Winnaar

Al ruim een jaar doe ik maandelijks mee met een fotochallenge bij fotos-online.nl.

Iedere maand kunnen de deelnemers een keuze maken uit drie thema’s die een van de deelnemers heeft uitgekozen. Bij toerbeurt mag ieder een keer de thema’s uitkiezen.

Van het maandthema mag je vier foto’s plaatsen en als de maand voorbij is beoordelen alle deelnemers elkaars foto’s. Wie de beste punten haalt, heeft gewonnen.Geen prijs maar eeuwige roem valt je ten deel! Eenmaal eerder had ik de beste maandfoto, meestal zijn anderen beter.

Deze maand viel ik in de prijzen, de eeuwige roem dus. Het thema waar deze foto onder valt is EIGEN HOOGTEPUNT: de suggesties daarbij: je beste foto of mooiste herinnering van het voorbije jaar.Ook al is het geen award, ik vind het leuk ook eens de winnaar te zijn geworden.

Ik stuurde een foto[ boven] in van El Teide, de vulkaan op het eiland Tenerife waar we in 2019 op vakantie waren.Het nationaal park waar de vulkaan in ligt vond ik zo indrukwekkend dat ik dat bezoek wel als mijn persoonlijke mooiste vakantie bestemmingen vind vallen.Mijn eigen vakantie hoogtepunt, zowel  letterlijk als figuurlijk.Daarom even terug naar Tenerife, september 2019.

Maanlandschap

Als je ernaartoe rijdt, rij je langs mooie  berghellingen met groene naaldbomen en ineens ga je een bocht om en lijkt het alsof je de maan op rijdt. Althans,ik stel mij voor dat de maan er zo ongeveer zal uitzien.Kaal met vreemde rotsen, gevormd door de lava bij de laatste uitbarsting.

Door de bosbranden die er in 2023 hebben gewoed, zal het er nu mogelijk niet meer zo groen uitzien op de hellingen.Er is 12000 hectare in rook op gegaan. Ik las wel dat de natuur zich alweer aan het herstellen is en dat er veel zaden zijn ontkiemd en tot kleine boompjes zijn ontwikkeld.

 

 

Van welke kant je ook komt overal zie je de vulkaan indrukwekkend liggen.Rechts op de foto de wolkenzee, de wolken blijven net onder de top tegen de flanken van de hellingen hangen. Prachtig! Wil je nog eens terug lezen klik dan nog eens hier of hier

 

Ik kan zo wel honderd foto’s plaatsen maar ik hou het hier maar bij. Tijdens die vakantie reden we van B&B  naar de volgende B&B het eiland rond. Het toeristische deel waar iedereen heen gaat hebben we over geslagen. Drie van de foto’s die ik hier toevoeg heb ik thuis uitvergroot in mijn slaapkamer hangen. Ik droom af en toe dat ik er ooit nog eens naartoe zal kunnen gaan.

Voor wie het leuk lijkt mee te doen aan zo’n maandelijkse challenge en eens winnaar te zijn met jouw foto: er worden nog deelnemers gezocht! Klik dan even hier. Zelf vind ik het leuk om iedere keer op zoek te gaan naar foto’s in mijn archief of op pad te gaan om foto’s te gaan maken voor een van de thema’s.

Paddenstoelen 2023, nr 1

Vorige week ging ik al op zoek naar paddenstoelen in het dichtbij gelegen natuurgebied het Waalbos. Ik vond er toen slechts 5, maar 5 van dezelfde soort. Gisteren ging ik naar het landgoed, hier vlakbij, het Donckse Bos.

Als ik het landgoed rondloop is dat een wandeling van ongeveer 2 uur. Hier viel het echter ook tegen met de aanwezigheid van paddenstoelen. Misschien is het nog te vroeg in het seizoen, het is veel te warm en droog, de natuur is helemaal van slag. Ik spotte een enkele paddenstoel maar de hoeveelheden die ik bv 3 jaar geleden zag, waren er niet.

Ik zag dat het landgoed flink op de schop was gegaan, er was veel geruimd, gesnoeid en gemaaid waar ik in vorige jaren veel paddenstoelen zag. Ik ga ervan uit dat degenen die het beheer van het gebied doen, weten wat ze doen.Omdat ik er al een paar jaar rondloop, weet ik de plekken en stammen waar ik paddenstoelen vind. Nu zijn veel van die stammen geruimd en ik vind het jammer dat ze er niet meer zijn.

