Wandelen: op zoek in de Gorzen

Een paar weken geleden blogde ik over het rondje wat ik wandelde in de Gorzen. Toen ik dat blog schreef en wat na zocht, kwam ik op de website van Natuurvereniging IJsselmonde waar ik informatie vond over de geschiedenis van het ontstaan van dit natuurgebied van 40 hectare.Ik heb dit als bron voor dit blog gebruikt.

Ik besloot nog een keer te gaan wandelen om op zoek te gaan naar de geschiedenis van de Gorzen, maar uiteraard ook om foto’s te maken van de natuur.

Een gors

De naam Gorzen ken ik al zolang ik hier woon maar gek genoeg,heb ik mij nooit afgevraagd waar die naam vandaan is gekomen.“Gors” is de benaming, die in Zuid Holland gebruikt wordt voor buitendijks land langs de grote rivieren, dat bij gewone waterstanden niet meer onderloopt. De naam “Gorzen” doet dus denken aan een laag gelegen vlak terrein. Vroeger bestond het huidige heuvelachtige gebied uit gorzen. Het laag gelegen gebied was vroeger veel uitgestrekter en strekte zich uit tot de rivier.

Het huidige natuurgebied is ontwikkeld op de oude vuilstort van ons dorp.

Trap

 

De trap op de foto ligt aan het begin van het park. Links van de trap is de oude toevoerweg naar de oude stort.Op de foto hieronder zie je waar de weg lag. Ik weet niet wat ze er momenteel mee aan het doen zijn, het lijkt wel of er weer een weg komt.

Deze weg kwam uit op het ‘pleintje’ Hier stond de schaftkeet van de stortbaas. Deze sorteerde hier grove metalen uit het huisvuil, welke periodiek door de gemeente aan een schroothandelaar werden verkocht.

Oude Belt

Al in 1945 is hier tussen twee hoge kaden van de “Oude Haven” begonnen met storten van afvalstoffen. Tot 1970 is hier allerlei afval terecht gekomen. De afvalberg is ca. 7 meter hoog en afgedekt met een 80 cm dikke laag grond. Op zaterdag 4 november 1972 werden op de Oude Belt door 60 Ridderkerkse mannen, vrouwen en kinderen de eerste 2500 bomen en struiken gepoot, terwijl er in de weken daarna nog eens 20.000 door de gemeente zijn aangeplant.

Van de eerste generatie bomen zijn alweer vele verdwenen. Het waren vooral populieren die het park snel een groen aanzicht gaven en beschutting aan meer kwetsbare soorten boden. De tweede generatie beplanting (eiken, beuken, essen, esdoorns) krijgt nu de gelegenheid om uit te groeien. Struiken als meidoorn, vlier en hazelaar nemen een belangrijke plaats in in de ondergroei.

De meidoorn bloeit nu, ik zag een bont zandoogje op de bloemen

Muurtjes

Van oude trottoirbanden zijn muurtjes gemaakt die in de loop der tijd begroeid zijn met mossen en waartussen plantjes zich gevestigd hebben.

Het pomphuisje

Het pomphuisje bood vroeger onderdak aan een pomp waarmee het overtollige water uit de polder Het Zand naar de Oude Haven werd gepompt. Niet alleen uit historisch besef heeft men dit uit 1925 daterende gebouwtje laten staan, het vormt tevens een goede mogelijkheid om te schuilen.
Helaas heeft het gebouwtje veel te lijden van vandalisme.

 

Zo ziet het er nu uit, beetje jammer toch wel

Op het dak ligt een mooie laag mos, met een kapstok, dat dan weer wel☻

Naast het pomphuisje kun je een brug over, je steekt dan een stuk af om weer in het park te komen.

 

 

Op een bankje

Deze foto nam ik een maand geleden vanaf de “puinberg”. Eerder had ik al een poosje op het bankje onder de boom op de foto zitten genieten van het uitzicht.In de verte zie je de Alblasserdamse brug liggen.

De scheepvaart op de Noord, links het griend en recht vooruit het Nieuwe veer (zo genoemd omdat daar voor de bouw van de Alblasserdamse brug een veer was). Voor 1930 was de kreek de toegang tot de haven vanuit de Noord naar de Ridderkerkse haven[ waar nu het centrum van het dorp is]. Via een oude rivierarm tussen de polder het Zand en de gorzen (Oude haven genoemd), bereikten de schepen de havenkom die bij de Havenstraat lag. De Crezèepolder die je op de foto ziet is het jongste natuurgebied in het Ridderkerk.Hier waren tot een jaar of 10 geleden nog boerderijen en landerijen.

Puinberg

De puinberg is een  22 meter hoge berg die bijna gezichtsbepalend is voor het Gorzenpark.Ik vergat daar een goede foto van te nemen, alleen een foto van de helling waar de sporen van het sleetje rijden met de laatste sneeuw nog te zien waren.

