Nog even na genieten

Het regent momenteel hard hier in Ridderkerk en de sneeuw verdwijnt snel, voor zover ik dat kan zien vanuit mijn rolstoel☻

De sneeuwperiode is voor mij wat minder leuk geëindigd. Desondanks heb ik de laatste week van de mooie omgeving genoten. De foto’s die ik hierdoor kon maken zijn een mooie herinnering.Ik neem jullie mee op een laatste rondje winterfoto’s vanaf december.Nog even na genieten….

Geplaatst

Af en toe stuur ik weleens een foto in naar een of andere challenge of fotowedstrijd. Vorige week werd deze “waterverf foto” geplaatst in een lokaal dagblad. Klik op de foto om hem full screen te zien.

[gkit id=4]

Wat was het mooi!

De laatste paar maanden gingen wij er regelmatig op uit om ergens te gaan fotograferen. Hieronder een greep uit de vele foto’s die ik maakte in de wintermaanden. Foto’s aan zee, in de Crezeepolder, de Alblasserwaard, het Donckse bos, op onze tuin en in de buurt. Klik op de foto om te vergroten:

Tot zover de winterfoto’s, op naar het voorjaar, deze week gaan we de dubbele cijfers van temperaturen weer in!

Winter met een staartje

Voor mijzelf heeft de winter nog een staartje, vanmorgen heb ik te horen gekregen dat ik volgende week geopereerd moet worden aan mijn enkel. Als dat niet gebeurd loop ik het gevaar voor de rest van mijn leven een instabiele enkel te houden met alle gevolgen van dien.

Gisteren zijn alle kinderen en kleinkinderen langs geweest. De kleindochters maakten tekeningen van mij met mijn gebroken been en versierden mijn gipsbeen☺

Ik wordt er helemaal vrolijk van!

Zwanen foto shoot

Begon de dag zo mooi gisteren met een zwanen foto shoot, hij eindigde om 23.30 uur op de SEH van het Maasstadziekenhuis…..Na een val heb ik op twee plaatsen mijn enkel gebroken en zit mijn rechterbeen in het gips. Wat een ellende en wat baal ik er van! Ik weet niet hoe het bij jullie is, maar hier zijn de stoepen veranderd in ijsbanen. Ik viel pal naast onze auto en daar lag ik…… met een dubbel geklapte enkel!

OP de SEH was ik nummer 45 met een fractuur van die dag, toen we eindelijk naar huis gingen om 23.30 uur zat de wachtkamer nog steeds vol mensen met mogelijke breuken. Coronaregels werden niet goed meer nagevolgd met die drukte…..

Verraderlijk glad was het, die mooie witte stoepen!

Personal lockdown

Komende weken zit ik dus in personal lockdown, binnen. Geen oppasdagen,geen wandelingen meer om te fotograferen en de plannen voor het binnen zaaien en de tuin na de vorst onder handen nemen, kunnen in de koelkast.Helaas, maar ik ga er het beste maar van maken met mijn blauwe been hoog. Want laten we wel zijn, het is maar een gebroken enkel en geen ernstige ziekte! Alle tijd om te lezen, foto’s uit te zoeken, website bij te werken, fotoboek maken voor kleindochter die bijna jarig is, blogs van anderen te lezen en bovenal te genieten dat alles mij aangedragen wordt door mijn lieve man! Hij haalde al een rolstoel vanmorgen en allerlei andere handigheidjes om te kunnen douchen. De rolstoel vond ie zelf ook wel leuk: ” hang, hang, vroemm, vroemmm!”

Volgens hem kan ik nu best zelf koken, strijken enzovoorts , de grapjas!

Het lopen met krukken is best een uitdaging, ik ben geneigd steeds toch dat ene been te gebruiken. Maar dat zal ook wel wennen in de komende tijd. Vandaag was het vooral nog gehannes op die krukken de wc in, op een been balanceren en met 1 hand aan je kleren te klooien en dan niet te hard neerploffen op de pot. Stel dat ie van de muur afkomt……Gelukkig wonen we gelijksvloers en is het ruim genoeg om met de rolstoel en krukken overal te komen.