Zoals de stam waarop het hele jaar deze zwam te zien was, die ik wel 4 jaar lang op de foto zette in wisselende seizoenen: de oranje oesterzwam [Phyllotopsis nidulans]. Ik vond het altijd net een wafeltje, het is een zwam die niet heel veel voor schijnt te komen…

Of de stam waar ik ieder jaar weer die leuke kleine paarse paddenstoeltjes/ zwammen zag. Opgeruimd, weg!

Amethistzwam

Later terug

Ik moet maar terug als het flink geregend heeft. Toch was het een heerlijk rondje, de temperatuur zalig om te lopen. Maar herfst? Nee dat is het nog niet echt, de meeste bomen en struiken zijn nog in het blad en ook nog groen. Dus om andere herfstige foto’s te maken, lukte ook niet echt. Het bos mag je alleen in als je een dagkaart koopt of als je “vriend van ” bent, dus heel druk is het er nooit. Nu liep ik er helemaal alleen, geen mens te bekennen verder.Om mij heen hoorde ik overal geluiden, ik werd er een beetje achterdochtig van. Ik keek steeds achterom maar zag niemand. Al snel had ik de gaten wat al die geluiden waren: kastanjes en andere noten die uit de bomen vielen☺Pfff wat een opluchting!

Kastanje

Paddenstoelen

Allereerst de paddenstoelen die ik zag, de namen heb ik via de app Obsidentify, ik neem ze voor waar aan maar 100% garantie is er niet.

Heksenboleet

gewone heksenboleet

Prachtvlamhoed

Het vliegje wat erop zat, was slechts klein maar door mijn macrolens toch goed vastgelegd.

En nog maar eentje omdat het zo’n plaatje is……..

Glimmerinktzwam

En dat was de hele “vangst”aan paddenstoelen!

Andere herfstige plaatjes

In plaats van paddenstoelen nam ik hier en daar wat andere foto’s die een beetje “herfstig”waren, maar zelfs dat viel nog tegen.Oke, het blad begint te vallen…..

Noten

Overal liggen nootjes of lege doppen:

Bessen:

Zaaddozen

Slachtpartijen?

Op meerdere plekken zag ik heel veel veren liggen of soms nog een halve dode vogel. Er was flink gejaagd door een of ander dier…..

Kers op de taart

Als laatste een foto van een bont zandoogje, een klein bruin vlindertje. Er was een koppeltje wat steeds om mij heen fladderde en eentje ging vlakbij mij zitten. Heel snel maakte ik een foto, net op tijd voordat hij weer verder fladderde….

En nu maar wachten tot het echt herfst wordt met herfstweer, nat, wind, guur…..maar deze week eerst nog een paar mooie dagen met hoge temperaturen

Hemelse kleuren

Maandagochtend reed ik kwart voor 7 weg om op de kleinzoons te gaan passen. Onderweg zag ik de hemel steeds mooiere kleuren krijgen maar ik kon nergens stoppen. Eenmaal op de plaats van bestemming, Maassluis, was de zon op gekomen en de kleuren verdwenen. Gisteren was ik vroeg wakker en kon niet meer in slaap komen. Ik keek uit het raam en zag een heldere hemel met wat van die kleine schapenwolkjes. Ik besloot snel te douchen en weg te gaan om de zonsopkomst te fotograferen. Niet ver bij mij vandaan is een natuurgebiedje, de Crezeepolder. Ik schreef er al vaker over[ klik] . Ik besloot daarheen te rijden.

Om plm 7 uur was ik er en de hemel begon al een rode gloed te krijgen. De foto die ik dinsdag plaatste was de eerste die ik nam. Deze dus:

Het was heerlijk buiten, beetje zwoel en zeker niet koud. Om mij heen hoorde ik vogels, ganzen en eenden ontwaken. Als een feestgezang klonk het in mijn oren. Het was namelijk mijn verjaardag.

De hemel kleurde steeds meer, wat prachtig weerspiegelde in het water.

De kleuren aan de hemel zijn magisch, ze veranderen van minuut tot minuut naar rood, roze, oranje. Prachtig!

Wat een hemelse kleuren!

En daar is ie dan, de zon. De magie is voorbij…….