Kerk

In het aftandse schuurtje wat op het stuk tuin staat wat we erbij hebben genomen, zitten drie mooie glas in lood ramen. Waar die ramen hun oorsprong hebben zou ik echt niet weten, niet uit een kerk in ieder geval.Bijzonder is het wel. Op de afbeelding zie je in de verte een kerkje, wat meteen het thema is van de Satur9’s Photo Challenge – week 8.

Het zijn vreemde woorden op de ramen en begrijpen doe ik ze niet,misschien kwamen ze van een pand van een aannemer of glaszetter?

Toen ik begon aan deze challenge nam ik mij voor ieder onderwerp zo mogelijk op onze tuin te betrekken.Dat lukt natuurlijk niet steeds……Kerk en een tuin, wat moet je daarvan maken……..

Glas en lood en kerk

Glas in lood ramen doen mij altijd denken aan kerken. In mijn jeugd gingen we met het hele gezin wekelijks naar de kerk. Het gebouw was voor die tijd modern en had niet van die mooie glas in lood ramen zoals we wel eens zagen als we een uitstapje maakten naar een andere kerk tijdens een vakantie ofzo.Want zelfs op vakantie gingen we naar de kerk op de plaats van bestemming.

Het geloof, daar had ik niets meer mee vanaf dat ik 18 jaar was en mijn broer van 17 overleed aan leukemie. De kerk, als in het gebouw, heeft voor mij nog altijd wel iets. Zijn we op vakantie dan maak ik vaak foto’s van mooie kerkjes.Soms gaan we naar binnen, dat zijn dan de katholieke kerken, om een kaarsje aan te steken. Slaat natuurlijk nergens op als niet-katholieke,maar toch doe ik het.De pracht en praal in die kerken, basilieken en kathedralen vind ik prachtig.

Tenerife

Ik zocht tussen al mijn foto’s naar kerken en vond er een paar uit Frankrijk, Polen,Tenerife en Litouwen. [Ooit had ik er meer maar na een gecrashte externe harde schijf ben ik alles kwijt geraakt.Nu heb ik alleen nog foto’s die mijn zoon heeft weten te redden.]

Maar ook in Nederland fotografeerde ik :

Op Texel, het kerkje van Den Hoorn. Bekend en veel gefotografeerd. Ik blogde er al vorig jaar eens over.

In Dreischor op Schouwen Duiveland:

Het mooiste uit mijn archief en het meest beroemde kerkje :

De foto hieronder maakte ik in Nuenen. Onze dochter had voor haar studie Cultuurwetenschappen een werkstuk geschreven over van Gogh, maar had geen foto’s en geen tijd. Of wij dan wat foto’s konden gaan maken? Natuurlijk, voor je kinderen doe je immers alles.We reden wel even naar Nuenen….

Vincent van Gogh maakte op 3 februari 1884 een schilderij van dit kerkje voor zijn moeder. Later, na de dood van zijn vader in maart 1885, heeft hij dit werk overschilderd en er rouwende figuren aan toegevoegd. Het schilderij is in 2002 gestolen uit het Van Gogh Museum in Amsterdam. In het najaar van 2016 is het terug gevonden in een maffiahuis in de buurt van Napels (It.). Het is nu, na restauratie, weer te bewonderen in het museum in Amsterdam.

Zo ben ik toch van tuin op kerk gekomen……….

Dag van de paardenbloem

In vervolg op de vorige twee blogs, tipte mijn man mij dat het vandaag de dag van de paardenbloem is. Een bloem die ook zo belangrijk is voor bijen. Laat nu juist mijn man altijd bezig zijn met hem uit de tuin weg te halen……Niet meer doen dus……..

Paardenbloemen [Taraxacum officinale] behoren tot de meest geziene planten van onze flora. Denk niet ‘een paardenbloem is maar een paardenbloem’, want niets is minder waar. In Nederland zijn tot nu toe meer dan 250 soorten vastgesteld. Een bloeiend weiland kan meer dan 60 soorten herbergen en in tuinen komen meer dan 25 soorten voor. Op 25 april, de dag van de Paardenbloem, staan paardenbloemen in de schijnwerpers.

Als in het voorjaar de bermen en de weilanden geel zijn van de paardenbloemen, dan is het wel duidelijk dat deze planten tot de meest algemene van onze flora behoren. April is vanouds de maand van de paardenbloem, dan kleurden vroeger de weilanden, grasvelden, bermen en slootkanten geel van de paardenbloemen. Dat is nu wel anders. Door de jaren heen is de sterke achteruitgang van de paardenbloemen wel duidelijk. Vooral in de weidegebieden is de achteruitgang dramatisch te noemen; meer dan tachtig procent van de soorten zijn verdwenen en daarbij de biodiversiteit. De paardenbloemen zijn teruggedrongen tot in de wegbermen, steden, parken en tuinen en vinden daar waardevolle toevluchtsoorden, maar staan te trappelen om weer terug te mogen naar hun oorspronkelijk areaal

Voedselbron

Als de insecten in het vroege voorjaar weer tot leven komen,  vinden ze de bloeiende paardenbloemen als belangrijke voedselbron.De paardenbloem is niet alleen mooi, maar ook belangrijk voor onze vlinders, wilde bijen, zweefvliegen en andere insecten. Geen wonder dat die verdwijnen, en daarmee onze weidevogels. Zonder de paardenbloemen geen weidevogels. Want juist als de kuikens uit hun eieren waren gekropen, vonden ze op snavelhoogte hun voedsel op de bloeiende paardenbloemen. Dat is helaas verleden tijd!

