Akelei enzo

In de tuin bloeien nu massaal de akeleien[ Akuilegia]. Wat ooit begon met 1 plantje heeft zich over de hele tuin verspreid. Het eerste plantje nam ik mee vanuit de tuin van mijn vader, zeker 8 jaar geleden.

Nu staan ze overal, maar bijzonder, ook in allerlei kleuren. Soms zelfs twee kleuren, zoals wit/paars en roze/wit. Ze kruisen heel makkelijk en daardoor ontstaan verschillende kleuren. In mijn tuin heel veel paarse, enkel-en dubbelbloemig. Verder lila, donker- en zachtroze, donkerpaars/bijna tegen zwart aan, wit en rood.

Akeleien zijn kruidachtige, winterharde en vaste planten. Hun bloeitijd loopt van april tot juli. Aan het begin van het voorjaar is het altijd weer een verrassing waar ze tevoorschijn komen. Omdat akelei winterhard is, hoef je qua verzorging niet veel te doen.Het is een vrolijk gezicht.

En wat ook opvallend is, is de terugkeer van de bijen en hommels.Een paar weken terug zag ik amper vliegen maar nu zijn ze massaal aanwezig, bij de akeleien, de phacelia, het kruipend zenegroen en andere bloeiende planten maar ook op de vele bloemen van de bramen.

De foto’s waren door de harde wind niet goed gelukt, maar een paar zijn toonbaar.

Als je eenmaal akelei (Aquilegia) in je tuin hebt, zul je altijd akelei in je tuin hebben. De plant zaait zichzelf uit, dus komt verschillende plekken weer op. Maar dat is wat mij betreft helemaal niet erg.   

Phacelia

Een echte bijentrekker is natuurlijk de Phacelia, hij wordt niet voor niets ook wel bijenvoer genoemd.

Vorig jaar had ik hem voor het eerst onder de druiven gezaaid. Ik had gelezen dat dit zou werken in de bestrijding van de galmijt maar ook andere schadelijke insecten.Het zaaien van Phacelia als onderbeplanting bij druiven zou ook een goede invloed hebben op de druiven. De Phacelia planten zijn stikstofbinders[ = N , en daar hebben druiven behoefte aan]. De bloemen lokken ook weer nuttige insecten [roofmijt, zweefvlieg, sluipwesp, gaasvlieg, lieveheersbeest,]die plagen in de druiven tegengaan of bestrijden zoals schadelijke insecten(rode spin, kroesmijt, cicade, druivenmot). Ik moet zeggen dat het een succes bleek want ik had geen galmijt afgelopen jaar en ook nu zie ik nog geen aangetaste bladeren.

Phacelia wordt ook gebruikt :

  • als groenbemester
  • om onkruid te weren op braakliggende grond
  • om bijen en andere bestuivers te lokken

Phacelia wordt door boeren vaak gezaaid op een stuk grond nadat het eerste gewas is geoogst. Door hier Phacelia te zaaien wordt de grond bedekt en krijgt onkruid geen of weinig kans. Na de bloei kan het door de grond gewerkt worden.

Droog

Als tuinvrouw laat je je natuurlijk niet kisten door de weersinvloeden. Maar een regenbui zou toch wel weer welkom zijn[ hoe durf ik het te schrijven na al dat geklaag over het natte voorjaar] Ik heb best eea gezaaid en geplant en dat wil wel een beetje nattigheid om te groeien. Dus loop ik met gieters langs alle kwijnende jonge plantjes. De harde wind en de zon maken dat de grond erg droog is bovenop. Aankomend weekend gaan we sproeien en alle lege regentonnen weer vullen.

Geen sport

Nu ik niet meer sport moet ik wel in beweging zien te blijven. Thuis doe ik wat oefeningen die ik geleerd heb, maar verder zit er toch een beetje de klad in. Ik ben desondanks nog wel een kilo afgevallen.

Gelukkig was daar afgelopen week de avondvierdaagse van de kleindochters en liep ik een avondje mee. Voor “de gezelligheid “appte ik naar mijn schoondochter. Nou ik heb haar niet gezien alleen aan de start en finish. We zouden ieder op 1 kind letten. De avondvierdaagse was in het dorp waar zij wonen. Een klein dorpje dus het aantal deelnemers was niet zo groot.Omdat de kleindochters iedereen kennen, renden ze constant heen en weer tussen vriendjes en vriendinnetjes om daarmee hand in hand te lopen. Ik liep dus op een straf tempo achter hen aan. Vijf kilometer, maar door het hoge tempo was ik best moe☺

De route ging die avond door een natuurgebied “het Waalbos” en was erg mooi, maar tijd om foto’s te maken had ik niet.De kleindochters liepen alle avonden mee. Ik vind het knap van ze, vooral van de jongste van vijf, best een afstand met die korte beentjes.Gisterenavond was de intocht en stonden we langs de weg met bloemen en natuurlijk een snoepketting

Kleine ontdekkingsreiziger

Voor Thijmen
Zon, strand en zee
Je ging met mij mee
Al ben je pas 13 maanden oud
De zee voelt je blijkbaar vertrouwd
Met je vingertje wijs je naar “die”
Ik kijk om en zie
De golven die je aantrekken
Ik kijk nog eens en zie je vertrekken
Mijn kleine ontdekkingsreiziger, helemaal alleen
Je kijkt niet om, er is niemand om je heen
Met je blote voetjes over het grote strand
Kruip je door het rulle zand
En ik? Ik geniet heel even van het moment
Van jou, die nog geen angst kent
Mijn kleine ontdekkingsreiziger, ik laat je even begaan
Maar ren dan snel achter je aan

Lente wel, niet, wel….

