Een reus gevallen

Op het landgoed van het Huys ten Donck, waar ik regelmatig heen ga, staan een aantal enorme bomen. Reuzen van bomen. In het najaar zag ik dat een zo’n reus was gevallen. De grote stam leek wel hol te zijn van binnen, hij zal dus wellicht ziek geweest zijn. Hij lag toen nog in het blad, maar nu was dat weg en kon ik nog beter zien wat een enorm gevaarte het is. Het zal een klap geweest zijn toen hij viel!

Ik denk dat de onderhoudsploeg er druk mee in de weer is om hem in stukken te zagen en op te ruimen. Er waren hier diepe sporen van een tractor en veel in stukken gezaagde stammen en takken. Misschien wordt er nog steeds met hout gestookt in de haarden van het landhuis…..

Het mooie van de natuur is, dat het zichzelf ook weer opruimt. Ik zag op kleine takjes volgens mij alweer zwammetjes ontstaan

In de loop der tijd vallen in een bos natuurlijk vast vaker bomen om door storm of andere oorzaken. Hier op het landgoed zie je op veel plekken nog boomstammen liggen, wat dan ook weer mooie plaatjes oplevert doordat ze begroeid raken met mossen en in de herfst er paddenstoelen op verschijnen. Voor de biodiversiteit is dat dode hout ook belangrijk, allerlei beestjes leven ervan of erin. Vroeger werd dat opgeruimd, maar tegenwoordig laat men het liggen in bossen en parken.

Oude bomen

Het Huys ten Donck is gebouwd in 1746. Rond 1750 is de tuin aangelegd in formele Franse stijl. Tussen 1760 en 1800 werden fasegewijs delen van de tuin en het (Donckse) bos aangelegd. In die periode werd de Engelse landschapsstijl leidend. Een aantal studenten van de Hogeschool Utrecht heeft aan de hand van historische documenten nauwgezet een aantal plantjaren kunnen achterhalen. Er staan nog enkele eiken uit de tijd van de eerste aanleg in 1750.

Het plaatje hierboven laat de ingang van het park zien met het Tiendgebouw. Het Tiendgebouw staat er nog steeds zoals je op de foto kunt zien. De bomen die je ziet, staan er ook nog steeds . Het zijn Oosterse platanen. Ze zijn geplant omstreeks 1920 en hebben en nu een stamomtrek van plm 3 meter

Een aantal van de Monumentale bomen zie je hieronder. Namen heb ik maar van een enkele. Hoe dik de stammen van sommige zijn, laat ik je zien aan de hand van deze foto van onze kleindochter naast zo’n reus van een boom

zomereik
Oosterse plataan[ links] , deze is rond 1800 geplant. De stam heeft een omtrek van ruim 5.20 meter

Reigers

Toen ik er afgelopen week liep, zag en hoorde ik reigers in nesten hoog in de bomen. In vroeger jaren was hier een grote reigerkolonie, maar nu niet meer. Het aantal reigernesten daalde sinds 1987 van 120 nesten naar 65 in 2014.Hoeveel het er nu zijn, weet ik niet.

De reigers nestelen nu verspreid over het hele park. De reigers vliegen op zoek naar voedsel naar Kinderdijk en de Krimpenerwaard. Op de foto hieronder kwam net een reiger aangevlogen om in zijn nest te landen[ in het midden van de foto]

Al met al is dit landgoed altijd weer de moeite waard om naar toe te gaan. Ieder seizoen heeft zijn eigen charme. Het ligt op 1 kilometer vanaf ons huis, dus mooier kan het niet!

Alweer mistig-2

Even terug naar gisteren en naar de foto’s die ik maakte op het landgoed Huys ten Donck. Op niet alle foto’s is te zien dat het best mistig was, zeker bij macro foto’s zie je dat niet omdat je vanaf plm 15 cm afstand fotografeert. De mist hing dan ook meer op de open vlakten en niet zo zeer in het bos.

