Jack ‘O Lantern en Haloween

In het midden de Jack ‘O Lantern pompoen uit onze tuin

Kostuums, uitgeholde pompoenen, spinnenwebben en geraamtes. In steeds meer winkelstraten en woonwijken zie je ze liggen, staan of hangen. Het is de voorbode van een in Nederland steeds populairder wordend feest, Halloween.

Samhain

Met Halloween, op de avond van de 31e oktober gaan er in vele landen kinderen langs de deuren met uitgeholde pompoenen met een lichtje erin. Ze roepen: ‘trick or treat’ of iets dergelijks, en zijn vermomd als engerds, als vampiers, spoken, heksen of skeletten. Zo gaat de optocht van deur tot deur tot er genoeg lekkers is verzameld en eindigt of begint bij een groot vuur, waar er nog een griezelig verhaal wordt verteld. Achter deze schijnbaar onschuldige optocht van verkleedde kinderen gaat een oud heidens feest schuil met de naam Samhain of nu Haloween geheten.

Het verhaal van Jack ‘O Lantern

Die uitgeholde pompoen – waar de kinderen mee lopen – wordt in de Angelsaksische landen de ‘Jack ‘O Lantern’ genoemd. De herkomst van die naam is te vinden in de Ierse sage over een aartsschurk genaamd Stingy (=gierige) Jack. Stingy Jack was een man die in zijn leven niet wou deugen, maar wel de duivel een aantal keren te slim af was. Met Halloween komt de duivel naar zijn stamkroeg om zijn ziel te halen. Jack weet de duivel zo ver te krijgen dat hij zich in een muntstuk verandert om de waard te kunnen betalen en zet hem vervolgens gevangen in zijn geldbuidel waar een kruis op staat. De tweede maal – opnieuw met Halloween – smeekt hij de duivel om een appeltje voor hem te plukken. De duivel doet dat en kan vervolgens niet uit de boom vanwege het kruis dat Jack in de boom heeft gekerfd. Pas als hij belooft om Jack voor altijd met rust te laten bevrijdt Jack de duivel uit de boom. Als Jack na zijn dood bij de hemelpoort aanklopt wordt hij niet toegelaten. Maar ook de duivel houdt zijn belofte en ziet het absoluut niet zitten zo’n slimmerik toegang tot de hel te verlenen! Hij smeekt dan de duivel om een gloeiend kooltje voor wat warmte en om zijn weg door de wereld te verlichten. Jack krijgt het kooltje en beschermt het kooltje tegen weer en wind door het in een uitgeholde raap te plaatsen. Zo dwaalt hij met zijn lichtje als dwaallicht door de wereld tot aan het einde der tijden.

Einde van de zomer

Juist met Halloween staan de elfenheuvelen wijd open en kunnen de geesten vrijelijk rondspoken. Dit komt doordat het een scharnierpunt in het jaar is. Het is een periode tussen de jaren in. Vroeger werd het feest in Schotland en Ierland Samhain genoemd. Dit betekent letterlijk ‘einde van de zomer’. In Wales noemden ze ditzelfde feest ‘Calan Gaef’; het begin van de winter. Het is het begin van de donkere helft van het jaar. De Kelten zagen de avond, dus de komst van de duisternis als het begin van de nieuwe dag en naar analogie daarvan kan je aannemen dat Samhain als begin van de duistere periode ook het begin van het nieuwe jaar was. Op dit soort drempelmomenten zijn de sluiers tussen deze en de Andere wereld dun. Geesten, elfen en andere wezens kunnen op deze nacht ook in onze wereld ronddwalen of anders gezegd; wij zijn gevoeliger voor hun aanwezigheid en nemen ze eerder waar!

De geest te gast

Juist met Halloween – op de drempel tussen twee seizoenen – zouden de dolende geesten een versterkt contact kunnen maken met de wereld van de levenden. Gedreven door de komst van de kou verlieten ze de desolate plekken, de moerassen en heidevelden om terug te gaan naar de huizen, wellicht het huis waar ze ooit zelf woonden. Op die nacht vroegen de dolende geesten – en dus ook Jack ‘O Lantern – om gastvrijheid. Wie weigert om hem binnen te laten zal verwenst worden en  onheil over de hoofden van het gezin brengen. Wie de gast welkom heet wordt gezegend. Als je hem binnenlaat kan je hem mogelijk zelfs verlossen. Het woord gast is dan ook etymologisch verwant aan geest. Gastvrijheid is een heilige plicht, zelfs tegenover de doden!

