Tag archieven: macrofotografie;

Paddenstoelen 2023, nr 4

Geplaatst op door
17

Afgelopen week ontbrak het aan tijd om een blog te schrijven, maar vandaag lukt dat gelukkig wel. Twee weken terug ging ik paddenstoelen zoeken om op de foto te zetten. Het was nog steeds geen overweldigende hoeveelheid, het aantal paddenstoelen wat ik vond.

Eerder liet ik al de Plooivoetstuifzwam zien. Hier nog een foto, ik denk dat hij de naam dankt aan de plooitjes onder de hoed, die op deze foto beter zichtbaar zijn.

Rood zonder witte stippen

Van deze Russula kwam ik er maar twee tegen. De ene was al half op gegeten. In het bos bij het landgoed vlakbij mijn huis heb ik nog nooit de bekende paddenstoel der paddenstoelen, de Vliegenzwam, gezien. Deze rode hoed lijkt er wat op maar het is dus een ander soort.

Speuren en ongeziene insecten

Ik moest echt goed speuren om paddenstoelen te zien, soms waren ze zo minuscuul dat je er zo aan voorbij zou lopen. Deze Amathistzwam bijvoorbeeld, was ik bijna voorbij gegaan. In vorige jaren zag ik die altijd op een zelfde boomstronk maar dit jaar is er flink geruimd en gesnoeid op het landgoed en de boomstronk is verdwenen. Toch zag ik ergens anders dit exemplaartje. Je moet je voorstellen dat hij nog niet eens 2 centimeter groot was, dus een geluk dat mijn oog erop viel.

Thuis op de laptop zag ik dat er ook nog eens een insectje net onder de hoed zat. Met het blote oog had ik dat helemaal niet gezien. Hieronder, op de niet allerbeste foto, zie je hem goed zitten.

En zo bleken er op veel foto’s insecten te staan die ik echt niet gezien had ondanks mijn bril. Een zoekplaatje: zie jij het vliegje op deze grote kale inktzwammen?

Hier dus:

Ook op de paddenstoel hieronder zit pontificaal een beestje. De naam van de paddenstoel geeft Obsidentify niet, dus daar waag ik mij ook maar niet aan.

Tot zover dit blogje. Volgende keer weer andere paddenstoelen die ik twee weken geleden zag. Nu het zoveel geregend heeft valt er op dit landgoed met nat weer bijna niet te lopen. Voordat je bij het stuk bos komt waar ik de paddenstoelen vind, moet ik eerst door een stuk wat nu waarschijnlijk één grote modderpoel zal zijn. Het was twee weken geleden al behoorlijk drassig, dus nu helemaal denk ik.

Paddenstoelen 2023 nr 2

Geplaatst op door
14

Eindelijk lijkt de herfst zijn intrede gedaan te hebben dit weekend. Het regende veelvuldig hier, vooral zondag.Meteen is het ook een stuk kouder, de zomerjas kan de kast in en een warmer exemplaar aan de kapstok.

Zaterdagmiddag ging ik toch weer hoopvol op pad om paddenstoelen te vinden. Dit keer in een ander natuurgebiedje hier vlakbij. De Gorzen heet het en is ooit gemaakt bovenop de vuilstort van het dorp waar ik woon. Nu een heuvelachtig stukje natuur met wat watertjes. In de eerste 10 meter zag ik al meteen een boomstronk met wat kleine paddenstoeltjes, dat beloofde wat! Maar helaas het bleef bij die ene boomstronk met paddenstoelen verder zag ik er niet een!

Als je door dit gebied, de Gorzen, heen loopt naar het andere eind, loop je zo de Crezeepolder in, waar ik op mijn verjaardag de zonsopgang fotografeerde. Ernaast liggen langs de rivier de grienden van Ridderkerk.

In die grienden heeft zich een bever gevestigd las ik pas. Dus ik dacht ik ga daar eens kijken, ik was er nog nooit geweest. Wel in andere grienden maar niet in mijn eigen dorp. Op internet had ik de waterstanden gevonden, het zou half 6 hoog water zijn. Simpel gedacht dacht ik dat het om 13 uur dan wel laag water zou zijn. Eigenlijk weet ik niet precies hoe dat zit maar het was zeker geen laag water. De polder stond helemaal onder water….

