Tag archieven: kleindochters;

Moestuinseizoen ten einde

Geplaatst op door
22

Het moestuinseizoen loopt ten einde, de tuin wordt leger en kleurt steeds meer naar herfsttinten.

Van alle klussen die ik op mijn to do lijst mijn hoofd heb, is ondanks de oudewijvenzomer van vorige week toch niet heel veel terecht gekomen. Eigenlijk hadden we alleen vorige week zaterdag tijd en verder kwamen er toch weer andere dingen in onze agenda waardoor de tuin moest wachten.Ik hoop dat er nog meer mooie herfstdagen gaan komen.

Klussen

Wat we wel deden, is de druif [ Vanessa] naast de kas verzetten. De kas, althans de ramen hadden het afgelopen winter begeven door het gewicht van de sneeuw. Het is een kas van kunststof en de kwaliteit is ons erg tegen gevallen in verhouding tot de prijs die we betaalden. Na drie jaar leek het materiaal al verteerd. In eerste instantie wilden we het hele ding slopen. We lieten hem nog staan zodat ik zou kunnen helpen zodra mijn enkel genezen was. Liefst wilde echtgenoot helemaal geen kas meer en van het stuk moestuin maken. Maar ondanks het feit dat ik best thuis eea kan zaaien, vind ik die kas ook erg fijn om planten te laten overwinteren, zoals mijn twee citroenen, de oleander en alle stekken van de Agapanthus etc .Tot ijsheiligen is hij ook ideaal voor alle zaailingen die toch op een gegeven moment niet meer in de raamkozijnen thuis passen.

Nadat overbuurman Fred hun zelfde, ook kapotte, kas gerepareerd heeft, besloten wij dat ook te doen.Het frame is wel stevig, dus met nieuwe platen zal hij er nog wel weer een poosje tegen kunnen.

Pal naast de kas stond de druif die langs een hekwerk groeit, dus die moest weg om de kas te kunnen repareren. We hebben hem uitgegraven en verzet naar de andere kant van het paadje. Ik moest hem wel snoeien om dat te kunnen doen.Voor snoei is het eigenlijk te vroeg, dat kun je bij druiven doen tussen november en februari . Even afwachten dus of hij de verhuizing overleeft. Hij staat nu op de plek waar de druif Frankenthaler stond. Die hebben we nu in de kas gezet omdat die nog nooit rijpe druiven heeft gegeven en ik las dat die soort meer een kasdruif is.

Nu er ruimte is, kunnen we aan de slag met de reparatie.

Knoflook

Onder het bloemenmengsel wat de kleindochters in het voorjaar naast de kas gezaaid hadden, stond ook nog de knoflook. Het was de olifantenknoflook, die er allang uit had gekund. Sommige tenen waren al weer aan het uitlopen, dus die heb ik meteen op een andere plaats weer in de grond gezet.Ik heb nog knoflook besteld via internet, maar die is nog niet binnen.

Van een teentje tot een bol met allerlei teentjes knoflook, het heeft tijd nodig. Plant de teentjes vanaf half september tot half november in de grond, dan heb je de zomer daarna al prachtige knoflook. De bollen hebben dan alle tijd om te rijpen en te drogen. Dat laatste is heel belangrijk om ze lang te kunnen bewaren.

Als het blad verdroogd en de knoflookstelen omvallen, is het gewas rijp. Kleinere bolletjes zijn vaak eerder rijp en kondigen de oogst al aan. Je kunt op zijn vroegst vanaf eind juni knoflook oogsten. Als twee-derde van het loof van de plant geel verkleurt, is hij gereed om met loof en al te worden gerooid. Ik gebruik een spitvork om de bollen niet te beschadigen. Laat de oogst in de wind drogen maar zorg ervoor dat die niet nat wordt.Wij hangen ze te drogen onder het afdak. Vlecht daarna de bollen met het loof tot een streng of snijd het loof eraf en bewaar de bollen los van elkaar. Na ongeveer twee weken drogen zijn de bollen gereed om in gerechten te gebruiken. Bewaar knoflook op een droge, koele, vorstvrije plaats.Je kunt de schoon gemaakte tenen ook heel goed invriezen.

Wil je meer lezen over het zelf kweken van knoflook, klik hier

Aardbeien

Twee van de drie aardbeienbakken schoonde ik, een deel van de stekken plantte ik weer op een andere plek.Je kunt nooit genoeg aardbeien hebben met drie en straks vier kleinkinderen die er allemaal gek op zijn!

Als je de uitlopers niet verwijderd wordt het echt een warboel, je krijgt stekken aan stekken. Ik vernieuw de planten om de drie jaar, die klus is volgend jaar weer aan de beurt.

