Aardappelen in het licht

Een paar weken geleden had ik de pootaardappelen mee terug naar huis genomen om binnen om voor te kiemen. In de schuur op de tuin zag ik niets gebeuren.

Voorkiemen doe je bij de vroege teelt van aardappelen om ze een voorsprong te geven. Drie weken voor het planten wordt leg je de aardappelen in bakjes op een plaats met veel licht, bij een temperatuur van 10°C. Dit om de ogen te doen uitlopen en scheuten te vormen die kort en stevig zijn.

Om de kieming sneller te laten verlopen heb ik de pootaardappelen in een koele slaapkamer en bij veel licht gezet. Doe dit alleen als het pootgoed nog geen uitgelopen ogen heeft. Als de ogen uitgelopen zijn kun je ze weer afharden, door ze weer bij een temperatuur van 6-10°C te zetten. Dit kan ook buiten, op een droge plaats. Bij nachtvorst wel binnen zetten.

Wil je meer lezen over het telen van aardappelen klik dan nog eens naar de blogs die ik er over schreef

Het is belangrijk dat de kiemen mooi groen zijn en niet te lang.In voorgaande jaren hadden we ze om deze tijd allang in de grond zitten, maar met het weer van de afgelopen periode is het er niet van gekomen. Zelfs vandaag hadden we nog een paar sneeuwbuien.

Aardappelen poten

Zoals je op de foto kunt zien zijn er nu korte mooie loten ontstaan. Ze kunnen de grond dus in! Misschien dat we dat deze week kunnen doen, als mijn man vrij is en het weer wat opgeknapt is. De weersverwachtingen lijken beter te worden. Tot die tijd de aardappelen maar als fotomodel gebruikt voor wat macro’s…..

Bekend ingrediënt

Aardappelen eten we volgens mij allemaal wel eens. Gekookt, gepoft, gebakken, gefrituurd of als rösti of puree, het kan allemaal. Tegenwoordig is dat minder dan dat we dat bv vroeger bij mijn ouders deden. Die aten zeker 5 keer per week een “prakkie”. Ik denk dat wij zelf ongeveer 3 maal per week iets met aardappelen eten.Van een recept wat ik tegen kwam, maakte ik vandaag deze salade. Hij is lekker dus daarom deel ik het recept met jullie, klik op de link als je hem ook eens wil maken.

Recept met aardappeltjes, sperziebonen en meer

Nodig

  • 1 kilo krieltjes
  • 400 gr sperziebonen
  • 4 scharreleieren
  • 1 rode ui
  • bosje radijs
  • 250 gr cherrytomaatjes of romaatjes
  • 2 blikjes tonijnstukken in olijfolie
  • 1 citroen
  • dille
  • evt augurk
  1. Kook de gehalveerde krieltjes in wat zout in plm 11 minuten gaar
  2. kook de sperziebonen beetgaar
  3. kook de eieren in 8 minuten hard
  4. snipper de ui fijn en snijd de radijs en tomaat in stukjes
  5. laat de tonijn uitlekken, vang de olie op.Raps de schil van de citroen, Pers 1 helft van de citroen. Meng 4 eetlepels van de tonijn olie met de raps en 1 eetlepel citroensap[ of meer naar smaak]Roer het met de fijngesneden dille tot een dressing. Voeg peper naar smaak toe
  6. Meng alles in een schaal en schep om met de dressing. Verdeel het over een bord, garneer met een partje citroen

Zelf heb ik nog wat augurk toegevoegd want ik miste een zuurtje en ik garneerde het met wat rucola voor een pittige bite.

Eet smakelijk!

Dat is gek!

Na acht weken is het gips van mijn been, dat is best gek! Mijn enkel voelt vreemd en stijf. In mijn dromen kon ik meteen lopen, maar in het echt gaat dat jammer genoeg toch niet, Oefeningen met de enkel moeten hem weer soepel gaan maken. Eindelijk kan ik weer een spijkerbroek aan in plaats van een vormeloze joggingbroek! Opluchting en een feestelijk gevoel. Dit is het begin van actief werken aan het herstel. Eerst kon ik alleen maar zitten met dat been,maar nu mag er iets. Op naar lopen!

Verveling

Het is wel gek hoe snel je je aanpast als je alleen thuis zit. Ik mis wel het zomaar naar buiten kunnen gaan heel erg. Gelukkig nam mijn man me regelmatig mee om ’te luchten’. Dat was voor hem best een gedoe, want iedere keer moest de rolstoel in elkaar en de auto in en uit getild worden en moest hij mij overal heen duwen.

