondanks het formaat, vond ik ze er door de gekrulde haren wel lief uitzien☻. Erg aaibaar zullen ze wel niet zijn….
Er zijn in het gebied meer grote grazers zoals Schotse Hooglanders en Koniks,die we vanuit de verte zagen. Deze grazers, maar ook bv reeën, zorgen er voor dat het gebied niet dicht groeit met bos en mooi afwisselend blijft. Er komen veel broedvogels voor, maar ook vossen, uilen en slechtvalken.Hebben wij natuurlijk geen van allen gezien.
Paddenstoelen en mossen
Tussen het mos langs de dijk zagen we wel minuscule paddenstoelen. Ik heb ze opgezocht op Obsidentify, het zijn mosklokjes.
Slikken van de Heen
Dit natuurgebied, de slikken van de Heen is zeker de moeite waard om nog eens heen te gaan als het weer toegankelijk is en je er dwars doorheen kunt wandelen.In het voorjaar zal het er prachtig zijn als alles weer uitbot en gaat bloeien. Wat ik niet wist, is dat een heen een plant is. Als je onvoorbereid op pad gaat zoals wij, weet je dat niet en kun je het ook niet fotograferen, dus vandaar de afbeelding hieronder van het Zeeuws Landschap. We moeten die wandeltochten toch eens gaan voorbereiden…
Sint Philipsland
Door de kou was er verder niet veel te zien, dus na wat foto’s reden we verder richting Sint Philipsland. We parkeerden de auto aan de waterkant , op de plek waar vroeger het veer van en naar Anna Jacobapolder en Zeipe aanmeerde.Er waren alleen nog wat Belgen die net met duikpakken het water ingingen, echte bikkels, want volgens mij was de gevoelstemperatuur daar langs het water -10…….Verder was er geen mens te zien.
Daar langs de Oosterschelde lunchten we, nee helaas niet in een restaurant. Het werd weer een bak koffie van thuis en gewoon een boterham met gebakken ei ☺. Het mag de pret niet drukken, heeft zijn charme maar zodra er weer een horecagelegenheid open is dan weten we het wel! Frites met mossels of kibbeling, mmmm.
lees ook mijn andere blogs over Zeeland: