Flitsbezoek in Litouwen

We kregen de gelegenheid voor 2 nachten naar Litouwen te gaan voor het bedrijf van onze zoon. Zo’n kans laten we niet liggen natuurlijk. Naar een land gaan, zoals Litouwen, voelt anders als naar bv Frankrijk gaan. We weten niets van het land, behalve dat het bij de EU hoort, het vroeger een Oostblok land was en dat er veel jonge mensen naar Nederland komen om bv in de steigerbouw te gaan werken. Dat is dan ook de reden dat wij daarheen gaan, om hen een Nederlands veiligheidsexamen af te nemen………..We vlogen op de hoofdstad Vilnius en gingen per auto naar Kaunas.

Even geen moestuinperikelen maar een reisverslag. Vind je dat niet leuk, dan sla je deze blogs even over, de tuin komt vanzelf weer.

Vliegen

In ons reisleven hadden we samen nooit gevlogen tot 2 jaar terug, net voor Corona, naar Tenerife. We gingen altijd met de auto met of zonder caravan op pad. Dat vliegen vind ik toch een ervaring apart.Prachtig die wolken onder je en soms een zicht erdoor heen naar beneden.De foto’s hier zijn ergens boven Duitsland.De windmolens zijn duidelijk herkenbaar.Het is iets meer dan twee uur vliegen naar Vilnius.

Kaunas

Kaunas  is de tweede stad van Litouwen, na Vilnius. De stad ligt aan de rivier de Memel, ongeveer honderd kilometer ten westen van de hoofdstad Vilnius. In het Interbellum [ tijd tussen de eerste en tweede wereldoorlog] vervulde Kaunas de functie van hoofdstad, aangezien Vilnius toen tot Polen behoorde. Het is nu de hoofdstad van het district Kaunas.

We hadden maar een paar uurtjes tijd, omdat we laat in de middag aankwamen. Maar probeerden toch wat van de stad te zien. Ik kan het moeilijk omschrijven welke indruk het maakte. Er staan veel historische gebouwen, prachtig maar tegelijkertijd zie je het verval van veel van die gebouwen. De flats zagen er vaak verwaarloosd uit. Soms hingen er netten langs daken om vallende brokstukken op te vangen. Tegelijkertijd zag je wel dat er toch mensen woonden. Er wordt wel op veel plekken in de stad aan renovatie en nieuwbouw gedaan, maar er is nog veel werk te verzetten.

Vrijheidsboulevard

Vlakbij ons hotel lag de Vrijheidsboulevard. Gedurende de overheersing door het Tsaristische Rusland was Kaunas een belangrijke plaats in de westelijke verdediging van het Russische rijk. De Russen bouwden een heel nieuw stadscentrum dat met het oude middeleeuwse centrum werd verbonden door een brede 2 km lange boulevard, de Vrijheidsboulevard (Laisvės alėja). Er mogen geen auto’s rijden. In het midden is tussen twee rijen bomen een wandelpad.Aan beide zijden prachtige gebouwen, soms goed onderhouden, soms konden ze wel een likje verf gebruiken en sommigen stonden er vervallen en leeg tussen.

de Aartsengel Michaëlkerk.

Het begin van de boulevard ligt tegenover de Aartsengel Michaëlkerk. Deze kerk draagt een stuk geschiedenis met zich mee door de verschillende bezetters die Litouwen heeft gekend.

De kerk werd in 1890 door K.H. Lymarenko ontworpen als de aan de heilige apostelen Petrus en Paulus gewijde russisch-orthodoxe kathedraal voor het in de vesting van Kaunas gelegerde garnizoen. De bouwtekeningen werden echter later door de Russische architect David Ivanovitsj Grimm aangepast. De bouw kostte vier jaar en op 17 september 1895 werd de kerk ingewijd. Met de bouw van de kerk werd veel meer de bevestiging van de Russische dominantie over Litouwen beoogd dan het voorzien van een kerkgebouw voor orthodoxe christenen.

In de Eerste Wereldoorlog werden er in de kerk voor Duitse soldaten lutherse diensten gevierd. Bij de aftocht van de Duitse troepen werden de kerk gesloten en de klokken verwijderd om te worden vervoerd naar Duitsland. De kerk bleef tot 1919 gesloten.

Tijdens het interbellum werd de kathedraal een rooms-katholiek kerkgebouw voor het Litouwse garnizoen in Kaunas. Veel waardering voor de architecturale waarde van het gebouw bestond er destijds nog niet en er werd zelfs geopperd om de kerk af te breken.

Gedurende de Sovjet-periode werd de kerk ontheiligd en als kunstgalerie in gebruik genomen.

Tegenwoordig is het weer een katholiek kerkgebouw. De koepel van staalbeton is met een doorsnee van 16,3 meter de grootste koepel van het land. De hoogte van de koepel is 50 meter.[ bron Wikipedia]

Deze foto nam ik aan het eind van de boulevard.Heel in de verte zie je Witte kerk staan.