In de afgelopen weken heb ik mij toch niet vaak verveeld. Dat hebben jullie wel kunnen merken aan de hoeveelheid blogs waarmee ik jullie inbox heb gebombardeerd, haha! Ik vond het heel leuk dat een aantal van jullie allemaal toch aardige reacties blijven geven.Het leuke van bloggen zijn toch de reacties die mensen geven op een verhaal wat je geschreven hebt. Zeker als je maar thuis zit te zitten, dan kijk je er bijna gewoon naar uit☺ Op 1 persoon na die het niet met mijn blog over wecken [en dan over het stukje over wecken in de vaatwasser] eens was en zich meteen ont-abonneerde. Jammer……

Ik las drie delen van de Zeven Zusters van Lucinda Riley, zaaide in de potjes op de vensterbank en deed dat ook waar ik bij kon op de tuin. Ik fotografeerde binnen en soms in onze volkstuin. Voor dochter maakte ik aan de hand van foto’s een excellijst met de namen en verzorgingstips van de planten in haar tuin en gaf via facetime en foto’s advies over wat onkruid is en wat vaste planten in haar tuin zijn. Ik werkte mijn website bij, schoonde mijn fotodatabase, maakte een fotoboek voor mijn kleindochter die 5 werd.

Ik maakte allerlei kastjes en laadjes schoon en probeerde gewoon het huishouden te doen vanuit de rolstoel. Alleen strijken en koken lukt niet.Dat opruimen kon geen kwaad ik kwam in een mandje een bus pledge tegen van uit 1998☻ Hij kostte toen 3 gulden….

Ook fijn, regelmatig kwamen kinderen, kleinkinderen en mijn moeder langs.

Binge watching

Wij zijn wel netflixers, op tv is niet veel wat ons kan bekoren. Nu netflixten we ook overdag. We keken oa.de hele serie van the Crown en ik was onder de indruk van de entourage en het acteertalent van eigenlijk alle acteurs in de dramaserie. Afgelopen week overleed prins Philip, de echtgenoot van de koningin. In de serie had ik regelmatig te doen met de ondergeschikte rol die hij moest hebben aan de koningin. Toen het bericht van zijn overlijden kwam, dacht ik ach, die Philip!….. Dat is gek eigenlijk, doordat je zo’n serie ziet, lijkt het bijna of je hem kende. Ik vond het een prachtige serie, mijn zoon vond hem traag en haakte af, maar smaken verschillen hè!

Niet zo gek

Het is niet zo gek , dat ik straks geen conditie meer heb. Ik was al niet zo sportief, maar wel actief en bezig.Ik hoop dat ik snel meer kan, wandelen, fietsen en tuinklussen zullen er nog niet zo snel in zitten. Misschien nog een keer 8 weken en dan loop ik weer redelijk. Er kan dus best nog een en ander aan blogs volgen……

Macrofoto’s: tulpen

Terwijl buiten natte sneeuw en regen elkaar afwisselen, begin ik vanmorgen met wat macrofoto’s maken van een potje tulpen wat ik in huis heb. De tulpen kocht ik in het najaar in een zak van 100 bij Intratuin in de uitverkoop. Op de parkeerplaats in een tent want de winkel was dicht. De meeste tulpen staan in potten op onze volkstuin, maar 1 klein potje zette ik op het balkon. Het potje haalde ik afgelopen weekend binnen omdat ze anders waarschijnlijk de Maas ingeblazen waren met die storm.De tulpen kwamen net in knop en binnen snel in bloei.

de start

Met wat ik rommeltjes die ik in huis heb, een kastje, twee boeken van de kringloop, een oude verrekijker van de opa van mijn man en de naaidoos van zijn moeder, maakte ik de volgende macrofoto’s en stilleven foto’s van twee tulpen….

Camera Sony 6300, F 4 en F2.8, Lens Samyang 100 mm

Camera op telefoon Sony s20.

Klik op de foto onder om te vergroten

[gkit id=6]

Het is echt weer om een beetje te trutten met die camera,alleen thuis, bak koffie en plak ontbijtkoek erbij. Bewerken met Photoshop heb ik maar even opgegeven. Ik moet schuin bij de tafel zitten omdat mijn been, wat ik toch nog hoog moet houden, niet onder de tafel past. Dus heel lang houd ik dat scheef achter de laptop zitten niet vol want dan krijg ik kramp in mijn nek☺Een blogje schrijven gaat net in etappes…

Klik op de foto’s om te vergroten

Tot slot nog wat geëxperimenteer met de camera met effecten. Tijdens de sneeuwperiode waarin ik mijn enkel brak, maakte ik per ongeluk een serie waterverf foto’s van de sneeuw. Het effect vond ik wel leuk, dus hieronder staan er ook twee bij. Om het effect te zien moet je de foto wel aanklikken