Tussen 1973 en 1991 zijn hier 300.000 kubieke meter onverbrandbare afvalstoffen van allerlei aard gestort die door de verbrandings-installatie (AVR) niet verwerkt konden worden. Dat de berg niet wegzakt komt doordat hier de ondergrond niet uit de bij ons gebruikelijke veenlaag maar uit erg zanderige klei (zavel) bestaat. Vanaf bovenop de uitkijktoren die op de puinberg staat heb je ook een mooi zicht op Kinderdijk. Met de lens die ik op de camera had [50 mm] kon ik wel inzoomen maar niet veel. Toch zie je de molens achter, de op de voorgrond zichtbare grienden van Ridderkerk, wel goed liggen.

Tot zover een stukje geschiedenis van dit toch heel natuurlijk aandoende gebied in mijn gemeente Ridderkerk.

Voorjaar in de Gorzen

Het stuk hierboven had ik al een tijdje als concept staan, maar was niet meer tot een eind gekomen vanwege tijdgebrek. Gisteren ging ik er weer eens een rondje lopen. Het was er echt zalig om te lopen. Waar eerder de sneeuwklokjes bloeiden, staan nu bossen met Fluitekruid.

De geur ervan doet mij denken aan mijn jeugd. Als kind woonde ik onderaan een dijk, die in het voorjaar ook helemaal begroeid was met deze planten. Het was er zalig hutten maken.

De geur van de bloeiende bloemen is heerlijk als je zo langs die bossen Fluitekruid loopt.

Daslook, boshyacinthen en meer

Naast het Fluitekruid waren her en der ook grote bossen daslook en op sommige plekken boshyacinthen.

Ondanks de kou dit voorjaar ontwaakt de natuur en ook de insecten, ik zag hommels, bijen, lieveheersbeestjes en vlinders.

Een uit de kluiten geschoten verdwaalde paddenstoel.

Veel bloemen staan in al bloei, boterbloemen, paardenbloemen, smeerwortel, hondsdraf, robertskruid,

Maar ook dit leuke plantje hieronder waarvan ik de naam niet ken.Met deze foto besluit ik het blog. Ik hoop dat het snel wat warmer en droger wordt. Mocht je in deze omgeving wonen en zin hebt in een lekkere wandeling: Ga nu naar de Gorzen, het is er prachtig wandelen op deze oude vuilstort~!

 

 

 

 

Plukboerderij

Vanmorgen vroeg een appje van dochter: Ik ga straks naar de Buytenhof, zin om mee te gaan? Ja daar heb ik wel oren naar en een uur later ontmoeten we elkaar op de parkeerplaats van Plukboerderij “de Buytenhof” in Rhoon. Het ligt bijna in het midden tussen Maassluis en Ridderkerk. Zij rijdt 20 minuten, ik 16.

Alhoewel het pas half 10 is, zijn we niet de eersten.Het is dan ook lekker weer dus dan gaan er meer mensen op stap. Er zijn vooral moeders en opa’s en oma’s met kinderen onder de 4 jaar. Op deze boerderij is van alles te zien en te doen.

In de stal

We komen allereerst langs de stal met varkens en koeien, althans koeien….dat dachten wij. Maar een langslopende medewerker zei dat het allemaal stieren zijn.Geen idee waarom al die stieren bij elkaar in die stal staan, ik had het even moeten vragen. Ik hoop niet dat ze staan te wachten tot ze goed zijn voor de slacht.

 

Het bedrijf bestaat al sinds 1896 en is altijd in de familie gebleven. Allereerst was het een gemengd bedrijf met akkerbouw en veeteelt .

Met de veranderende tijden verdwijnen in de jaren 80 vorige eeuw, de melkkoeien en later ook de akkerbouw. Momenteel bestaat de boerderij vooral uit peren -en appelgaarden.De boerderij is sinds 2004 omgevormd tot de sociale en multifunctionele landbouwonderneming. Sindsdien is de missie om mensen gastvrij te ontvangen en ze te laten genieten van al het moois van het land. Er wordt dagbesteding geboden aan volwassenen met een verstandelijke of psychosociale beperking. En ook vrijwilligers kunnen meewerken. 

Kleinzoon Thijmen van net 2 jaar vindt het helemaal niet eng, al die grote koeien uh stieren en varkens en is bijna niet mee te krijgen. We lokten hem mee omdat we hem appelsap en kaak beloofden☺

De Theeschenkerij wordt met medewerkers met een verstandelijke beperking gerund.Het lijkt mij een heerlijke werkplek! Het was al heerlijk in de zon en na een poosje in de speeltuin gingen we aan het lekkers op het terras.Allemaal biologisch, homemade lekkernijen.

Na nog een bezoek aan de stal, want Thijmen kreeg er geen genoeg van, liepen we de boomgaard in. Ik zag koolwitjes, een dagpauwoog en een zandoogje, maar kreeg ze niet op de foto.Vogels kwetterden om ons heen en Thijmen plukte paardenbloemen. Genieten!