Contrast

We waren eind van de middag op deze boulevard. Heel druk was het niet. Er waren veel terrassen van restaurants aan het begin van de boulevard. Veel kledingwinkels met vaak de dure merken, Heel veel schoenenwinkels, een aantal apotheken/drogisterijen, supermarkten en bakkers. Maar veel andere winkels zagen we eigenlijk niet.De dure winkels vormden een schril contrast met de armoedige huizen die pal achter de boulevard liggen en die je zag als je door een van de vele poorten liep. We lazen dat een gemiddeld salaris hier 700-1000 euro is, maar de kleding die we in de etalages zagen, hadden toch prijzen vergelijkbaar met die in Nederland.

Klik op de pijltjes om de vier foto’s te zien

[metaslider id=”12841″]

Terrassen

Gelukkig konden we af en toe gaan zitten op een van de terrassen of bankjes.Ver lopen kan ik, heel irritant, nog steeds niet.We besloten meteen maar een diner te bestellen. Wat we zouden krijgen was me ondanks google translation niet helemaal duidelijk. Maar het was al net als thuis, we kregen bieten, haha. Overigens smaakte het heerlijk, want we hadden trek na die lange dag!

Nog wat kiekjes van wat gebouwen waar we langs liepen

Een heel oud huis, daarnaast een gebouw waar gewoon een moderne etage op is gezet/
Het theater van Kaunas aan de Vrijheidsboulevard

Tot zover, deel 1 van deze korte trip.

In de hoofdrol: Cosmea

Een apart tuinjaar was het wel dit jaar, niet alleen wat betreft de moestuin, maar ook in de bloementuin.De cosmea’s staan nu vol in bloei. Veel van de gezaaide planten hebben het niet gered door de slakkenplaag. Dus bijvoorbeeld geen nachtschone, stokroos en zinnia, die ik elk jaar heb.Zelfs van de afrikaantjes zijn er maar 3 over gebleven.Er zijn veel kale plekken in vergelijking met andere jaren

Cosmea

Vandaag zet ik de cosmea in de hoofdrol, deze plant verdient het ook eens in de schijnwerpers te staan! De cosmea (Cosmos bipinnatus) is een leuke plant in de tuin. Hij bloeit rijkelijk met vrolijke bloemen. Ze zien er teer uit op de lange stengels en het fijne blad. Maar het is een sterke plant, die wel een stootje kan hebben.De plant kan wel ruim een meter hoog worden en groeit ook breed uit. Er is ook een soort die lager blijft, de cosmea piccotee, die plm 50 cm hoog wordt.Op de foto’s hieronder zie je hem:

Cosmea Bippinatus in combinatie met verbena en dahlia

De bloeiperiode is van juli tot oktober. Je kunt ze goed als snijbloem gebruiken. Heel lang staan ze niet op een vaas, maar je hebt er toch wel een paar dagen plezier van.Hoe meer je plukt, en hoe meer uitgebloeide bloemknoppen je weghaalt, hoe meer bloemen de planten produceren.

Cosmea in de moestuin

Zet groepjes naast de groente- en fruitplanten om bestuivers te lokken. Vooral enkelbloemige soorten zijn aantrekkelijk voor insecten. Plant ze in je tuin en bijen en andere bestuivers zullen je dankbaar zijn, want de plant is een rijke leverancier van nectar en stuifmeel.Misschien dat ik komend jaar een haagje tussen de verschillende bedden in de groentetuin zet.

Zaaien

In april / mei kan je cosmea zaaien onder glas, de jonge plantjes kunnen dan in mei of juni buiten uit gepoot worden. In mei en juni kan je de zaden direct buiten in de volle grond uitzaaien. Ze bloeien hetzelfde seizoen. De plant bloeit van juli tot en met oktober. De zaden kiemen in ongeveer 8 tot 21 dagen afhankelijk van de temperatuur. Voorgaande jaren kwamen er ook spontaan plantjes op in de tuin, blijkbaar kan de plant zich zelf ook uit zaaien. Ze kunnen alleen niet tegen vorst, dus dit jaar kwam ik geen enkele zaailing tegen want we hadden immers een vorst en sneeuwperiode afgelopen winter. Zaden kun je zelf van je planten halen. Knip de uitgebloeide al wat gedroogde bloemhoofden af en laat ze verder drogen. Volgend seizoen zaai je ze weer in het voorjaar uit.

[metaslider id=”13186″]

Moestuinieren

Moestuinen kom je overal tegen, ook in de vakantielanden waar we waren. Vaak is het een stuk grond bij het huis, soms zijn het volkstuincomplexen, vergelijkbaar met die van ons, aan de rand een dorp of stad. Ook op doorreis in Frankrijk zag ik die wel, Allemaal dezelfde schuurtjes op dezelfde plek, het zag er van een afstandje netjes uit.

Bij de eerste stop in Rugy maakten we een wandeling en kwamen deze moestuinen tegen. Zomaar buiten het dorp, geen hek of iets erom heen, het zou bij ons niet kunnen. Alle oogst zou verdwijnen….

De tomaten staan er hier ook niet echt florissant bij……..

Noodzaak

In sommige delen van de streek is het hebben van een moestuin bijna noodzaak om dagelijks verse groenten te hebben, denk ik. Op ons vakantieadres was ook een moestuin, ook het huis ernaast had een grote tuin.