[metaslider id=”15015″]

Van het groter geheel naar het kleine

Paddenstoelen zag ik dit keer niet, maar in het deel waar ik nu was, zag ik sowieso nooit veel paddenstoelen. Wel waren er nog steeds de oranje oesterzwammen [Phyllotopsis nidulans], op de boomstam die ik al een paar maal fotografeerde.

Aan een andere boomstam deze zwam

Sneeuwklokjes en winterakonieten

In het bos zie je overal de sneeuwklokjes tussen het afgevallen blad en mossen omhoog komen. Ook zag ik hier en daar de eerste winterakonieten met hun gele kopjes staan. Over een week of twee. drie zal de grond helemaal bedekt zijn met de witte en gele bloemetjes, dus dan moet ik zeker terug….

Mossen

Ik ben gek op mossen, er zijn onnoemelijk veel soorten, maar hier zie ik niet heel veel verschillende. Ze laten veel dood hout liggen in het bos en die raken dan weer begroeid met mos.Prachtig gezicht vind ik. Maar ik zag ook een boom waarvan de onderkant helemaal begroeid was, alsof hij warme sokken aan had.Sprookjesachtig mooi, je verwacht bijna dat er een deurtje open gaat en een kabouter naar buiten stapt☺

Verboden toegang

Het mooist begroeid was wel dit dikke gevlochten touw. Het lag op een zeil in een deel van het landgoed waar een bezoeker niet mag komen. Het is het gedeelte waar de werktuigen en schuren staan, naast een boomgaard. De vorige keren was het hek dicht, maar nu stond het open, maar omdat ik steeds stemmen hoorde, durfde ik er toch niet naar toe te lopen.Dat bord met verboden toegang hè, dan durf ik niet meer☺ Dus een foto vanaf het hek van het bemoste touw en de rommelhoop.Hoelang zal dat er al liggen?

Tot zover dit blogje, hierna volgt er nog een over onder andere een gevallen reus.

Alweer mistig

Was er gisteren weer eens een zonnetje te zien, vandaag is het alweer mistig. Gisteren kon ik lekker met onze kleinzoon naar de tuin, waar hij zich, gekleed in een warm pak en snowboots, wel anderhalf uur vermaakte.Zolang er maar auto’s mee zijn, is het al snel goed.

Vandaag alweer mistig

Vanmorgen bij het opstaan zag ik dat het alweer mistig is. Nadat man de deur uit was en ik de was had opgehangen, de kruimels van gisteren van kleinzoon had opgezogen en de badkamer gesopt had, besloot ik even foto’s te gaan maken. Ik reed naar het landgoed hier dichtbij, ik schreef er al vaker over. Terwijl het 10 hoog helemaal dicht leek te zitten, viel dat in het bos wel mee. Wel was het ontzettend blubberig omdat er blijkbaar veel heen en weer gereden is met een tractor. Diepe sporen die vol water stonden. Ik beperkte het rondje tot ongeveer de helft van het bos.

Ik fotografeerde met de macrolens. Ik sjouwde een statief mee om nu eens scherpe foto’s te maken, bleek de aansluiting met het statief niet op de camera te zitten.Lekker slim weer! Dus toch weer uit de losse hand fotograferen dan maar en soms de camera even op een paaltje, boomstammetje of wat ik tegenkwam.

Macrofoto’s van spinnenwebben

Als het mistig is, kun je spinnenwebben goed zien hangen. Enige tijd terug leerde ik van Dirk van de website Fotografie als rode draad door mijn leven om focus peaking te gebruiken bij het maken van macro foto’s. Ik probeerde dat al een aantal keer, niet altijd naar tevredenheid, maar vandaag stelde ik het toch weer in. De camera geeft dan op de scherpgestelde delen van de compositie een gekleurd randje. Alhoewel het scherper zou kunnen, werkte het goed met de natte spinnenwebben……..

Tot slot wat sfeerbeelden van het landgoed

Een volgend blog kan ik jullie naast foto’s van het bos, de macrofoto’s van mossen en opkomende sneeuwklokjes en winterakonieten laten zien