Zwanen

Omdat ik toch zit te zitten, deel ik de foto’s van gisteren nog met jullie. Ik was een stuk verderop bij ons naar een waterpartij gewandeld. Steeds als we er met de auto langs reden zag ik twee zwanen in een wak drijven. Ik vond het een mooi plaatje iedere keer, die witte zwanen in dat wak in het witte ijs.

De zwanen zagen mij al aan komen en hesen zich uit het wak en kwamen aan gewaggeld, hopend op wat eten denk ik. Ze bleven op het ijs, waardoor ik soms alleen de kopjes boven de rand van de slootkant zag komen. Wel een grappig gezicht. Ook een stuk of wat meeuwen kregen mij in het vizier en kwamen aan gevlogen, ook hongerig. Ik had wat brood meegenomen wat ze na de foto shoot als dank kregen☺

Vrije tijd

In mijn komende ” vrije tijd” ga ik mijn fotoarchief maar eens doorspitten en zien of ik nog wat om over te bloggen vind…….

Snertweer

Voor de derde dag op rij een blogje van mij.Kan natuurlijk ook niet uitblijven met deze weerscondities. Ik zie veel blogs voorbij komen van andere bloggers, straks allemaal lezen en hun foto’s bekijken. Eigenlijk vind ik het best snertweer, koud en guur is het.Natuurlijk zijn de plaatjes prachtig…..Hier langs het water wervelt de wind de sneeuw op al flinke hopen van plm een meter of meer. Dus heel lang ben ik niet buiten gebleven om foto’s te maken.

Vanmorgen vroeg zouden wij het kantoor van onze zoon openen omdat er examens waren. Ik nam mijn camera al mee, ondanks dat het pas kwart over 7 was. Gisteren hadden we de auto van onze afgesloten parkeerplaats gehaald en een beetje beschut achter de appartementen aan de overkant gezet. Dat was maar goed ook, want het hek van onze parkeerplaats ging niet open en het slot, om het handmatig te doen, was bevroren hoorden we toen we in de hal beneden waren.

Er lag een dik pakket sneeuw op onze auto, gisteren had ik de rubbers van de portieren in de talkpoeder gezet. Gelukkig gingen de deuren open en toen de laag sneeuw van de auto af was, konden we op pad. Plaatselijk kon de weg erg glad zijn, het vroor 4 graden. De mensen van de gemeente waren met sneeuwschuivers en strooiwagens ook al bezig.

Sneeuwfoto’s

Bij het bedrijf van onze zoon nam ik in afwachting van de examenkandidaten een paar foto’s met de telefoon:

Terwijl het examen aan de gang was reden we even naar onze volkstuin om Ben zijn laarzen op te halen, waren we afgelopen vrijdag vergeten mee te nemen. Het slot van het hek op onze tuin was ook bevroren, dus we klauterden via de tuin van onze buren over het houten hek naar onze tuin.

Instellingen

Gisteren had ik wat zitten uit proberen met de camera en er niet meer naar gekeken. Ik had een polarisatiefilter op de lens gezet en ging aan de slag vanmorgen. Niet meer opgelet waar de camera op stond omdat ik dacht dat ik hem goed had ingesteld….. Hij stond nog ingesteld op foto-effect, waterverf. Dat leverde deze plaatjes op, eigenlijk best kunstig:

klik op de foto om te vergroten.

[gkit id=3]

Net aquarellen toch!☺

Na deze foto’s had ik mijn macrolens op de camera gezet. Ik had gehoord en gelezen dat je een of twee stappen moest overbelichten bij sneeuw. Maar eigenlijk heb ik geen idee wat dan twee stappen zijn en waar je hem dan op in stelt. Ik had de iso op 400 gezet en F 8.Maar dat werd helemaal niets:

Dus toch die camera maar weer op automatische stand….

Dus voor jullie, fotobloggers, wat deed ik verkeerd? Tips zijn welkom want het blijft nog de hele week wit….

Tot slot kregen we weer een heleboel foto’s van de kleinkinderen in de sneeuw. Bij dochter en schoonzoon hadden ze geen slee meer kunnen krijgen, dus heel inventief gebruikten ze de wasmand

De kleindochters vermaken zich prima! Voor de kinderen is het bijzonder, die sneeuw zoveel hebben ze nog nooit gezien.

Terwijl ik dit blog schrijf staan de spliterwten op om een pan erwtensoep te maken, het is echt snertweer!