Zoete aardappel

In de kas stond nog zoete aardappel, 1 plant die inmiddels de hele kas rond gegroeid was. Omdat het blad begon te verkleuren, haalden we ze uit de grond. Het viel me alles mee , een paar mooie knollen en wat dunnere kleintjes :

Een jaar of twee of drie probeerden we ze ook eens te kweken,maar deden dat in de volle grond buiten. De oogst was toen niet gelukt, het waren slechts allemaal kleine smalle wortels. Nu zijn ze groot genoeg om wat mee te kunnen maken, ik denk aan een curry en ovenschotel om te beginnen.

Snoeiwerk

De lathyrus moest er ook aan geloven, evenals de blauwe winde. Die groeiden ook langs de kas en om er bij te kunnen heb ik ze verwijderd. Ook andere planten die omgevallen waren heb ik terug gesnoeid.

Afgelopen weekend zag ik opeens weer veel vlinders in de tuin. Een bijzondere was de kleine vos, die had ik nog nooit in onze tuin gezien!

Er vlogen er drie rond die de verbena’s opzochten. Ook veel kleine koolwitjes zochten die bloemen op.

De bloemen die er nu nog staan, mogen er blijven zodat vogels zaden kunnen vinden en insecten nog wat nectar kunnen zoeken of straks een schuilplek kunnen vinden. Het is eigenlijk niet de bedoeling dat dit soort tafereeltjes, zoal op onderstaande foto veel voorkomen. Twee naaktslakken die in een bol van knoflook zijn gekropen

Nadat de laatste snijbonen geplukt waren, konden de stokken ook uit de grond.Volgend jaar kunnen ze weer op een andere plek hun dienst bewijzen. Hopelijk is het in de komende dagen nog een poosje droog, dan kan ik de laatste dingen opruimen en de bloembollen die ik in het voorjaar uit de grond heb gehaald in bakken gaan planten.

Indoor tuinklussen

Ook al is het moestuinseizoen buiten ten einde, binnen valt nog genoeg te doen.Vandaag ben ik binnen bezig met tuinklussen.Ik ben zomaar opeens snipverkouden, misschien via de kleinkinderen of elders opgelopen. Na anderhalf jaar Coronamaatregelen is de weerstand ook minder, denk ik.

Ik had in ieder geval niet veel zin om iets in de tuin te gaan doen. Ik kookte 5 kilo stoofperen van eigen pluk, maakte met een deel van de stoofperen een stoofperentaart. De rest ging in bakjes in de vriezer,naar de kinderen en naar mijn moeder.Momenteel staan de laatste bietjes uit de tuin te koken. Op de planning staat nog kweeperenjam, nog nooit gemaakt. Ben benieuwd………in een volgend blog daarover meer.

Pompoenbloemstuk

Tot slot waren de kleindochters op oppasmiddag weer creatief bezig. Ik holde twee pompoenen uit, die ze mochten opschikken met chrysanten, mos, kastanjes, takjes, blaadjes en andere herfstfrutsels. Dit keer ging het niet zonder slag of stoot, behoorlijk gekibbel ging erbij gepaard. Wie mocht de groene en wie de oranje pompoen, welk poppetje mocht wie. Een aardewerkenpaddenstoel belandde daardoor op de grond en brak. Daar schrokken ze wel van en na sorry, sorry oma konden we weer in pais en vree verder☺. Gelukkig bestaat er “sterke lijm van papa” en kon de paddenstoel weer aan elkaar gelijmd worden.Dit was het resultaat[ let niet op de rugtas op de achtergrond…]

Over vogeltaart en oma op digitaal onderwijs

Geplaatst op door
19

Nu de kinderen voortdurend thuis zijn en niet naar school of opvang mogen, is het steeds weer een uitdaging een bezigheid voor ze te vinden.Onze kleinkinderen zijn niet van die kindjes die je ergens met een boekje neer zet en die er dan lief blijven zitten. Nee, het zijn alle drie drukke actieve kinderen, die de nodige aandacht vragen.

Ik pas wekelijks op de drie kleintjes.Mijn kleindochters van 3 en 4 zijn gelukkig gek op knutselen, maar op een gegeven moment zijn ze wel een keer uitgeverfd, uitgekleid, uitgetekend, uitgeplakt noem maar op. Ze zijn inmiddels grootverbruikers van de knutselspullen van Action en Hema.Helaas zijn die winkels gesloten en raakt de voorraad papier, wiebeloogjes, lijm enzovoorts een beetje op.

Vogeltaart maken

Via dochter kreeg ik een bericht van een kennis die met haar kinderen voederplanken voor de vogels aan het maken was. Ik herinnerde mij dat ik vroeger ook eens een vogeltaart gemaakt heb met de ouderen van de dagopvang waar ik destijds werkte.