Is het niet de hoogste tijd om te stoppen met dat oeverloze maaien van grasvelden,bermen en velden? Laten we de paardenbloemen weer gewoon laten staan! Onze gemeente heeft het maaibeleid aangepast en maait alleen de randen van de bermen, de rest laten ze staan tot eind mei. De dijken staan er dus fleurig bij nu met paardenbloemen, pinksterbloemen, fluitenkruid, boterbloemen en vast nog veel meer als ik goed ga kijken.

Delen

Taraxum Nederland roepen iedereen vandaag op foto’s van paardenbloemen te maken en met hen te delen via #dagvanpaardenbloem op social media

[ bron Nature Today]

Verspreiden

Als de bloem is uitgebloeid vormen zich pluizenbollen met honderden zaadjes. De pluizen worden als kleine parapluutjes met de wind meegevoerd om elders weer een nieuw leven te beginnen.

We kennen allemaal deze pluizebollen wel. Als kind blies je alle pluisjes los, iets wat mijn kleindochters nu ook doen. Zij noemen ze blaasbloemen.

De overlevering wil ons doen geloven dat die pluizenbol van de paardenbloem iets magisch heeft. Wanneer je toe bent aan een partner en je wilt weten hoe lang het nog duurt voordat hij/zij ten tonele verschijnt, kun je de pluizenbol van een paardenbloem nemen en proberen de pluizen er af blazen. Het aantal keren dat je moet blazen voordat alle pluisjes eraf zijn, zoveel jaren duurt het nog voor je de ware Jacob(a) tegenkomt. Ook schijnen wensen uit te komen als het je lukt om alle pluizen in één keer weg te blazen. Men zegt dat je dan minstens honderd jaar wordt…

Naam

De paardenbloem heeft allerlei benamingen: paardenbloem, molsla, pissebloem, beddenpisser, leeuwentand, konijnenblad, konijnenstam, henselbladeren, papenkruid. In streektalen komen nog meer namen voor. De veelheid van namen heeft o.a. ook te maken met de toepassing, zoals voeding (molsla), religie (papenblad), geneeskunde (pisblom – vochtafdrijvend -, erdgalle, kankerbloem) en kinderspel (kettingbloem).

De naam paardenbloem is pas in 1907 als officiële naam verkozen. Dat is, naar men vermoedt, gebeurd op initiatief van de leraaar-botanicus Hendrik Heukels

Eetbaar

De naam molsla verwijst naar het feit dat de plant eetbaar is. Vandaag de dag wordt paardenbloem nog steeds als groente geteeld. En geconsumeerd. Dat laatste in de betere restaurants, want het is inmiddels een curiosum geworden. Hetgeen vreemd is, want deze gezonde groente is ruimschoots en voor iedereen beschikbaar.[ bron Mergenmetz]

Zo leer ik steeds weer bij door dit geblog☺

Wat zoemt er in onze tuin?

Het vervolg op het blog: Liefde is….bijen tellen! Waarom dat liefde is? Simpel gezegd omdat de bij belangrijk is voor ons bestaan op aarde, dus je moet wel van ze houden en er vooral zorgen dat ze blijven.

Bijen

De Nederlandse wilde bijen zijn in gevaar: de helft van alle 358 soorten is bedreigd. En dat terwijl ze heel belangrijk zijn voor onze voedselvoorziening. Tachtig procent van onze eetbare gewassen is afhankelijk van bestuiving door bijen en andere insecten. Wilde bijen zijn dus cruciaal voor de productie van ons voedsel.

De grootste bedreiging waar de wilde bij mee te kampen heeft is gebrek aan voedsel en nestgelegenheid. Dit is een direct gevolg van de intensieve grootschalige landbouw, de verstedelijking en het strakker en efficiënter beheer van ons groen. Bijen worden niet blij van gazons als een biljartlaken en bermen waaruit alle bloemen zijn verdwenen.