Treat

Elk kind dat met Halloween rondloopt met een lichtje in een pompoen kan je zien als de verbeelding van zo’n dolende ziel. In Engeland benoemde men dit rondgaan met de veelzeggende term ‘to go a-souling’, de ‘treat’ werd een soul-cake genoemd. Het kind komt met zijn (dwaal)lichtje en met zijn vermomming als geest aankloppen op zoek naar gastvrijheid, om binnen genood te worden voor een beetje warmte en een versnapering en vraagt ‘trick or treat’. De ‘trick’ is te zien als het onheil wat de geest kan brengen. Na de ‘treat’ zal de geest juist zijn zegen brengen. De gemaskerde optocht is te zien als een geestenoptocht. Masker komt van ‘masca’ dat staat voor heks of geest en ‘mom’ in het woord vermomming staat ook voor geest!

[ bron:http://www.abedeverteller.nl/het-verhaal-van-jack-o-lantern-en-de-betekenis-van-halloween-samhain/ ]

Op de foto [van vorig jaar met Haloween] staan onze eigen kleine heksen, de twee kleindochters.

Dus als je pompoenen hebt liggen, kun je vandaag nog aan de slag met uithollen. Van het vruchtvlees kun je een lekkere pompoensoep maken.

Zelf heb ik alle pompoenen weg gegeven aan de kleinkinderen. In hun dorpen, Maassluis en Heerjansdam] wordt Haloween voor de schoolkinderen gevierd. In ons dorp heb ik er nog nooit iets over gezien.

Koken met pompoen

Afgelopen week kreeg ik van de Afghaanse tuinbuurvrouw een gehalveerde, hele grote, ovale groene pompoen.Voor de zekerheid vroeg ik of hij wel eetbaar was. Ja, soep maken was haar antwoord. Geen idee welk ras deze pompoen is, ik zie ze ook bij veel Turkse tuinders op ons complex.

Ik had net prei uit de grond gehaald en googelde op recepten van pompoen met prei. Ik maakte er een zalige soep met prei en kerrie en een stamppot met prei van. Beide kan ik jullie aanbevelen. Als je op de link klikt, kom je bij een recept wat ik vorig jaar maakte en ook erg lekker was.

Morgen Haloween

Wordt er morgen aangebeld of aan de deur geklopt, wees dan op je hoede! Het kan zo maar zijn dat er een dwalende geest, een heks of wat dan ook voor de deur staat……

Richting kust

Afgelopen zaterdag was het aardig weer, half bewolkt met een goede temperatuur. Eind van de ochtend dronken we koffie op onze volkstuin en overlegden wat te gaan doen. Er zijn nog duizend en een klusjes te doen maar op het moment lukt dat niet zo. Om binnen te gaan zitten thuis is ook zonde en rijden gaat wel, dus we togen richting kust.

Honderd maal reden we dit stuk al, maar het verveeld ons toch nooit. Ga eens een andere kant op denken jullie misschien. Doen we ook wel hoor, twee weken terug nog door de Krimpenerwaard, ook prachtig. Veel koeien en omgekeerde vlaggen van het boerenprotest.

Alleen nam ik mij voor de zomer voor minder blogs te schrijven[ wat niet helemaal lukt…], dus schrijf ik niet over alles☺ of ik schrijf over een hele week in 1 keer zoals de laatste keer.

Goeree Overflakkee

Afijn we reden naar Goeree Overflakkee,dwars door de polders stopten we hier en daar. Ik had brood mee, langs de jachthaven van den Bommel parkeerden we en aten in een lekker zonnetje ons brood.

Een koppeltje futen zwom met twee jongen tussen de bootjes. Het jong van een fuut is zwart-wit gestreept.

Hierna reden we naar Stad aan het Haringvliet. Daar zou een oude haven zijn, die de moeite waard moet zijn.Persoonlijk vond ik dat nogal tegen vallen en zag er ook geen mooi fotootje in.

Goeree staat ook bekend om de bollenvelden in het voorjaar. In deze tuin stond dit “beeld” van een hyacinth.Ik vind hem leuk!

Dus door maar weer. Langs huisje Weltevree met omgekeerde wapperende vlag…

Ergens op een dijk langs het Haringvliet stopten we om van het uitzicht te genieten.Al die watervogels en zeilboten, heerlijk om naar te kijken. Je wordt er weer helemaal zen van.

Grauwe ganzen

Toen we weer verder wilden gaan, kwam op de dijk deze auto ons tegemoet, een oude Citroën DS. [ Naar jouw blog onderweg, Mizz D ☺? ]

bijnaam de snoek

Op de landerijen nog veel bieten, kolen, maar ook kleur. Ik denk dat dit koolzaad is.

Verder

De rit ging verder, over de dam richting Bruinisse. Langs het natuurgebied de Hellegatsplaten.In het natuurgebied grazen Heckrunderen en Fjordenpaarden

Haven

In de haven van Bruinisse waren we al eerder om te fotograferen maar mijn man wilde een betere foto hebben van het mini viswinkeltje. Dit winkeltje dus, er worden mosselen verkocht :

Met al dat blauw bijna een haven aan de Middellandse Zee:

Weer ergens in de polder bij het plaatsje Dreischor, stopten we bij een dijk en klom ik naar boven om te kijken.

