Poëzie over de moestuin

Op een van de vorige blogs kreeg ik een verrassende reactie van Wakkersgedichten

Ik ben geen echte poëzieliefhebber, heb al zeker geen dichtbundels op mijn nachtkastje liggen. Misschien gevolg van de Nederlandse en Engelse literatuurlessen op de HAVO waarbij we oa poëzie moesten verklaren en ik die niet begreep…..De strofen en rijmschema’s waren niet aan mij besteed, de vaak moeilijke taal snapte ik niet.Ik was er te jong voor denk ik en er toen niet aan toe.

Alhoewel ik zelf wel goed Sinterklaasgedichten kan schrijven, is het voor mij wat betreft gedichten, daarbij gebleven. Gemiste kans wellicht en ga ik er ooit nog eens voor zitten als ik later oud ben…….

Soms stuit je weleens op een paar regels die je meteen raken, maar die ik ook weer vergeet en waar ik dan niets mee doe.

Het vers hieronder als reactie op mijn blog waardeer ik zeer en wil het daarom met jullie delen:

Langs gestoken, gebogen of
kaarsrechte bonenstaken
groeien de planten
langzaam hemelwaarts
dichter naar het licht
Worden vruchten zwaarder
groter, voller, wat een smaak!
Het lijkt een rommel
maar de bedjes zijn gespreid
Rijen bonen, kruiden
kolen, kropjes sla
groeien in schone aarde
zonder onkruid, vruchtbaar
voorzien van voldoende vocht
Exoten als meloen,
tomaten, komkommer
en aubergine
verblijven achter glas
Gekoesterd in de luwte
omdat zij de warmte zo minnen
daarom groeien zij binnen
Als kasplantjes zijn ze
toch heel sterk
Uit de kluiten gewassen
de kop uit de grond
Tenslotte geoogst, verzameld,
bijeengeraapt
dan de moestuin uitgereden
en naar de tafel
thuis gebracht

Dank je wel Ivar!

Houd je van poëzie, klik dan eens door naar Wakkersgedichten[ klik]

Dahlia’s en oudewijvenmist

In mijn hele tuinier-leven had ik nooit dahlia’s in de tuin. Ik vond dat eigenlijk een oude mensen plant. Tot ik in blogs van anderen, zoals Hetty’s tuinverhalen zag dat er toch wel mooie soorten zijn. Dus sinds twee jaar ben ik toch om…….In het voorjaar schreef ik al een keer een blog over het planten van knollen, verzorgen en vermeerderen van Dahlia’s

De dahlia’s had ik vorig najaar in de kelder onder het bedrijf van onze zoon laten overwinteren. In het voorjaar heb ik ze dit jaar eerst voorgetrokken in potten en zette ze pas na ijsheiligen in de vollegrond. Het waren toen al aardige planten geworden. Maar eenmaal in de volle grond begon de ellende met die rot slakken. Constant vraten ze de dahlia’s kaal. Een wit bloemige soort heeft zelfs nooit gebloeid.In een roodpaarse soort heeft 1 bloem gezeten.Het was om gek van te worden.

Herfstbloei

Nu is het inmiddels herfst en is de enige plant die het aardig deed en de slakken overleefde, de Crème de cassis . Ik las in mijn eigen verzorgingstips dat je hem kunt toppen om hem compact te houden, maar in dit rare tuinseizoen heb ik dat niet gedaan.Ik was al blij met ieder nieuw blaadje wat geen gat had.

Nu heeft hij inmiddels een hoogte bereikt van ongeveer 1.70m. Hij is hoger dan ik lang ben☺ Het stukje border waar ik hem gezet heb ik inmiddels een grote rommel geworden. De cosmea afgebroken en heel breed uitgegroeid, de verbena omgewaaid met de wind van afgelopen weekend.

Uitgebloeide gladiolen en liatris staan er nog tussen. De hemelsleutel is dit jaar zo groot geworden dat ze helemaal uit elkaar gevallen zijn en in het midden van de bos een gat is ontstaan, het ziet er niet fraai uit.Ik moet nodig aan de slag. Nu de grond weer nat is en het ook nog mooi weer is, kan ik weer wat doen.

Dahlia’s rooien

Vorig jaar heb ik de knollen die in de volle grond stonden eruit gehaald en zoals al gezegd in de kelder laten overwinteren. Eerst twijfelde ik nog of ik ze dit jaar de winter door in de grond zou laten zitten. Het hoekje waar ze stonden ligt naast de compostbak van de buurman, dus volgens mij verzamelden die slakken zich daar allemaal om vervolgens zodra het donker werd zich te verlekkeren aan mijn dahlia’s………Ik heb ze dus gerooid en ga er volgend jaar een andere plek voor zoeken of ik zet ze in bakken.