Ik durfde het toch niet aan in mijn eentje die grienden in te gaan, zag wat loopplanken met gaas liggen over kreekjes en besloot het niet te wagen. Sinds mijn val in de sneeuw en de dubbele enkelfractuur ben ik als de dood dat ik uitglij en val. Ik zag mijzelf daar al in het water belanden☻en ik had tegen niemand gezegd dat ik daar heen zou gaan.

Terug

Inmiddels begon het ook wat te spetteren, wat ook niet klopte, want buienradar had gezegd dat het tot 15 uur droog zou blijven, haha…….

Langs de dijk met schapen liep ik weer terug naar de Gorzen.

Een schaap lag er wel een beetje zielig bij en ik moest aan het nieuws van de blauwtong denken. Ik neem aan dat ze wel in de gaten gehouden worden.

En verder weer. Door de kronkelige paadjes…..

Hier en daar nog een herfstig plaatje vastgelegd

Tot ik bij het meertje kwam, de zon was weer gaan schijnen en ik stond even stil langs de oever. Toen onze kinderen klein waren hebben we hier wel geschaatst, er was toen veel meer water en niet zoveel riet. Nu is het bijna dichtgegroeid.

Plotseling ontdekte ik wel een tiental libellen, met dubbele vleugels en een ander soort met een rood lijf. Maar ja met een macrolens, de enige lens die ik bij mij had, kun je niet inzoomen, dus ik hoopte dat er eentje vlakbij op een rietstengel zou gaan zitten.

Maar nee, ze bleven boven het water een soort van paringsdans maken, leek het wel. Met twee tegen elkaar aan gingen ze op en neer boven het water oppervlak, dan schoten ze weer uit elkaar en vlogen weg om even later alles weer te herhalen. Ik heb er een kwartiertje naar staan kijken en probeerde toch wat foto’s te maken.

Geen paddenstoelen

Ik zag dus verder geen enkele paddenstoel. Toch was het heerlijk even een stuk te lopen, wat spetters op de koop toe maar de meeste tijd droog en af en toe de zon. In de komende dagen zullen er misschien meer paddenstoelen tevoorschijn komen, soms op plaatsen waar je ze het minst verwacht, zoals afgelopen week in het stukje gras bij mijn zoon en schoondochter voor de deur…..

Teken van de lente

Geplaatst op door
21

Vanaf januari zie je ze soms al boven de grond komen: Sneeuwklokjes. Het weer kan nog kil en somber zijn. Toch is dan al een teken van de lente te zien. De tijd dat sneeuwklokjes beginnen te bloeien!

Twee weken terug ging ik al op stap om er foto’s van te maken maar toen was het net nog te vroeg. Er waren genoeg sprietjes te zien, maar open was pas en enkele. Na de mooie dagen van afgelopen week dacht ik dat ze nu wel open zouden zijn. Dat bleek toch tegen te vallen, wel zag ik nu de forsythia bloeien, in het gras zag ik honderden paarse en witte krokussen en net als vorige keer de gele winter akonieten.

Er stond veel wind dus het was nog een uitdaging de foto’s van de sneeuwklokjes scherp te maken. De klokjes klingelden heen en weer☺

Buitenplaats Huijs ten Donck

Op het landgoed van Huijs ten Donck bloeien nu duizenden sneeuwklokjes. Waar je kijkt zie je witte pollen in het gras, onder bomen, langs de waterpartijen. tussen de struiken.

Achter het fraaie huis, dat in 1746 is gebouwd, ligt een van de oudste en best bewaarde “Engelse” landschapsparken van ons land. Het park staat bekend om zijn stinzenplanten.


Begin januari steken de spitse bladeren van de sneeuwklokjes al boven het gras uit, op de voet gevolgd door de bloemen van de winterakonieten.

Samen kleuren ze in het vroege voorjaar de bosbodem van het ‘Engelse werk’ wit en geel, plaatselijk afgewisseld met de donkere toeven van de Italiaanse aronskelk. [ bron Natuurvereniging-Ijsselmonde]

Ik maakte ruim 300 foto’s, niet allemaal even mooi. Ik probeerde weer verschillende instellingen uit op de camera. In de komende tijd zal ik nog eens een blog maken over wat ik nog meer zag.