Net dat ik daar stond, zag ik hoop bellen naar boven komen.[ ongeveer in het midden van de foto] Ik dacht een zeehond???

Maar nee, het gebubbel kwam van duikers, die net naar boven kwamen. Ik stond namelijk bij de plaats waar duikers het Frans Kok-rif kunnen bekijken. Blijkbaar een mooie onderwater wereld daar…..

Via Bommenede, waar we even langs de haven naar de Grevelingen reden. Toen we nog een caravan hadden in Zierikzee gingen we hier in de zomer vaak met stoeltjes zitten genieten.Nu was er niemand, alleen een prachtig zicht.

Hierna reden we over allerlei dijkweggetjes richting Plompe Toren. Die zie je al in de verte vanaf allerlei kanten in het vlakke land liggen:

De toren was honderden jaren geleden het middelpunt van het welvarende dorp Koudekerke, gelegen aan de Oosterschelde. Het dorp verdween, alleen de toren hield stand.Deltawerken waren er nog niet en woeste stormen teisterden de kust. Dijken sloegen weg en, wat misschien nog wel erger was, werden stilletjes ondermijnd. Zeker als er voor de kust een diepe geul lag, holde het water de dijk aan de buitenkant uit waardoor deze uiteindelijk bezweek. Soms zag men zo’n dijkval of grondbraaksel aankomen en legde dan achter de bedreigde zeedijk (dus landinwaarts) alvast een ‘reservedijk’ aan, een inlaagdijk.

Lag er een dorp tussen de oude zeedijk en nieuwe inlaagdijk dan werd dit veelal opgegeven. De huizen werden plank voor plank en steen voor steen afgebroken: Zeeuwen zijn zûûnig en bouwmateriaal was schaars in die tijd. Vaak brak de oude zeedijk inderdaad door en ging er weer land verloren. En zo verdween hier tussen 1475 en 1650 ruim 3500 hectares vruchtbaar polderland met de veertien dorpen. Alleen de kerktoren – de Plompe Toren uit de 15-e eeuw – bleef staan als baken voor het drukke scheepsverkeer op de Oosterschelde. [bron natuurmonumenten]

Zeekraal

Drie jaar geleden volgde ik een workshop macrofotografie in de Flaauwershaven, een stuk meer richting Zierikzee. Hier is ook zo’n gebied, waar het zeekraal nog steeds in bloei staat.De zeeasters zijn uitgebloeid, dat zijn de witte pluizenbollen.

De karakteristieke Karrevelden, ontstaan door afgravingen van zeeklei om de zeedijk te versterken. De karrevelden of -sporen liggen als lange sloten parallel naast elkaar.

Om het zeekraal op de foto te zetten moest ik wel over een hek klimmen.

De grond was erg drassig en lag vol koeienvlaaien. Misschien van deze mooierds….Een ervan had de vrijheid ontdekt en liep langs de weg te grazen. Hij vroeg zich wel af, wat ik daar kwam doen, geloof ik….

Vanaf de dijk bij de Plompe Toren heb je een mooi uitzicht over de Oosterschelde. Langs de horizon de Zeelandbrug en rechts Neeltje Jans .

Nu reden we door richting de kust , naar de Noordzee. Neeltje Jans was onze laatste stop.

De naam Neeltje Jans is de naam van de boot die vastgelopen is op de zandplaat, het is een oude volksbenaming voor de beschermgodin Nehalennia. Vroeger was Neeltje Jans een zandplaat in de monding van de Oosterschelde.

Week rond

Vorig weekend werd ik door de kinderen verrast met een uitje om mijn verjaardag nog te vieren. We gingen naar een [ zorg]boerderij in Rhoon waar je momenteel nog appels en peren kunt plukken, maar ook je eigen boeket kunt plukken in de pluktuin, de varkens kunt bezoeken en allerlei lekkers kunt kopen in de boerderijwinkel.In de speeltuin kunnen de kinderen hun energie kwijt. Er is een theeschenkerij bij waar we met elkaar lunchten. Jammer genoeg was de jongste kleinzoon ziek en moest met schoonzoon thuis blijven. Het weer zat ook niet echt mee, het goot! Maar daar hebben wij volwassenen meer last van dan die kleintjes.Al met al was het een leuke verrassing!

Welkom

Zondag gingen we nog even naar de tuin. Daar aangekomen werden we warm verwelkomt

Het bestuur van de vereniging heeft een conflict met onze achtertuinbuurman naar mijn mening uit de hand laten lopen. Zo zeer dat er een rechtszaak gaat komen en er overal andere sloten op de hekken zijn gezet. Nu ook deze borden, was 1 bord niet genoeg?

