Die snertmuis

Ieder jaar zaai ik de doperwten altijd voor omdat ik in ons eerste moestuinjaar al door schade en schande wijs werd .Meteen in de grond zaaien lukte niet, de zaden kwamen maar niet op, tot ik er eindelijk achter kwam dat ze gewoon steeds opgegeten werden. Door wie wist ik eigenlijk niet. Een duif, een muis?

De peultjes zaaide ik altijd wel direct in de volle grond en waarom weet ik ook niet, maar die werden nooit opgegeten.Tot dit jaar….Alle peultjes waren al netjes boven de grond gekomen.Tot ik vorige week op de tuin kwam en alle groene topjes op de grond lagen.Een keurige rij gaatjes op de plaats van de groene puntjes . Hier moet wel een muis aan het werk geweest zijn…Dus maar weer opnieuw zaaien, eigenwijs doe ik het weer in de volle grond.Maar ik ben niet voor 1 gat te vangen en leg er vliesdoek overheen.Eens kijken of dat die muis tegen houdt.

Nou voorlopig wel, maar die muis is duidelijk wel op oorlogspad! Ik heb van die handige houten ladekastjes waar ik mijn zaden altijd in bewaar tijdens het seizoen. Die staan in onze zgn keukenschuur. Komen we daar vorig weekend binnen, ik trek mijn tuinschoenen aan en meteen weer uit.Want wat voel ik ? Mijn schoen zit vol doperwtjes en ook die van mijn man is gevuld.Waar haalt die muis die nou vandaan, dacht ik nog.Toen ik wat later iets uit mijn zadenlade wilde pakken, zag ik het pas: alle zadenzakjes open gegeten, peultjes, sugarsnaps en doperwten. Snotverdrie…

In ieder laadje zit een kleine opening, waar je hem aan kunt open trekken. Groot genoeg voor de muis om erin te kruipen. Dat heb ik nog niet eerder gehad, maar de muis is heerlijk gaan dineren in de laadjes. Ook niet gek natuurlijk, als het zo voor het opeten ligt ☻Maar ik laat me niet kisten door hem, alle zaden doe ik tijdelijk in een pot met draaideksel. Zo, daar kan die muis niet meer bij!

De muis is toch slimmer, voor het gemak ervan uitgaande dat het steeds dezelfde is. Weer op een andere dag kom ik in de kas, waar de doperwtjes voorgezaaid zijn en net boven de grond gekomen waren. Liggen in de bak weer alle groene topjes plat op de aarde en is de aarde omgewoeld…..Of alle doperwten al boven gekomen waren, weet ik niet.Voor de zekerheid leg ik er maar een gaasdeksel van de platte kas buiten overheen. Wat er nog in zit kan nog opkomen.

Ook de zaden van de zonnebloemen en de stokroos zijn uit de aarde gehaald.GGGRRRR Snertmuis!

Ik pak het nu rigoureus aan, alles gaat weer mee terug naar huis en thuis zaai ik weer opnieuw, nu voor de derde keer doperwtjes. Daar staan ze nu weer lekker in de slaapkamer, geen muis kan er meer bij.

Onze schoenen zetten we weer rechtop, zodat de muis er niets in kan bewaren.Het is blijkbaar een lekker plekje, want we hebben al meer verrassingen in onze schoenen gehad! Zelfs het begin van een nestje……

strooizaad van de vogels van buiten naar binnen gebracht in deze laars.Wat een werk voor zo’n muis

Dat is wortelwijsheid!

Vanmorgen ging ik voor het eerst weer eens met de oudste kleindochter naar de tuin.Er stond geen wind, het was bewolkt maar de temperatuur was goed.

De kleindochter is onlangs 3 jaar geworden.De tuin van opa en oma vindt ze nog steeds leuk en ze gaat graag mee.Hoe snel gaat de tijd en wat wordt ze al wijs.Vandaag namen we haar “tuin”, een verhoogde bak, onderhanden.

Al zingend en kletsend gingen we aan de slag, eerst harkten we de grond fijn.De doperwtjes die we zouden gaan zaaien, had ik al in water gezet.Met haar wijsvinger prikte ze gaatjes in de grond en liet er een erwtje in vallen.Precies zoals ik het voor gedaan had.Heel serieus werden ze tot de laatste erwt in de grond geprikt.

Na de doperwten gingen we aardappelen poten. Alles “kan ze zelf wel” en “hoef jij niet te helpen, oma!” Dus met de bollenpoter maakte ze een gat voor de aardappel[ die ik nog wel wat dieper maakte met haar goedvinden], gooide de aardappel in het gat en kneep de aarde weer uit de bollenpoter. Ik dacht : dat kan ze niet, maar ja hoor met 2 handen kan dat best. We pootten 4 aardappelen en daarna plantten we nog een stuk of 10 bietenplantjes.