Bijen zie je vaak druk van bloem naar bloem vliegen. Dat doen ze voor de nectar die dient als brandstof en voor het stuifmeel (pollen) dat essentieel is als voedsel voor de larven. De mate waarin bloemen waarde hebben voor bijen verschilt per soort. Sommige bijen zijn gespecialiseerd op één of enkele planten terwijl andere soorten minder kritisch zijn. Over het algemeen geldt: hoe groter de diversiteit hoe meer soorten bijen. Bloeiende bomen, heesters en struiken zijn goede opties om aan te planten in perken, denk daarbij aan bramen, mei- of sleedoorn, inheemse wilgen

Andere vaste planten zijn rozen, klokjes, salie, lupine, etcetera. Vermijd bij gekweekte planten de cultivars met gevulde bloemen (zoals bij rozen vaak het geval is), die leveren nauwelijks stuifmeel en nectar.

Nesten

De eisen die worden gesteld aan nestgelegenheid verschillen per soort .Een deel van de soorten nestelt in de grond en graaft daar gangetjes. Andere soorten nestelen bovengronds in door kevers gemaakte gaten in hout of holle stengels van bijvoorbeeld braam, riet of afgestorven kruiden. Op veel plekken is een groot deel van de grond bedekt met tegels, grind of houtsnippers en worden afgestorven stengels in het najaar verwijderd. Het achterwege laten van bodembedekking en het laten staan van kruiden in de winter zijn eenvoudige manieren om nestgelegenheid voor bijen te vergroten. Veel soorten maken hun nest bij voorkeur op plaatsen waar niet al te dichte vegetatie wordt afgewisseld met stukjes onbedekte bodem.
Je kunt ook nestgelegenheid aan te bieden in de vorm van bijenhotels. Die kun je tegenwoordig kopen in allerlei varianten, maar zijn ook goed zelf te maken.Wij maakten er een met veilingkisten op een oude steenwagen. Gevuld met potjes, bamboestokken, dennenappels, stro, takken etc.

In onze tuin

Vandaag liep ik twee maal in de middag een rondje met mijn camera in de aanslag door de tuin om te kijken wat er in onze tuin zoemt. Ik dacht als ik ze vastleg, kan ik thuis op mijn gemak kijken wat het is. Ongeveer een half uurtje in totaal probeerde ik bijen te spotten. Maar waar het een week of twee terug wemelde van de bijen, zag ik er vandaag maar een stuk of 10 in totaal.

Imker

Gisteren hoorden we toevallig van onze Turkse overbuurman dat hij een bijenkast heeft. We wisten dat helemaal niet maar hij zou vorig jaar toestemming hebben gekregen van de vereniging. Hij heeft twee korven met totaal honderdduizend bijen.Hij nodigde ons uit om binnenkort te komen kijken. Ik ben wel benieuwd want ik weet er niet veel van. Hij vertelde onder meer dat er nog een imker op ons complex zat met veel minder bijen en dat zijn bijen dat volk gedood of verjaagd zou hebben…?? Zijn Nederlandse taal is niet heel goed, dus soms is het moeilijk te begrijpen wat hij zegt.

Ik denk dus dat ik vaak honingbijen van zijn volk in de tuin heb.

honingbij

Het tellen viel niet mee, want zo zag ik er een en dan was hij al weer weg als ik er heen liep.Ik zag ze eigenlijk alleen op de boshyacinthen, de fletten en het gevlekte longkruid.Aan de hand van het gedownloade gidsje heb ik geprobeerd ze een naam te geven, maar ondanks de beschrijvingen vind ik het toch lastig.

Hommel

Is het een steenhommel of een weidehommel?

Ik telde twee hommels in de tuin, waarvan ik alleen deze op de foto kreeg.

Vosje

te herkennen aan de lange, dichte, vosrode beharing op de bovenkant van borststuk en achterlijf, in combinatie met de zwartbehaarde kop en onderzijde van borststuk en achterlijf.

Geen bij maar vlieg

Ze lijken een beetje op hommels en bijen maar zijn het niet: de gewone wolzwevers (Bombylius major). Een onschuldige vlieg, die dus ook helemaal geen familie is van de bij, doet zich voor als een minder onschuldig insect en misleidt zo eenieder die hem op wil eten. Net zoals sommige zweefvliegen doen. Nu (april-juni) is het moment dat je ze rond ziet vliegen in je tuin.Deze tellen dus niet mee, maar zijn wel mooi om te zien, dus bij deze…….

Waar de wolzwever in uitblinkt is het bloembezoek. Het doet een beetje denken aan een kolibrie. De wolzwever gaat voor een bloem hangen, waarbij het lijkt of hij stilstaat. Maar schijn bedriegt, want ondertussen slaan zijn vleugels wel 300 keer per seconde. Met zijn lange tong dringt hij diep de bloem binnen waar de nectar zit.

Honingbij

De honingbijen zag ik het meest, een stuk of 8 tegelijkertijd. Mogelijk waren er meer maar deze 8 zag ik dichtbij elkaar op het gevlekte longkruid.

Heel veel soorten waren het dus niet, jammer genoeg. Nu mijn lijstje invullen en doorgeven aan de bijentelling…….