Moeilijk om te maken is het niet! Gebruik ongeveer één deel frituurvet op één deel zadenmengsel. Het frituurvet moet ongebruikt en ongezouten zijn.

Kopje vogelvoer

Als je nog wat oude theeglazen,mokken of kop en schotels in de kast hebt, kun je deze heel makkelijk om toveren tot vogelvetbollenhangers.

Naast het zaad en frituurvet heb je nog wat stevige stokjes nodig.

  • Smelt het frituurvet in een pan op laag vuur.
  • Wacht tot het vet vloeibaar is, niet heet laten worden.
  • Voeg al roerend een mengsel van kleine zaden toe en laat het iets afkoelen.
  • Giet de warme brij in een oud theeglas, kopje of beker met oor.
  • Steek daarin, voordat de brij stolt, een stevig stokje dat ruim uitsteekt, dat wordt dan een handig zitstokje voor de staartmezen.
  • Laat de massa hard worden en hang je zelfgemaakte vetbol met een touwtje door het oor van het glas, kopje of beker buiten op.

Vogeltaart

Aangezien mijn twee kleindochters altijd met alles mee willen helpen en zelf willen doen, maakte ik gisteren een vogeltaart met hen. Ik gebruikte een kilo frituurvet en een kilo vogelzaad voor de basis. Om te versieren gebruikten we nog wat achtergehouden zaden, rozijntjes, ongezouten vliespinda’s, walnoten en stukjes oud brood.

Ik vulde een ronde taartvorm met het zadenvet mengsel [maar pas toen het wat aan het stollen was omdat ik bang was dat het er anders tussenuit zou lopen]. De kinderen vonden het helemaal leuk, de kamer lag vol vogelzaad, maar we hadden een halve dag plezier.

Toen de taart gestold was, heb ik hem op een oud dienblad gelegd en versierden ze hem nog met de zaden, noten en dennenappels. Buiten in de tuin werden er nog mooie stenen, veren en takken bij gelegd en werd het een dienblad vol rommel met er ergens onder een vogeltaart……..

Nu maar hopen dat de twee poezen op afstand blijven……………………………….

Oma op les

Voor het hele taartgebeuren moest de oudste kleindochter eerst nog digitaal onderwijs volgen. Dat is ook een bijzondere ervaring voor mij. Vorige week had mijn zoon laten zien hoe het moest en gisteren zaten we om half 9 startklaar dacht ik. Er kwamen echter geen juf of andere kindjes in beeld, bleek dat ik op gisteren had ingelogd…..Gelukkig kwam ik er snel achter en zagen we alsnog de klas en de juf. Die heette net iedereen welkom tot ik via de tablet iemand hard en boos hoorde roepen: “wie denk je wel dat je bent !”. Was dat de echtgenoot van juf , die met drie kinderen thuis les moet geven?? Een paar maal klom er een peuter op schoot bij haar, wat een gedoe zo thuis les te moeten geven.

Digitale vinger

Voor mij was het ook een uitdaging met een peuter van drie die ook mee wil doen en de kleindochter van 4 die dat niet wil, want het is haar school…. Jongste hard krijsen, oudste kruipt met tablet weg, let niet meer op de juf. Eindelijk was de jongste weer stil en zat de oudste weer aan tafel en was ik een paar maal pontificaal in beeld geweest. Kleindochter wilde antwoord geven op de vraag van juf en dan moest je digitaal je vinger opsteken hoorde ik, maar waar zit die digitale vinger dan? Ik zei kleindochter dan maar echt haar vinger op te steken en ja hoor, juf zag het en ze kreeg de beurt. Enthousiast begon ze te praten en hoorde ik juf zeggen dat de microfoon nog aan moest. Waar zit die dan weer? Ik klikte ergens op en de hele rommelige ontbijttafel kwam in beeld….Had ik de camera omgedraaid. Eindelijk had ik de juiste knop gevonden en kon ze alsnog gaan vertellen, niet over de letter B waar de les overging, nee ze vertelde dat wij een vogeltaart zouden gaan maken. Gelukkig vroeg juf of we er dan een foto van konden sturen via Parro, tja wat dat dan weer is….. Na een laatste dansje digitaal met de klas konden we off line. En ja hoe zet je dat ding dan weer uit? Gelukkig hoorde ik een moeder zeggen tegen haar kind dat het op het rode hoorntje moest klikken en ja hoor, gelukt! Dat was les 1 online op school voor oma…..

Rijp

Door een technische storing op mijn website kregen jullie vanaf 1 januari geen melding binnen van de geschreven blogs. Het is nu hersteld[ hoop ik] en omdat de foto’s van de rijp van afgelopen zaterdag mooi waren, plaats ik ze nog een keer.