Wie zou niet willen moestuinieren met dit uitzicht? De moestuin van Les Martes, het vakantieverblijf van Marthy en Mart

Overal in de bergen van de Ardeche, waar we een dag rondreden, zagen we tuinen met bv tomaten bij de huizen Begrijpelijk, als je huis ergens een half uur of meer rijden vanaf de winkels ligt, kun je niet dagelijks even wat verse spullen halen.

Terug in eigen moestuin

Heel veel hoefde er niet te gebeuren, we waren geen weken weg.Afgelopen week deden we dan ook niets, behalve wat oogsten.De laatste prei ging mee naar huis, de worteltjes waren klaar om geoogst te worden, weer een kilootje snijbonen en een maaltje bietjes. In de tuin wordt het steeds leger, er staan nu nog wat bietjes, de winterprei, snijbonen, winterpenen en spruiten.

Wonder boven wonder kon ik zowaar een courgette plukken, twee planten die ik laat zaaide, doen het en worden nog niet totaal weg gegeten door de slakken.Toch zitten ze er wel bij, gezien de gaten in de bladeren.Ook meeldauw zit er nu op.

Als rijpe appelen

Alleen de moesappelboom, de schone van Boscoop, hangt nog vol appels.Voor de vakantie plukte ik de James Grieves appels al omdat ze uit de boom vielen. De goudrenetten hingen nog stevig vast. Nu waren er ook wat op de grond gevallen. Dus gisteren plukte ik de appels die makkelijk los lieten. Je weet dat de appel geplukt kan worden door de appel licht op te tillen en eventueel wat te draaien. Zodra het steeltje makkelijk knakt, kun je plukken. De vruchten zijn dan voldoende afgerijpt.Trek zeker niet te hard aan de appels. Je trekt bij te hard trekken vaak het vruchthout mee met daarin de aanleg voor de bloemknop van volgend jaar. Of je trekt de vrucht van de steel los waardoor een open wond ontstaat die snel rot.Niet alle appels lieten makkelijk los, dus de boom hangt nog zeker halfvol. Die kunnen in de komende weken geplukt gaan worden.

Ik denk dat ik gisteren een kilo of vijf plukte, het waren er 32. Klein en groot. Er zaten flinke jongens bij!

Vandaag bakte ik een appeltaart en kookte ik appelmoes waarmee ik 8 potjes kon vullen

Pompoen

De pompoenen in de tuin waren ernstig aangetast door meeldauw , er zaten maar 2 vruchten aan, dus die heb ik eraf gehaald en de plant verwijderd.De pompoenen moeten maar liggend op tafel oranje gaan worden. De soort is Jack ‘O Lantern, deze pompoenen gebruikt men met halloween om een gezicht uit te snijden…..

Dit jaar geen Ushiki kuri, je snapt wel waarom.Allemaal opgegeten….

Druiven

Deze druif ,die het vorig jaar helemaal niet goed deed, hangt nu vol met bijna rijpe rode druiven. Het ras is Suffolk Red, een pitloze soort.

De andere roze-rode druif die aan de andere kant van de tuin staat, is nog helemaal groen. Ik heb er een paar geproefd, ze zijn al wel zoet. Toch zien niet alle trossen er goed uit. Bij sommige zitten rare druifjes tussen. Geen idee waar dat door komt. Ik zat te googelen en het zou kunnen komen door zonnebrand. Bij plotselinge hoge temperaturen kunnen de druiven door de zon verbranden. Dit jaar had ik geen last van mijt, maar of ze nu nog roze gaan kleuren?Dit ras is een Vanessa druif. Het is wel gek, dat deze druif het dit jaar en ook vorig jaar niet zo best deed. Twee jaar geleden werden ze prachtig roze……Ik hoorde een druiventeler op tv zeggen dat het eigenlijk tot november warm zou moeten blijven om de druiven hun juiste suikergehalte te geven.

De witte druif “Witte van der Laan”is altijd als eerste rijp en plukte ik al voor de vakantie, heerlijk zoet en een beetje kruidige smaak, erg lekker!

Andijvie

Voor de vakantie zaaide ik nog wat frisee andijvie, een restje zaden die volgend jaar over de datum zou zijn. Ze waren allemaal opgekomen, dus die moesten ook uitgeplant worden. Ik ben benieuwd of het nog kroppen zullen worden, want het is geen winter andijvie

We hebben twee van dit soort bakken staan[ gehalveerde rioolbuizen zijn het, die mijn man op poten heeft gezet. Hierdoor komen er niet zo snel slakken in, haha… In de andere bak komt eindelijk een plantje basilicum , het heeft lang geduurd voordat er wat op kwam en van alle zaden is het er maar een.Maar ja, tomaten hadden we ook niet dit jaar, dus voor de pastasaus had ik het niet nodig.De geur is zalig…

Tot slot

Tot slot plukte ik nog 2 komkommers. De plant zal helemaal onder de meeldauw toen we thuis kwamen, ik heb begin van de week alle aangetaste bladeren eraf gehaald, maar liet de plant nog maar staan, kijken of de kleine komkommertjes nog groot willen worden.