In Franse sfeer

De Franse sfeer, wat is dat? Zijn dat de huizen met luiken, de stenen muurtjes, de bistro setjes….? Ik heb geen idee, voor ieder zal het wat anders zijn. Wij zijn geen echte francofielen, gingen ook naar een aantal andere landen op vakantie.De laatste keer in Frankrijk was in 2018. Dit jaar gingen we weer, Frankrijk trekt toch altijd. Alhoewel we maar in een paar gebieden geweest zijn en lang niet heel Frankrijk gezien hebben, is er overal een gezamenlijke noemer, de Franse sfeer.

Voor mij

Voor mij zijn natuurlijk de croissants en stokbroden van de boulangerie echt Frans. Maar ook de huizen van natuursteen of geschilderd in allerlei kleuren ,de luiken, de bloembakken langs de kant van de weg of hangend aan bruggen, op pleintjes en langs de gevels, de smalle straatjes, de ornamenten, de keien, de wijngaarden…..

Voor het gemak vergeet ik even de schreeuwerige reclameborden van alle supermarkten, die je in ieder klein dorp ziet, maar ook dat vind ik Frans. Hier zie ik nergens borden waarop ik zie dat AH, Jumbo, Spar, Aldi of Liddl op zoveel kilometer afstand zijn bij de zoveelste kruising links of rechts….Handig is het wel als je toerist bent, je weet al snel waar je boodschappen kunt doen.Dit bord hieronder sprak me dan weer wel aan. We zagen het in een dorp in de Jura.

Oude reclames

Hier en daar zagen we reclames op gevels uit vervlogen tijden:

Natuurlijk heeft Frankrijk net als ieder land zijn grote steden met achterstandsbuurten, maar daar kom je als toerist niet.De streken die we in ons vakantieleven bezochten: de Elzas, Dordogne, Bretagne,de Gironde, Hautes-Pyrénées, Ardeche, Vogezen hebben allemaal van die pittoreske, middeleeuwse dorpen die wij als toerist maar wat graag bezoeken. Super toeristisch, veel terrassen, souvenir winkels etc.maar ach op vakantie is dat leuk.

Typisch Franse sfeer

Hieronder een compilatie van wat dit jaar voor mij typisch Frans was, geniet maar mee door op de eerste foto te klikken kun je door naar de hele reeks

Dorpjes

Echt Frans vind ik de dorpjes, tegen een helling of rotsen geplakt :

Ardeche, een gehuchtje tegen de heuvels. Ik twijfelde of dit het gehucht was waar wij logeerden, maar dat blijkt het niet te zijn. Kwa ligging lijkt het er wel op
Vogüé

Idyllisch plaatje

Maar dit, dit vind ik een echt Frans plaatje, die blauwe luiken, het blauwe bistrosetje, de stenen muur en de klimplant erboven… Een rommelig geheel maar……….dit is de Franse sfeer,

In het dorp Vogüé

Heide op de Franse berghellingen

Wat ik niet wist, is dat er ook heide bloeit in heuvelgebieden. In de streek waar wij op vakantie waren, de Ardèche, begon de heide net te bloeien. Het is niet zoals de heide velden in Nederland, maar het groeit in plukken tegen de rotsen of langs de kant van de weg.

Toen we net de Ardèche binnen gereden waren zag ik de eerste heide bloeien op heuvels waar veel bos was en ook veel varens groeiden. In Nederland hoor je vaak dat de heide bedreigt wordt door bv vergrassing.

Of de groei van varens de heide verdringt, weet ik niet, maar de combinatie was mooi.

Aan de voet van de berg Mont Gerbier le Jonc kwam de heide ook net in bloei.Mont Gerbier de Jonc is circa 8 miljoen jaar geleden ontstaan, toen een vulkaan lava uitspuwde. De lava was te stroperig om ver te stromen en koelde af in de krater van de vulkaan. Doordat de uitgang van de vulkaan als gevolg van erosie door de eeuwen heen is vergaan, bleef enkel een versteende lavakoepel over. Zo komt Mont Gerbier de Jonc aan zijn bijzondere vorm.[bron]

Op allerlei plekken stopten we om te fotograferen en te genieten van de prachtige uitzichten. Wat een prachtige streek is het toch!

De macro’s die ik had genomen, waren helaas niet gelukt. Ik stond te wiebelig op de rotsen of stenen en daardoor bewoog ik de camera blijkbaar.

Naast de heide bloeiden er ook veel bloemen en er vlogen veel vlinders. Daarover in een ander blog meer.

Les Martes

We arriveerden vorige week zaterdagmiddag laat op de plaats van bestemming. Een gehucht met de naam le Serret. Er staan naar ik meen 14 huizen en een ervan is van Marthy en Martien. Ik volg de blogs van Marthy, ze schrijft over haar huis en het wonen in de Ardeche.In de link kun je het dorpje zien op een filmpje wat Marthy deze week juist plaatste. Ik heb alleen foto’s om te laten zien. Wij verbleven in hun vakantiehuis.Ze hebben het huis met vakantiehuis in 28 jaar tijd verbouwd tot wat het nu is.Het is een enorme klus geweest, ook als je bedenkt dat daar geen Gamma is die iets thuis brengt. Alles hebben ze moeten halen met hun eigen auto.

Les Martes

Het huis heet Les Martes, het ligt in middenin de Ardeche. Je komt er het laatste deel van de route via smalle bergwegen. Op de heenreis stond ik bijna doodsangsten uit als ik naar rechts keek, die diepe dalen in. Ik hield mij angstvallig vast aan de lus naast het portier en mijn man lachte mij uit: Als we naar beneden storten helpt dat vast houden echt niet …….

Maar als je er meer rond rijdt, went het ook wat meer, alhoewel ik het wel eng bleef vinden.Voor wie nog nooit in deze streek geweest is, de natuur is echt prachtig! Ik zal in volgende blogs wat meer van de streek laten zien.

Le Serret

In het dorpje eindigt de bergweg op een heuvel, wegen zijn er niet. Je loopt via paden naar de andere huizen. Marthy vertelde dat bijna alle huizen voor vakantie gebruikt worden, er wonen nog twee [oude]mensen permanent.

Entree

De tuin

Vanuit de terrassentuin kijk je de heuvels in.

Het huis

Het is niet dat ik ingehuurd ben om een promotieblog te schrijven voor de vakantiewoning of op zijn Frans de gîte van Marthy . Maar hij is echt prachtig. Tot in alle puntjes verzorgd met oog voor sfeer en detail! Ik kan het aanbevelen……….