Er worden veel activiteiten gedaan op deze boerderij, voor kinderen maar ook bijvoorbeeld workshops voor volwassenen. Momenteel is er een bloesemroute voor kinderen. Hij duurt ongeveer een uur en het is een speurtocht door de boomgaarden met allerlei opdrachten.Deze kleinzoon is er nog te klein voor en met de wandelwagen was het ook niet echt te doen. Wij liepen dus gewoon maar wat door de perengaard

Bloesems

Dochter moest weer op tijd weg voor het middagdutje van kleinzoon. Ik besloot nog te blijven, nu ik er toch was en wat bloesems op de foto te zetten en naar de moestuin te lopen. De perenbomen zijn al uitgebloeid maar de bloesems in de appelbomen zijn er nog volop.Ze staken mooi af tegen de blauwe lucht.Ik zag veel insecten rondvliegen.Ik vroeg mij wel af of ze die bomen wel of niet bespuiten. Ik zie nl niet een luis, terwijl in het appelboompje van dochter in haar tuin de mieren al weer druk in de weer zijn die luizen uit te zetten☻

Moestuin

De moestuin lag er netjes maar nog leeg bij. Over een poosje kan er van alles geplukt worden.Aardbeien, kruiden, bloemen enz.Ik kocht nog een rozemarijn en een tijmplant voor op mijn balkon en vertrok daarna weer naar huis.

Dordrecht

Zaterdag kwam mijn oudste kleindochter Lieke logeren. Met haar ging ik met de waterbus naar Dordrecht om te winkelen. Ze is inmiddels 8 jaar en dat is een leuke leeftijd om zoiets te doen met haar. Ze mocht van mij zelf wat kleding uitzoeken. Het werd een zomerjurkje, een korte spijkerbroek en een roze shirtje daarbij. Ze genoot ervan. Er was ook markt en dat vond ze ook helemaal leuk. Bij een tassenkraam koos ze nog een leuk roze tasje uit om het compleet te maken. Daarna trakteerde ze mij op een milkshake bij Mac Donalds van het geld wat ze van haar vader mee had gekregen voor een ijsje of zoiets.

De route van de aanlegplek van de waterbus naar het winkelhart loopt via oude straatjes met historische panden.Ik legde aan kleindochter uit hoe ze kan zien dat al die huizen al zo heel oud zijn. Ze had het snel door en ging zelf opletten waar bordjes waren met jaartallen.Zo’n kind begrijpt natuurlijk nog niet hoe oud dat wel niet is, een huis uit 1626…..

Alhoewel ik er dichtbij woon, was ik er nog nooit geweest. Nog heel wat in te halen, dus ik neem mij voor snel terug te gaan met camera! Een van de foto’s die ik snel met de telefoon nam was van een oude muur reclame. Ik verzamel foto’s met dit soort reclame-uitingen van vroeger.

Het was een lekker weekend met twee uitersten in bezoeken, een biologische plukboerderij en een historische binnenstad.

 

 

 

Er zitten twee………….

Motten in mijn ouwe jas? Nee dat niet………..Vanmorgen valt mijn oog op een vieze plek naast mijn stoel. Het lijken wel poepjes en niet van een klein beest.Ik zie een stuk aan gegeten blad liggen van de plant die er boven staat, de Schefflera.

Ik kijk eens tussen de bladeren en ja hoor, ik zie een bruin beestje zitten.Ik denk aan een wants.

Dan valt mijn oog op nog een exemplaar.

Ik maak een foto om de beestjes te identificeren op Obsidentify. Het blijken geen wantsen maar er zitten twee aardsnuitkevers in mijn Schefflera. Geen motten dus zoals in Doris zijn jas

Deze soort leven vooral ’s nachts. Larven ontwikkelen zich op de wortels van de planten waar ze vaak op voorkomen, zoals Hedera.Het duurt 2 jaar tot de larve zich ontwikkeld heeft tot volwassen kever.Deze plant die ik nu in de kamer heb staan had ik gestekt van de Schlefflera die het in het huis aan de rivier zo goed deed, dat hij bijna tot het plafond reikte.De gewortelde stek nam ik mee naar de volkstuin waar hij ook nog eens overwinterde in de kas.Toen we stopten met de tuin nam ik de plant mee naar het kraakpand waar ik tijdelijk woonde. Nooit zag ik er een beestje in. Ik denk dus dat deze vanuit de wortels de aarde uit gekropen zijn, want dat er 1 is komen aanlopen kan ik mij voorstellen maar 2?. Ik ga het komende dagen goed in de gaten houden of er niet nog meer tevoorschijn komen.

Ik heb ze  geen naam gegeven, die dotten van aardsnuitkevers maar ze wel de vrijheid gegeven in de struiken onder mijn balkon☺.

Voor de liefhebbers, hier het filmpje van Doris