Veel doen we momenteel niet op de tuin, maar even koffie drinken en genieten in de najaarszon is toch altijd lekker.Een dikke hommel landt op de verbena, een zweefvlieg zit naast ons op de hibuscus bloem….

Eindelijk worden nu de vijgen rijp en kon ik er een flink aantal plukken. De dahlia’s bloeien ook nog steeds door en iedere week neem ik een nieuw bosje mee naar huis. De witte hibiscus bloeit dit jaar ook erg lang door. De gesnoeide lavendel[ ja Hetty, toch nog gedaan…] begint weer uit te botten dank zij de hoge temperaturen. De pompoenen zijn mee naar huis en naar de kinderen, alvast voor haloween binnenkort. In de kas kleuren de paprika’s een voor een rood. Er hangen er nog een stuk of 10. Ik plukte de pepers en wat kruiden.

Deze pepers zijn uit zaden die ik vorig jaar rond kerst kreeg van iemand die ik volgde op Instagram, ze heten Numex Twilight. Ze kleuren van zwart naar paars, roze, wit, groen naar rood en zijn superheet. Het is een chilipeper.

Ik wilde haar[ Tuinmolleke, Chris] nog een berichtje sturen, maar haar account is niet meer te vinden. Ik herinner mij dat ze ziek was……

In het voorjaar had ik gember in een pot gedaan en nu is ook de tijd om die te oogsten. Het is een mooi knolletje geworden, wat ik later deze week mee nam naar onze dochter voor in de thee

Op naar de winter?

Toen we weer thuis waren en ik de was afhaalde op het balkon, krioelde het daar van de lieveheersbeestjes.Ik telde er snel al 10. Zoeken ze een plek om te overwinteren?

Maandag oppasdag

Op maandag pas ik altijd op in Maassluis op de twee kleinzoons. Drie jaar en 7 maanden zijn ze. Het zijn vrolijke drukke mannetjes. De jongste kruipt inmiddels en ik moet overal ogen hebben om op te letten of alles goed gaat, of hij niet tegen de trap op klimt , tegen het raam wil gaan staan, iets in zijn mond stopt, wat niet kan. Maandag was hij echter ziek, hoge koorts, beetje jengelig, wilde niet drinken, hazeslaapjes. Extra inspannend dus.

Dochter was zondagavond van de trap gevallen, had haar schouder bezeerd en kon geen auto rijden en werkte dus thuis. Dat gaf even wat ruimte om, terwijl de jongste sliep, met de oudste van drie even naar een van zijn favoriete winkels te gaan: de Hema om een donut te eten en een roze drankje te doen[ smoothie].

Dinsdag was de dag dat we naar Zoutelande gingen

Memory

Woensdag is vaste oppasdag met de kleindochters. De oudste mocht bij een vriendinnetje gaan eten, dus de jongste wilde ook wat leuks: naar het pannenkoekenhuis, oma! Nu houdt ze helemaal niet zo van pannenkoek, maar wel van patatjes dus we liepen naar het winkelplein van het dorp en aten daar patatjes.Daarna werd ik totaal ingemaakt met spelletjes memory. Dat kind weet feilloos die kaartjes te vinden………Zij zit met een hele stapel voor zich en ik heb er dan misschien 4 en ik laat haar echt niet winnen hoor.

Na op donderdag boodschappen en andere huishoudelijke dingen gedaan te hebben, bracht ik nog rommel naar de stort. Ik wilde nog wat gaan rommelen op de tuin maar ik vond het kil die dag, dus toch maar niet. Thuis bakte ik een cake met een laag vijgen erin.

Eigen pluk

Dochter heeft nog altijd last van haar schouder en moest de hele week wachten tot ze terecht kon in het ziekenhuis voor een foto. Ze moet rust houden met haar schouder, maar hoe doe je dat met twee kleintjes.De zieke jongste mocht ook niet naar de opvang… Schoonzoon is zoveel mogelijk thuis geweest deze week maar had ook afspraken waar hij niet onderuit kon. Dus vrijdag nog een dagje bij dochter en de kleinzoons. De jongste snotterde nog steeds maar de koorts was weg, wel had hij nog ontstoken ogen.Het was een hardnekkig virus, de oudste had het die week ervoor gehad en bij hem duurde het ook al zolang voor hij op knapte. Met de kleinzoon van drie plukte de laatste appels uit het boompje in hun tuin en maakten we een appeltaart. Niet van deze:

Die was al op de grond gevallen en zat vol baby huisjesslakken. Dat had ik nog nooit gezien zeg!

Een appeltaart met eigen appels smaakte natuurlijk dubbel lekker….Kleinzoon at een flink stuk en lustte er nog wel meer van….

En zo kwam de zaterdag weer en is de week weer rond. Al met al een enerverende week. Zaterdag reden we nog eens richting kust, maar daarover een andere keer……..