Een tijdje terug was ik van plan een aantal blogs te schrijven over alle beestjes die ik tegenkom in de tuin. Ik schreef er twee en toen had ik weer andere onderwerpen zoals de herfst.
Vandaag deel 3 in de reeks, dit keer over lieveheersbeestjes.Ieder jaar lijken er meer te zijn in onze tuin en dat is wat mij betreft alleen maar goed. Zij eten namelijk luizen tot ze niet meer kunnen.
Levenscyclus
Het lukte me de verschillende stadia waarin een eitje uiteindelijk een lieveheersbeestje wordt, vast te leggen. Soms schreef ik over een bepaald stadium, maar nu de hele cyclus in beeld.
In de winter schuilen de lieveheersbeestjes soms op de meest bijzondere plekken. Het zijn kleine diertjes, dus snel zie je ze niet.Ze kruipen in holletjes, onder blad of in een uitgebloeide bloem.
Soms valt je oog ineens op iets oranjes:
Als de temperatuur oploopt zie je de eerste alweer tevoorschijn komen in de winterzon:
En nog een, love is in the air!
en ja hoor, voorjaar!
Het begint allemaal met de paring: het mannetje klimt half op het vrouwtje waar naar enig gefriemel de inseminatie plaatsvindt.
Het vrouwtje gaat er daarna alleen vandoor om ergens – vaak in de buurt van bladluizen – de eitjes af te zetten.
Eitjes
De eitjes die afgezet worden, hangen vaak aan de onderkant van een blad. Dichtbij de plek waar ze zich in een latere fase vol kunnen eten, bij luizen dus.
Op de foto kun je de oranje eitjes goed zien met daarom heen de groene luizen
Larve
De larven kruipen na enkele dagen uit het ei en gaan dan op zoek naar bladluizen. Op de foto hieronder zie je de eerste larven zich te goed doen aan de luizen.
Larven variëren in kleur en patroon, net als de volwassen lieveheersbeestjes. Naarmate de larven groter worden, vallen ook de stippen op hun achterlijf meer op. Een larve begint meteen te eten (lege eischalen, onbevruchte eieren en vooral bladluizen). De larve eet voor zijn ontwikkeling tot pop zo’n 200 á 600 bladluizen.
Pop
De larve eet totdat zijn huid als het ware barst. Onder de oude huid is een nieuwe huid die vochtig en zacht is. Daardoor verandert de larve in een pop. Voor het verpoppen hechten de larven zich met behulp van een schijnvoet vast. Daarom lijkt de pop vastgeplakt aan het blad, ze blijft daar onbeweeglijk liggen gedurende de hele verpoppingstijd.
Dit duurt tussen 7 en 10 dagen. De pop is ongeveer 3,5 mm groot. Poppen variëren eveneens van kleur: geel, oranje, grijs, bruin of zwart met al dan niet stippen op de achtergrondkleur.
In de kweeperenboom zaten op een paar plekken poppen
Ik had dagenlang de camera klaar staan om het ontpoppen te fotograferen. Iedere dag ging ik eerst bij de boom kijken of er al iets gebeurd was. Op een dag zag ik de pop heen en weer bewegen.
Toch was ik op het moment suprême net niet bij.
Favoriete plekken in onze tuin waren de kweeperenboom, de pruimenboom en de hibiscus en op de alliums eronder. Overal zag ik poppen hangen.
Net uit de pop heeft het lieveheersbeestje nog geen stippen.
Het is pas na enkele uren dat de dekschilden uitharden en dat de gele kleur plaats maakt voor het kleurenpatroon. Dit laatste ontstaat doordat het lieveheersbeestje bloed pompt in het dekschild en de vleugels.
Het lieveheersbeestje overwintert als volwassen insect. In de herfst zoeken ze daarvoor plekjes. Zo zag ik pas op ons balkon opeens meer dan 10 lieveheersbeestjes lopen. Ze kropen in de richel langs de balkonrand.
Deze leek zichzelf nog even te bekijken, voordat hij wegkroop:
En zo is het jaar weer rond, wachtend op het volgend voorjaar.