Nog wat foto’s van afgelopen week van de bloem van de crème de cassis

En nog een bos voor thuis………

Oudewijvenmist en spinnenwebben

In deze oudewijvenzomer is het hier iedere ochtend dicht van de mist. Eind van de ochtend komt de zon dan door en is het geweldig nazomerweer. Gisteren paste ik op de oudste, zieke, kleindochter. In de tuin bij hun huis hing het vol spinnenwebben. Met mijn telefoon maakte ik wat foto’s

het leek wel feest in de tuin, spinnenwebben als slingers met natte bellen van plant naar plant.Echt een prachtig gezicht!

Later die ochtend ging ik met kleindochter nog een luchtje scheppen en ging zij op zoek naar meer spinnenwebben. We zagen er heel veel. De een nog groter dan de andere, soms met een reuzenspin in het midden van het web.

We zochten ook kastanjes, en hadden al een zak vol toen ze enthousiast riep dat ze nu iets geweldigs gevonden had wat ik zeker prachtig zou vinden. Op de stam van een oude boom groeiden minuscule paddenstoelen tussen het mos. Ze heeft er echt oog voor!

Het fotograferen heeft ook haar interesse, ze vraagt dan heb je hem oma, mag ik eens kijken? Ik beloofde haar in de herfstvakantie mee te nemen naar het landgoed hier dichtbij om meer paddenstoelen te zoeken. Misschien kan ze met mijn oude telefoon ook eens wat foto’s maken. Kijken of ze dat wat vindt………..

Oudewijvenzomer

We hebben nog wat oudewijvendagen te verwachten, hoorde ik op het weerbericht.

Gaura

Oudewijvenzomer

Een periode met mooi najaarsweer wordt in West-Europa ook wel oudewijvenzomer genoemd. Volgens klimatologen gaat het specifiek om warme dagen tussen 17 en 25 september, maar meestal worden ook andere warme periodes in het najaar zo genoemd

In vroeger tijden is ‘wijf’ het gangbare woord voor vrouw. De term oudewijvenzomer is afkomstig van oude breiende vrouwen (wijven) en spinnen. Bij rustig nazomerweer maken spinnen lange draden. Als daar tijdens de nacht dauw op wordt afgezet glinsteren er bij zonsopkomst prachtige druppels aan de draden. Men dacht in vroeger tijden dat die mooie slierten de haren van godinnen of vrouwelijke watergeesten waren, die zij ’s nachts verloren. Omdat dit verschijnsel zich voordoet bij rustige, zonnige dagen in het najaar, is dit oudewijvenzomer gaan heten. Iets wat wij tot op de dag van vandaag ook nog kennen. Andere benaming voor deze nazomer is Indian Summer, vanwege de mooie kleuren in de herfst die door de zon nog meer tot zijn recht komen.[ bron Max nieuws]

Lathyrus

Vanmorgen toen ik op de tuin kwam, was alles kleddernat van de regen van gisteren. Het regende hier eigenlijk de hele dag. Pas in de avond klaarde het op, wat een mooie lucht gaf

Ik gebruikte de regendag om een grote pan erwtensoep en een pan goulash te maken. Helaas geen goulash van eigen paprika’s. Ik had er eentje die rood is geworden en dat was dan ook nog een ieniemienie .

Ook de kappertjes, die in het zoutbad stonden sinds gisteren, konden in een potje samen met peperkorrels, laurier en appelazijn.Ik ben benieuwd naar de smaak. Waarom een aantal drijven en de rest niet weet ik eigenlijk niet……

Klusjes te doen

Ik kan de oudewijvenzomer goed gebruiken om nog allerlei klusjes af te maken die zijn blijven liggen. Ik was begonnen met het verven van de schuurtjes op onze tuin,maar de regen zorgde ervoor dat ik ze niet helemaal klaar kreeg. De potten met eenjarigen kunnen leeg gemaakt en schoongemaakt worden. De laatste bieten de grond uit.Ik wil een paar winterpenen eruit steken, kijken of er al hutspot gekookt kan worden. De herfstframboos moet ik gaan inperken, die wandelt de hele tuin door.De laatste snijbonen plukken en de plant van de stokken halen. Door de harde wind van afgelopen week zijn allerlei hoge planten omgewaaid, dus er kan gesnoeid worden.Genoeg te doen dus.

Vanmiddag zijn we begonnen, het was 19 graden, heerlijke temperatuur om wat te doen…….

Nog bloemen in de pompoen, maar dat zullen geen vruchten meer gaan worden.