Teken van de lente

Vanaf januari zie je ze soms al boven de grond komen: Sneeuwklokjes. Het weer kan nog kil en somber zijn. Toch is dan al een teken van de lente te zien. De tijd dat sneeuwklokjes beginnen te bloeien!

Twee weken terug ging ik al op stap om er foto’s van te maken maar toen was het net nog te vroeg. Er waren genoeg sprietjes te zien, maar open was pas en enkele. Na de mooie dagen van afgelopen week dacht ik dat ze nu wel open zouden zijn. Dat bleek toch tegen te vallen, wel zag ik nu de forsythia bloeien, in het gras zag ik honderden paarse en witte krokussen en net als vorige keer de gele winter akonieten.

Er stond veel wind dus het was nog een uitdaging de foto’s van de sneeuwklokjes scherp te maken. De klokjes klingelden heen en weer☺

Buitenplaats Huijs ten Donck

Op het landgoed van Huijs ten Donck bloeien nu duizenden sneeuwklokjes. Waar je kijkt zie je witte pollen in het gras, onder bomen, langs de waterpartijen. tussen de struiken.

Achter het fraaie huis, dat in 1746 is gebouwd, ligt een van de oudste en best bewaarde “Engelse” landschapsparken van ons land. Het park staat bekend om zijn stinzenplanten.


Begin januari steken de spitse bladeren van de sneeuwklokjes al boven het gras uit, op de voet gevolgd door de bloemen van de winterakonieten.

Samen kleuren ze in het vroege voorjaar de bosbodem van het ‘Engelse werk’ wit en geel, plaatselijk afgewisseld met de donkere toeven van de Italiaanse aronskelk. [ bron Natuurvereniging-Ijsselmonde]

Ik maakte ruim 300 foto’s, niet allemaal even mooi. Ik probeerde weer verschillende instellingen uit op de camera. In de komende tijd zal ik nog eens een blog maken over wat ik nog meer zag.

Te vroeg

Afgelopen zondagmiddag installeerde manlief zich op de bank om naar het WK veldrijden te kijken. Ik ging zelf een frisse neus halen. Ik fietste naar het landgoed dichtbij waar ieder jaar de sneeuwklokjes massaal en uitbundig bloeien.

Maar, zoals de foto’s laten zien, ik was er te vroeg. Eigenlijk staat er pas een enkel sneeuwklokje in bloei.

Ik zal er over een week of 2 nog eens terug gaan. De foto’s maakte ik ook in het kader van oefenen voor de cursus die ik inmiddels wel heb afgerond maar zal moeten blijven herhalen. Ik gebruikte de 16/50 mm lens die bij de camera zat toen ik hem kocht.

hier en daar bloeien de gele winterakonieten tussen de sneeuwklokjes

Op een bankje

Op een plekje wat ik nu pas ontdekte, stond een bankje met uitzicht op de landerijen die in het midden van het landgoed liggen

In het zonnetje was het even genieten, een waterhoentje zwom op zijn gemak voorbij in het slootje. Het leek wel voorjaar, uit de wind en in de zon was het zalig!

Rondom mij was het een getjilp van jewelste, koolmeesjes en mussen zag ik in de struiken, merels maakten hun typische geluid. Ik hoopte dat er wat vogels voor mij zouden gaan zitten zodat ik een foto zou kunnen maken. Maar ondanks mijn groene jas was ik blijkbaar toch te bedreigend. Boven mijn hoofd vlogen reigers, in het bos zit een grote kolonie. Het was eind van de middag, ik denk dat ze hun nesten weer opzoeken.

Er wordt gewerkt

In deze periode van het jaar wordt er geloof ik ieder jaar weer onderhoud gedaan. Er valt op sommige plekken nauwelijks te lopen. Diepe sporen van wielen en de regen maken de paden onbegaanbaar. Toen ik de eerste keer op het landgoed paddenstoelenfoto’s ging maken, kwamen we de jonkvrouw tegen die nu eigenares is van het hele spul. Ze liep te wandelen met nog drie anderen. Terwijl ik op mijn knieën naast een paddenstoel zat, zei ze tegen mij: “wel op de paden blijven hè!” Ik voelde mij als een betrapt kind. Het staat ook in de regels dat je niet buiten de paden mag gaan. Als ik nu over het gras naast die moddersporen loop, hoor ik in gedachten die jonkvrouw zeggen: op het pad lopen hoor!

Maar wat doe je als je een oranje zwammetje op een boomstammetje ziet lonken? Tja, dan ben ik toch heel even, maar wel voorzichtig, wat burgerlijk ongehoorzaam…………..

Ik hoop dat ze het niet gezien heeft……..

Over een week of twee ga ik nog maar eens, dan met mijn macrolens, die vind ik toch mooiere foto’s maken.

Alweer mistig-2

Even terug naar gisteren en naar de foto’s die ik maakte op het landgoed Huys ten Donck. Op niet alle foto’s is te zien dat het best mistig was, zeker bij macro foto’s zie je dat niet omdat je vanaf plm 15 cm afstand fotografeert. De mist hing dan ook meer op de open vlakten en niet zo zeer in het bos.

[metaslider id=”15015″]

Van het groter geheel naar het kleine

Paddenstoelen zag ik dit keer niet, maar in het deel waar ik nu was, zag ik sowieso nooit veel paddenstoelen. Wel waren er nog steeds de oranje oesterzwammen [Phyllotopsis nidulans], op de boomstam die ik al een paar maal fotografeerde.

Aan een andere boomstam deze zwam

Sneeuwklokjes en winterakonieten

In het bos zie je overal de sneeuwklokjes tussen het afgevallen blad en mossen omhoog komen. Ook zag ik hier en daar de eerste winterakonieten met hun gele kopjes staan. Over een week of twee. drie zal de grond helemaal bedekt zijn met de witte en gele bloemetjes, dus dan moet ik zeker terug….

Mossen

Ik ben gek op mossen, er zijn onnoemelijk veel soorten, maar hier zie ik niet heel veel verschillende. Ze laten veel dood hout liggen in het bos en die raken dan weer begroeid met mos.Prachtig gezicht vind ik. Maar ik zag ook een boom waarvan de onderkant helemaal begroeid was, alsof hij warme sokken aan had.Sprookjesachtig mooi, je verwacht bijna dat er een deurtje open gaat en een kabouter naar buiten stapt☺

Verboden toegang

Het mooist begroeid was wel dit dikke gevlochten touw. Het lag op een zeil in een deel van het landgoed waar een bezoeker niet mag komen. Het is het gedeelte waar de werktuigen en schuren staan, naast een boomgaard. De vorige keren was het hek dicht, maar nu stond het open, maar omdat ik steeds stemmen hoorde, durfde ik er toch niet naar toe te lopen.Dat bord met verboden toegang hè, dan durf ik niet meer☺ Dus een foto vanaf het hek van het bemoste touw en de rommelhoop.Hoelang zal dat er al liggen?

Tot zover dit blogje, hierna volgt er nog een over onder andere een gevallen reus.