Na al dat harde werken was het natuurlijk tijd voor een lekker pakje drinken met wat lekkers erbij! Daarna riep ze enthousiast: “kom oma, we gaan kijken of de aardappelen al klaar zijn!” Ik vermoed dat ze dacht dat het net zo snel zou gaan als thuis met de aardappelen koken!

Als ik zo bezig ben met haar, geniet ik er zo van.Ze kletst honderduit en heeft overal antwoord op. Zo vertelde ze een heel verhaal en eindigde met de zin: “Dat is wortelwijsheid, oma” .Om je rot te lachen!Als je de kleine wijsneus niet kent, zou je denken waar slaat dat nou op? Het is echter een veel voorkomende zin uit een van haar favoriete tekenfilms, Pieter Konijn. Zo heeft ze wel meer van die zinnen waarbij ik denk, hoe komt ze erop? Pas waren we aan het wandelen en zei ze: “wat is het een mooie wereld oma!” Ik dacht meteen dat ik een kleindochter heb die filosoof wordt of in ieder geval iets heel slims, tot ik het later opeens hoor zeggen in: je raadt het al: Pieter Konijn!

Lente

De dag begon vandaag erg mistig hier in Zuid Holland.Wij wonen op de 10-etage en zagen alleen een wit gordijn voor onze ramen.Dat is toch wel een gekke gewaarwording, we konden niets van de straat beneden zien.In de loop van de ochtend klaarde het op, de weersverwachtingen hadden lente weer voorspeld met hoge temperaturen. Dat duurde toch nog wel tot begin van de middag.Maar toen was het genieten.Zelfs 18 graden, echt lente weer! De vogels kwetterden om ons heen, grote hommels vlogen af en aan en zelfs twee vlinders heb ik gespot.

In de tuin is nog heel veel werk te doen,maar het begin is gemaakt.Ongeveer de helft van de tuin heb ik gewied.Mijn armen en handen doen er pijn van, de tuinconditie is door de winter totaal verdwenen. Ik heb worteltjes gezaaid en uien gepoot.Het vak waar ze staan voor de zekerheid afgedekt met vliesdoek, zodat de eksters er niet vandoor gaan met de uien.En het kan natuurlijk best nog gaan vriezen in de nacht.

olijfkomkommer komt uit

In de kas staan inmiddels alle zaailingen van thuis.Alleen de paprika staat nog thuis. Ik heb het meeste ook verspeend.

Tijgerslak

Toen ik een stukje hout in de kas optilde zag ik een enorme naaktslak liggen.In eerste instantie dacht ik nog dat het een salamander was, maar nee. De grote aardslak of tijgerslak lag daar lekker in mijn kas te wachten tot het weer nacht zou worden om zich te goed te gaan doen aan mijn jonge plantjes. Mijn sla is inmiddels al opgegeten,maar die slakken weten zich altijd goed te verstoppen. Dit exemplaar heb ik over de sloot in de paardenwei gegooid.Ik hoop dat hij nog geen eitjes heeft gelegd, want dan kan ik mijn lol op in de kas ☻Hij heeft daar wel een partner voor nodig. Ze leggen in maart-april zo’n 500 eitjes De partner ben ik nog niet tegengekomen, dus ik hoop er het beste van.Want 500 van die slakken…daar moet ik niet aan denken, brrr.

Op zich is het wel een mooi beest, met een echte tijgerprint, ik had deze soort nog niet eerder gezien in onze tuin.Hij is de grootste naaktslak in Nederland en een echte alleseter.

Peultjes weg

Een andere gast in de tuin heeft netjes alle zaden van de peultjes van het groen afgehaald en mee genomen. Ik had een keurige rij met gaatjes en geknakt blad, die peultjes waren net afgelopen week boven de grond gekomen….Nu maar weer gezaaid en afgedekt met vlies. Dat schiet natuurlijk niet op zo hè,als onder mijn handen alles weer opgegeten wordt! In een tuin weet je echter wel dat je te maken hebt met vogels, slakken, muizen enzovoorts die alles ook wel lekker vinden.We nemen het op de koop toe!

Bloesem

De perzikboom staat nu helemaal in bloei en stak mooi af tegen de blauwe lucht.

De andere fruitbomen staan nog niet in bloei,maar met deze temperaturen zal dat vast niet lang meer duren.