Het weer blijft kwakkelen naar mijn idee. Vorig jaar was het prachtig weer met Pasen en brunchten we met onze kinderen en kleinkinderen in onze tuin. Dit jaar was het zaterdag wel lekker, zondag bleef lang nevelig en kil, pas in de middag brak de zon door. Vandaag was bewolkt en ook niet echt lekker te noemen. Soms voel je in de zon dat het echt wel lente is, dan blijft het weer een dag nevelig en denk je, nee toch niet? Dat het echt wel lente is, laat de natuur zelf wel zien.

Buiten de lammetjes die nu overal rondhuppelen, schieten in de bermen ook de bloemen omhoog. Nog even en dan staat alles weer in bloei. Langs de dijk waaraan wij wonen steken nu de eerste Pinksterbloemen[Cardamine pratensis] hun kopjes boven het gras uit.

In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden bloeien Pinksterbloemen meestal al in april, ruim voor Pinksteren. Het is een belangrijke waardplant voor de vlinders, met name het Oranjetipje (Anthocharis cardamines) waarbij het vrouwtje in de regel steeds één eitje per plant afzet. Daarnaast is de Pinksterbloem ook waardplant voor bijvoorbeeld het klein geaderd witje.Een Oranjetipje heb ik zelf nog nooit hier in de omgeving gezien, maar ze schijnen er wel eens gespot te worden.

In de tuin zag ik zaterdag in de zon een citroenvlinder en een atalanta rondvliegen.

In onze tuin staat nog niet heel veel in bloei. Hier en daar een tulp, nog een late narcis, de aubretia en de fletten.

Wat al wel in alle pracht in bloei staat is het kleine stoofperenboompje Gieser Wildeman. Vorig jaar sloeg hij over met bloeien maar nu is het een grote bloemenwolk. Het boompje is misschien 1.50 hoog!

Onze tuin staat echt vol met onkruid.Voorgaande jaren hielden we het altijd bij maar nu is er al vanaf september amper iets gedaan en dat is te zien. Ik ben begonnen met het schoonmaken want er moet straks ook gezaaid en geplant gaan worden. Doordat het zoveel geregend heeft de laatste tijd, is het best lastig op die zware kleigrond bij ons.Met ieder onkruidje trek je een hele klont aarde mee.Dit stukje bij de rabarberplant is gedaan.

Op sommige plekken bloeit het onkruid zo leuk, dus mag het nog even blijven. Zoals bijvoorbeeld dit : Draadereprijs, oorspronkelijk uit de Kaukasus en Klein-Azië, maar is sinds 1934 in onze gazons thuisgeraakt.

Maar dit stuk moet er gaan geloven, hier moet geplant gaan worden

Pasen

Ieder jaar is het gebruikelijk geweest dat de kleinkinderen paaseieren komen zoeken in onze volkstuin. Dit jaar zouden ze dat vanmiddag komen doen omdat dochter met haar gezin een weekendje weg was. Ze zou op de terugweg dan langs komen. Helaas zat het weer niet mee, Buienradar gaf regen aan vanaf een uur of drie. Na familieberaad kwam zoon maar eind van de ochtend met de kleindochters en dochter zou het weer in de gaten houden. Het regent inderdaad. Nu ik dit schrijf is het kwart over drie en regent het aardig door. Voor onze kleinzoon wordt het dan volgende week in hun eigen tuin paaseieren zoeken…

Zaaien

Na de eieren ging het stel aan de slag in hun “eigen tuintjes”. Onkruid eruit, harken en bloemen zaaien. Vorig jaar had ik zaden gedroogd van de bloemen uit hun tuintjes, dus die konden er nu weer in.

Af en toe komen ze een worm of pissebed tegen, die goed bekeken wordt

Ook de eerste lieveheersbeestjes worden weer gespot door het stel:

Met enig gekibbel om wie er meer zaadjes had of wie welke gieter mag, zaten de zaden erin en togen ze met vieze handen, jassen en laarzen weer huiswaarts.

Zelf zaaide ik peultjes achter deze roestige spitvorken. Ik maak mij zelf wijs dat ze hopelijk de duiven tegenhouden, die ik alweer gezien heb in de tuin…….

Verder legde ik een klein rijtje pootuitjes, maar dat was het pas. Ik ben ook laat met al het andere, ik zaaide nu pas tomaten……..Maar ja, een mens kan maar 1 ding tegelijk hè!

Tot slot nog een foto van de rozemarijn die vol paarse bloemetjes zit